خورشت به‌آلو یکی از غذاهای سنتی و خوشمزه یزد است که طعمی ملس (ترش و شیرین) دارد. این خورشت با ترکیب به، آلو، گوشت و ادویه‌های مخصوص درست می‌شود و برای روزهای پاییزی و زمستانی بسیار مناسب است.
مواد لازم:
گوشت گوسفندی یا مرغ: ۳۰۰ گرم
به: ۲ عدد (متوسط)
آلو بخارا: ۸ تا ۱۰ عدد
پیاز: ۱ عدد بزرگ
رب گوجه‌فرنگی: ۱ قاشق غذاخوری
زعفران دم‌کرده: ۱ قاشق غذاخوری
شکر: ۱ قاشق غذاخوری (دلخواه)
آبلیمو یا آبغوره: ۱ قاشق غذاخوری
دارچین: ½ قاشق چای‌خوری
نمک، فلفل و زردچوبه: به میزان لازم
روغن: به میزان لازم

طرز تهیه:
1. تفت دادن پیاز و گوشت:
پیاز را نگینی خرد کنید و در مقداری روغن تفت دهید تا طلایی شود.
گوشت را اضافه کرده و با زردچوبه و فلفل تفت دهید تا تغییر رنگ دهد.


2. اضافه کردن رب و ادویه:
رب گوجه‌فرنگی را اضافه کنید و کمی تفت دهید تا رنگش باز شود.
سپس آب (حدود ۲ لیوان) اضافه کنید و بگذارید گوشت با حرارت ملایم بپزد.


3. آماده کردن به و آلو:
به را بشویید و با پوست به صورت برش‌های درشت خرد کنید.
در کمی روغن تفت دهید تا کمی نرم و طلایی شود.
آلوها را هم در آب ولرم خیس کنید تا نرم شوند.


4. اضافه کردن به و آلو به خورشت:
وقتی گوشت نیم‌پز شد، تکه‌های به، آلو و زعفران دم‌کرده را اضافه کنید.
اجازه دهید خورشت با حرارت ملایم جا بیفتد.


5. اضافه کردن چاشنی‌ها:
در ۱۰ دقیقه پایانی پخت، دارچین، شکر و آبلیمو را اضافه کنید تا طعم خورشت تنظیم شود.
پس از جا افتادن، خورشت را با برنج سرو کنید.



نکات:
اگر خورشت را شیرین‌تر دوست دارید، مقدار شکر را بیشتر کنید. می‌توانید به جای گوشت قرمز، از مرغ استفاده کنید. برای خوش‌طعم‌تر شدن، از کمی هل یا گلاب هم استفاده کنید.

میزان ضایعات ماهی در فصل تخم‌ریزی و غیر از آن به عوامل مختلفی مانند گونه ماهی، شرایط محیطی، روش‌های صید و فرآوری بستگی دارد. اما به‌طور کلی، تفاوت‌های زیر قابل توجه است:

فصل تخم‌ریزی:
ماهی‌ها در این دوره تغییرات فیزیولوژیکی زیادی را تجربه می‌کنند که می‌تواند روی کیفیت گوشت تأثیر بگذارد.
میزان چربی بدن کاهش یافته و بخش بیشتری از انرژی صرف تولید تخم و اسپرم می‌شود.
برخی از گونه‌ها در این دوره بیشتر مستعد بیماری و مرگ‌ومیر هستند.
درصد ضایعات در این فصل معمولاً بیشتر است، زیرا اندام‌های تناسلی حجم قابل توجهی از وزن بدن را تشکیل می‌دهند و بخش‌های غیرقابل مصرف افزایش می‌یابد.

غیر از فصل تخم‌ریزی:
ماهی‌ها در شرایط طبیعی‌تر و با ذخایر انرژی بالاتری قرار دارند.
کیفیت گوشت معمولاً بهتر است و ضایعات ناشی از اندام‌های تناسلی کاهش می‌یابد.
بسته به روش‌های صید و نگهداری، میزان ضایعات می‌تواند کمتر از فصل تخم‌ریزی باشد.

جمع‌بندی:
در فصل تخم‌ریزی، درصد ضایعات ماهی (شامل تخم، اندام‌های تناسلی، و بخش‌های تغییر‌یافته) معمولاً بالاتر از زمان‌های دیگر سال است. این تفاوت در گونه‌های مختلف می‌تواند متغیر باشد، اما به‌طور کلی، میزان ضایعات در این دوره بیشتر از زمان‌های عادی است.

میگو پلو دو پیازی یک غذای خوشمزه و پرادویه است که از ترکیب میگو، پیاز، ادویه‌ها و برنج تهیه می‌شود. این غذا ترکیبی از طعم‌های تند و معطر است که در جنوب ایران، به‌خصوص در بوشهر و هرمزگان، محبوبیت دارد.
مواد لازم:
میگو پاک‌شده: ۳۰۰ گرم
برنج: ۲ پیمانه
پیاز: ۲ عدد بزرگ
سیر: ۲ حبه (اختیاری)
رب گوجه‌فرنگی: ۱ قاشق غذاخوری
زردچوبه: ۱ قاشق چای‌خوری
ادویه پلویی یا مخلوط ادویه جنوبی: ۱ قاشق چای‌خوری
فلفل قرمز و سیاه: به میزان لازم
نمک: به میزان لازم
روغن: به میزان لازم
زعفران دم‌کرده: ۱ قاشق غذاخوری (اختیاری)

طرز تهیه:
1. پخت برنج: برنج را شسته و با مقدار مناسبی آب و نمک روی حرارت قرار دهید تا نیم‌پز شود، سپس آبکش کنید.

2. تهیه میگو:
یک عدد پیاز را خلالی خرد کرده و در روغن تفت دهید تا طلایی شود.
سیر خردشده را اضافه کرده و همراه با زردچوبه، فلفل و ادویه تفت دهید.
رب گوجه‌فرنگی را اضافه کنید و خوب تفت دهید تا رنگ آن باز شود.
میگو را به مواد اضافه کرده و حدود ۵ تا ۷ دقیقه تفت دهید تا رنگ آن تغییر کند.
نمک و زعفران را اضافه کرده و مواد را کنار بگذارید.


3. دو پیازی:
پیاز دوم را خلالی خرد کنید و در روغن تفت دهید تا کاملاً طلایی و کاراملی شود.


4. دم کردن پلو:
در قابلمه کمی روغن بریزید و یک لایه برنج آبکش‌شده بریزید.
روی آن مقداری از مخلوط میگو را اضافه کنید و این کار را لایه‌لایه تکرار کنید.
در آخر روی برنج، پیاز کاراملی‌شده را بریزید.
درب قابلمه را بسته و اجازه دهید روی حرارت کم حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه دم بکشد.



نکات:
می‌توانید مقداری گشنیز خردشده به مخلوط میگو اضافه کنید تا طعم بهتری بگیرد.
برای طعم تندتر، مقدار فلفل قرمز را بیشتر کنید.
اگر طعم ترش را می‌پسندید، کمی تمر هندی حل‌شده در آب را به مواد اضافه کنید.

میگو پلو دو پیازی را می‌توانید با سالاد شیرازی یا ترشی سرو کنید. نوش جان!

استفاده از فویل آلومینیوم در آشپزی: چه ضررهایی دارد؟

فویل آلومینیوم یکی از پرکاربردترین وسایل در آشپزی است که به دلیل ویژگی‌هایی مانند انتقال سریع حرارت، محافظت در برابر رطوبت و حفظ طعم غذا، در بسیاری از خانه‌ها و رستوران‌ها به کار می‌رود. با این حال، برخی از مطالعات و تحقیقات علمی هشدارهایی درباره استفاده از فویل آلومینیوم در آشپزی داده‌اند. در این مقاله به بررسی مضرات استفاده از فویل آلومینیوم در آشپزی و اثرات احتمالی آن بر سلامت پرداخته می‌شود.

 

۱. جذب آلومینیوم توسط غذا:
 

آلومینیوم یک فلز سنگین است که به طور طبیعی در محیط زیست موجود است. با این حال، استفاده از فویل آلومینیوم در آشپزی ممکن است منجر به جذب این فلز توسط غذا شود. زمانی که فویل آلومینیوم در تماس مستقیم با مواد غذایی گرم، به ویژه غذاهای اسیدی مانند گوجه‌فرنگی، لیمو و سرکه قرار می‌گیرد، می‌تواند آلومینیوم را در خود جذب کرده و وارد غذا کند. این جذب آلومینیوم ممکن است با مصرف مکرر غذاهای آلوده به این فلز منجر به تجمع آن در بدن شود.
 

۲. آلومینیوم و مشکلات عصبی:
 

تحقیقات نشان داده‌اند که تجمع آلومینیوم در بدن ممکن است با مشکلات عصبی و اختلالات مغزی مرتبط باشد. این فلز می‌تواند در مغز تجمع پیدا کرده و به فعالیت‌های شیمیایی مغز آسیب وارد کند. برخی از مطالعات نشان داده‌اند که ارتباطی میان مصرف زیاد آلومینیوم و بیماری‌هایی مانند آلزایمر وجود دارد. البته هنوز تحقیقات بیشتری برای تایید قطعی این ارتباط نیاز است، اما مصرف زیاد آلومینیوم به ویژه از منابع غیرطبیعی می‌تواند خطرات بالقوه‌ای به همراه داشته باشد.
 

۳. آلومینیوم و مشکلات کلیوی:
 

کلیه‌ها مسئول تصفیه مواد زائد از بدن هستند. مصرف بیش از حد آلومینیوم می‌تواند فشار اضافی به کلیه‌ها وارد کند و در برخی موارد ممکن است منجر به اختلالات کلیوی شود. در افرادی که مشکلات کلیوی دارند، مصرف زیاد آلومینیوم می‌تواند خطرناک‌تر باشد و نیاز به توجه ویژه دارد.
 

۴. خطرات هنگام پخت غذاهای داغ یا اسیدی:
 

یکی از بزرگترین خطرات استفاده از فویل آلومینیوم، استفاده از آن برای پخت یا ذخیره‌سازی غذاهای داغ یا اسیدی است. غذاهای اسیدی مانند گوجه‌فرنگی یا مرکبات باعث واکنش‌های شیمیایی با فویل آلومینیوم می‌شوند و ممکن است فلز آلومینیوم به غذا وارد شود. به ویژه در صورت استفاده از فویل در دمای بالا، احتمال انتقال آلومینیوم به مواد غذایی بیشتر می‌شود.
 

۵. آلومینیوم و بیماری‌های استخوانی:
 

برخی مطالعات پیشنهاد می‌دهند که مصرف طولانی‌مدت آلومینیوم می‌تواند بر سلامت استخوان‌ها تأثیر منفی بگذارد. آلومینیوم ممکن است مانع جذب کلسیم شود و موجب ضعیف شدن استخوان‌ها گردد. این موضوع به ویژه در افراد مسن و کسانی که به کمبود کلسیم دچار هستند، می‌تواند خطرناک باشد.
 

۶. ملاحظات در استفاده از فویل آلومینیوم:
 

اگرچه استفاده از فویل آلومینیوم در آشپزی می‌تواند مفید باشد، اما بهتر است از آن با احتیاط استفاده کنید. برای کاهش خطرات احتمالی، می‌توان نکات زیر را رعایت کرد:

    •    از فویل آلومینیوم برای پخت غذاهای اسیدی یا غذاهای بسیار داغ استفاده نکنید.

    •    سعی کنید فویل آلومینیوم را از تماس مستقیم با غذاهای داغ یا اسیدی حفظ کنید.

    •    اگر از فویل برای پوشاندن غذا استفاده می‌کنید، بهتر است آن را از مواد غذایی درون آن جدا کنید.

    •    استفاده از ظروف پخت و پز از جنس دیگر، مانند شیشه یا سرامیک، می‌تواند جایگزینی سالم‌تر باشد.
 

نتیجه‌گیری:
 

اگرچه استفاده از فویل آلومینیوم در آشپزی یک روش رایج و مفید است، اما استفاده مفرط از آن و تماس مستقیم با غذاهای داغ یا اسیدی می‌تواند خطراتی برای سلامتی به همراه داشته باشد. به ویژه در صورت مصرف مداوم غذاهایی که با فویل آلومینیوم پخته شده‌اند، امکان جذب آلومینیوم توسط بدن وجود دارد که ممکن است مشکلاتی برای سیستم عصبی و کلیوی ایجاد کند. بنابراین، بهتر است در استفاده از فویل آلومینیوم احتیاط کرده و سعی کنید از روش‌های دیگر برای پخت و نگهداری غذا استفاده کنید.

آیا بدغذا بودن ارثی است؟
 

بدغذا بودن به عنوان یک رفتار غذایی ناسالم، یکی از چالش‌های رایج در بسیاری از جوامع است. افرادی که بدغذا هستند، معمولاً از خوردن غذاهای سالم مانند سبزیجات، میوه‌ها، و مواد مغذی دیگر اجتناب می‌کنند و به جای آن به غذاهای فرآوری‌شده، چرب و شیرین تمایل دارند.

اما این پرسش مطرح است که آیا بدغذا بودن ویژگی‌ای ارثی است یا تحت تأثیر عوامل محیطی قرار دارد؟ در این مقاله، به بررسی عواملی که باعث بدغذا بودن می‌شوند، پرداخته‌ایم.

۱. عوامل ارثی و ژنتیکی:

در حالی که رفتارهای غذایی تحت تأثیر عوامل محیطی و فرهنگی قرار دارند، تحقیقات نشان داده‌اند که برخی از ویژگی‌های ژنتیکی می‌توانند بر تمایل افراد به غذاهای خاص تأثیر بگذارند.

به عنوان مثال، برخی افراد به طور طبیعی از حساسیت بیشتری به طعم‌های تلخ یا طعم‌های خاص برخوردارند که این می‌تواند آنها را از خوردن سبزیجات یا مواد غذایی خاص منصرف کند.

برخی از مطالعات نیز نشان داده‌اند که ژن‌های خاصی ممکن است بر ترجیحات غذایی افراد تأثیر بگذارند. برای مثال، تحقیقات نشان می‌دهند که افراد با برخی از نوع‌های ژن‌های خاص ممکن است تمایل بیشتری به مصرف غذاهای چرب یا شیرین داشته باشند.
 

۲. عوامل محیطی و تربیتی:

در کنار عوامل ارثی، محیط و شرایط اجتماعی و خانوادگی نیز تأثیر زیادی بر رفتار غذایی افراد دارند. کودکانی که در خانواده‌های بدغذا رشد می‌کنند و غذاهای ناسالم و پرکالری مصرف می‌کنند، معمولاً این عادات غذایی را در بزرگسالی ادامه می‌دهند.

به عبارت دیگر، تربیت غذایی از سنین پایین می‌تواند بر انتخاب‌های غذایی در سنین بالاتر تأثیرگذار باشد.
 

۳. تأثیرات فرهنگی و اجتماعی:

عادات غذایی همچنین تحت تأثیر فرهنگ و جامعه‌ای که فرد در آن زندگی می‌کند، قرار دارد. به عنوان مثال، در برخی جوامع غذاهای فرآوری‌شده و سریع به دلیل راحتی و ارزان بودن، رایج‌تر هستند.

این غذاها معمولاً کم‌ارزش از نظر تغذیه‌ای هستند، اما به دلیل طعم‌های جذاب و خوشمزه‌ بودن، افراد به آنها تمایل دارند. در این نوع جوامع، احتمال اینکه افراد به مصرف غذاهای ناسالم عادت کنند، بیشتر است.
 

۴. عوامل روان‌شناختی:
 

اضطراب، افسردگی، یا استرس می‌تواند افراد را به مصرف غذاهای ناسالم سوق دهد. بسیاری از افراد به دلیل مسائل روانی و عاطفی، به غذاهایی که احساس راحتی یا لذت می‌دهند (معمولاً غذاهای شیرین و چرب) روی می‌آورند. این رفتار می‌تواند به مرور زمان به عادت تبدیل شود و به یک الگوی غذایی ناسالم بدل گردد.
 

۵. نقش تبلیغات و صنعت غذا:
 

صنعت غذا نیز نقش مهمی در تمایلات غذایی مردم دارد. تبلیغات گسترده برای غذاهای فرآوری‌شده، فست‌فودها، و خوراکی‌های شیرین می‌تواند باعث ایجاد تمایلات منفی در افراد شود. این تبلیغات به گونه‌ای طراحی شده‌اند که مصرف این نوع غذاها را جذاب و لذت‌بخش نشان دهند و افراد را به مصرف بیشتر این غذاها تشویق کنند.
 

نتیجه‌گیری:
 

به طور کلی، بدغذا بودن یک ویژگی چندعاملی است که نه تنها تحت تأثیر عوامل ژنتیکی قرار دارد، بلکه عوامل محیطی، تربیتی، فرهنگی، روان‌شناختی و اجتماعی نیز در شکل‌گیری عادات غذایی نقش دارند. در حالی که ممکن است برخی تمایلات غذایی ارثی باشند، بسیاری از عادات بدغذا بودن به دلیل محیط اطراف، تربیت و انتخاب‌های اجتماعی ایجاد می‌شوند. بنابراین، برای کاهش بدغذا بودن و افزایش مصرف غذاهای سالم، نیاز به تغییر در شیوه زندگی، فرهنگ غذایی و آموزش‌های تغذیه‌ای داریم.

سوپ اغلب به عنوان پیش غذا در سفره ها گنجانده می شود که نقش مهمی در باز شدن اشتها دارد. شکل امروزی سوپ ها قدمت زیادی نداشته و مربوط به قرن نوزدهم می باشند. با قارچ می توان انواع سوپ مانند سوپ قارچ با سس، سوپ قارچ با خامه، سوپ شیر و قارچ و ... آماده کرد. در این مطلب "طرز تهیه سوپ شیر و قارچ" و نکات اساسی آن برای شما عزیزان گفته می شود.


طرز تهیه سوپ شیر و قارچ با مرغ:

مواد لازم:

    •    سینه مرغ (یا مرغ کامل): ۲۰۰ گرم

    •    شیر: ۴ پیمانه

    •    آب مرغ: ۲ پیمانه

    •    هویج: ۱ عدد متوسط، خرد شده

    •    پیاز: ۱ عدد، خرد شده

    •   قارچ:۱ پیمانه 

    •    سیب‌زمینی: ۱ عدد متوسط، خرد شده

    •    ذرت کنسروی (اختیاری): ½ پیمانه

    •    کره: ۲ قاشق غذاخوری

    •    آرد: ۲ قاشق غذاخوری

    •    نمک و فلفل: به مقدار لازم

    •    زعفران (اختیاری): ۱ قاشق چایخوری

    •    سبزیجات معطر (مثل جعفری، گشنیز یا تره فرنگی): به مقدار دلخواه
 

طرز تهیه:

    1.    پخت مرغ: ابتدا مرغ را در یک قابلمه با آب به مدت ۱۵-۲۰ دقیقه بپزید تا کاملاً پخته و نرم شود. سپس مرغ را از قابلمه خارج کرده و ریش‌ریش کنید.

    2.    تهیه عصاره مرغ: آب مرغ را در یک قابلمه بزرگ بریزید. اگر از عصاره آماده استفاده می‌کنید، این مرحله را می‌توانید حذف کنید.

    3.    سرخ کردن مواد: در یک تابه جداگانه، کره را ذوب کنید و پیاز خرد شده را در آن سرخ کنید تا طلایی شود. سپس هویج، سیب‌زمینی و ذرت را به آن اضافه کرده و کمی تفت دهید.

    4.    اضافه کردن آرد: آرد را به تابه اضافه کنید و هم بزنید تا مواد با هم مخلوط شوند و کمی سرخ شوند. این مرحله باعث غلظت سوپ خواهد شد.

    5.    افزودن شیر: پس از اینکه آرد کمی سرخ شد، شیر را به آرامی به تابه اضافه کنید و هم بزنید تا مخلوط یکدست شود.

    6.    پخت سوپ: حالا مواد تابه را به قابلمه آب مرغ اضافه کنید. هم بزنید و بگذارید تا همه مواد به آرامی بجوشند و غلیظ شوند. در این مرحله، مرغ ریش‌ریش شده و قارچ  را نیز به سوپ اضافه کنید.

    7.    تایم پخت: سوپ را به مدت ۱۵-۲۰ دقیقه روی حرارت ملایم بجوشانید تا طعم‌ها به خوبی مخلوط شوند.

    8.    طعم‌دهی: نمک، فلفل، زعفران (اختیاری) و سبزیجات معطر را به سوپ اضافه کنید. سپس سوپ را از روی حرارت بردارید و آماده سرو کنید.
 

این سوپ را می‌توانید با نان تازه یا به تنهایی سرو کنید.


نوش جان!

اگر به دنبال یک وعده غذایی کم کربوهیدرات (Low Carb) برای شام یا ناهار هستید، سینه مرغ شکم پر با اسفناج یک گزینه‌ی عالی با ظاهری جذاب و طعمی منحصربه‌فرد است. پنیر خامه‌ای و پارمزان موجود در این غذا طعم بسیار خوبی به مرغ و اسفناج می‌دهد.

طرز تهیه سینه مرغ شکم پر با اسفناج و پنیر بسیار ساده است؛ این ویژگی در کنار طعم خوشمزه، این غذا را تبدیل به یک انتخاب عالی برای برنامه‌ی غذایی هفته می‌کند. این غذا علاوه بر مناسب بودن برای کسانی که رژیم کتوژنیک دارند، یک غذای عالی برای بچه‌هایی است که زیاد سبزیجات نمی‌خورند.


 

سینه مرغ شکم‌پُر با اسفناج یک غذای خوشمزه و سالم است. در اینجا دستور پخت ساده‌ای برای آن آورده شده است:

مواد لازم:

    •    سینه مرغ (بدون استخوان) - ۲ عدد

    •    اسفناج تازه - ۲۵۰ گرم

    •    پنیر خامه‌ای یا پنیر فتا - ۱۰۰ گرم

   •     پنیر پارمزان: ۲ قاشق غذاخوری

   •    پنیر چدار: ۲ قاشق غذا خوری

    •    سیر (خرد شده) - ۲ حبه

    •    روغن زیتون - ۲ قاشق غذاخوری

    •    نمک و فلفل به میزان لازم

    •    پودر سیر، آویشن یا هر ادویه دلخواه - به میزان دلخواه

طرز تهیه:

    1.    ابتدا سینه‌های مرغ را از وسط برش بزنید و به‌طور عمودی یک شکاف در آنها ایجاد کنید تا برای پر کردن آماده شوند.

    2.    در یک تابه، روغن زیتون را گرم کنید و سیر خرد شده را برای ۱ دقیقه تفت دهید.

    3.    سپس اسفناج را اضافه کنید و آن را تا زمانی که نرم شود، تفت دهید (حدود ۲ تا ۳ دقیقه).

    4.    بعد از اینکه اسفناج کمی سرد شد، پنیر خامه‌ای یا فتا را به آن اضافه کنید و مخلوط کنید. نمک و فلفل را نیز اضافه کنید.

    5.    این مخلوط را داخل شکاف سینه‌های مرغ بریزید.

    6.    سینه‌های مرغ را در تابه یا روی گریل با کمی روغن زیتون پخته و سرخ کنید. حدود ۷-۸ دقیقه هر طرف مرغ را بپزید تا طلایی و کامل پخته شود.

    7.    مرغ‌های شکم‌پُر را سرو کنید و از طعم لذیذ آن لذت ببرید.
 

این غذا می‌تواند همراه با برنج یا سالاد سبز سرو شود.



نوش جان!

رژیم غذایی حاوی غذاهای پروتئینی برای کودکان باید شامل منابع مختلف پروتئین به همراه سایر مواد مغذی ضروری باشد تا رشد و سلامت آن‌ها به درستی پشتیبانی شود. پروتئین‌ها برای رشد عضلات، ساخت و ترمیم بافت‌ها و سیستم ایمنی بدن ضروری هستند. در اینجا برخی از منابع پروتئینی مناسب برای کودکان آورده شده است:

منابع پروتئینی برای کودکان:



    1.    گوشت و مرغ: سینه مرغ، گوشت گاو، گوشت بره و سایر منابع حیوانی پروتئین بسیار خوبی هستند. بهتر است از گوشت بدون چربی استفاده کنید.

    2.    ماهی و دریایی: ماهی‌هایی مانند سالمون، تن، کاد و سایر ماهی‌ها منابع عالی پروتئین و همچنین اسیدهای چرب امگا-۳ هستند.



    3.    تخم‌مرغ: تخم‌مرغ کامل، یکی از بهترین منابع پروتئین است و می‌تواند به روش‌های مختلفی مثل آب‌پز، نیمرو یا املت تهیه شود.

    4.    لبنیات: شیر، ماست و پنیر منابع غنی از پروتئین و کلسیم هستند که برای سلامت استخوان‌ها و دندان‌ها بسیار مهم‌اند.



    5.    حبوبات: لوبیا، عدس، نخود و سایر حبوبات نیز منابع خوبی از پروتئین گیاهی هستند که می‌توانند در رژیم غذایی کودک گنجانده شوند.

    6.    مغزها و دانه‌ها: بادام، گردو، پسته، فندق، کنجد و تخم‌کدو منابع پروتئینی مناسبی برای کودکان هستند. می‌توانید آن‌ها را به شکل کره بادام‌زمینی یا کره بادام‌هندی نیز استفاده کنید.



    7.    غلات کامل: برنج قهوه‌ای، جو دوسر، کینوا و سایر غلات کامل نیز پروتئین دارند و می‌توانند بخش مهمی از رژیم غذایی کودک باشند.

    8.    سویا و محصولات آن: توفو، تمپه و شیر سویا، منابع پروتئینی گیاهی هستند که به‌ویژه برای کودکان وگان یا گیاه‌خوار مفید هستند.
 

نکات مهم:

    •    تنوع در منابع پروتئینی: برای اطمینان از دریافت پروتئین کافی و متنوع، بهتر است کودک از ترکیبی از منابع حیوانی و گیاهی پروتئین مصرف کند.

    •    تناسب با نیازهای کودک: مقدار پروتئین مورد نیاز بستگی به سن، وزن و سطح فعالیت کودک دارد. برای کودکان 1 تا 3 سال، نیاز پروتئینی حدود 13 گرم در روز است و برای کودکان 4 تا 8 سال، حدود 19 گرم در روز.

    •    تغذیه متعادل: علاوه بر پروتئین، رژیم غذایی کودک باید شامل میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، چربی‌های سالم و ویتامین‌ها و مواد معدنی نیز باشد.
 

با رعایت تنوع در منابع غذایی، کودک می‌تواند پروتئین کافی و سایر مواد مغذی مورد نیاز برای رشد و تکامل سالم خود را دریافت کند.

مقلوبه یا مقبوله یا مغلوبه یک غذا با مرغ اصیل ترکیه ای و عربی و شبیه غذای ته انداز و ته چین خودمان است که از ترکیب برنج با مرغ، بادمجان، گل کلم و سیب زمینی تهیه می‌شود. معمولاً این پلوی مجلسی در کنار ماست و سالاد سرو می‌شود و طعم آن بسیار به غذاهای ما ایرانی‌ها نزدیک است.



مقلوبه عراقی و لبنانی و ترکیه ای بسیار مشهور هستند. اما مقلوبه چگونه درست می‌شود؟ درست کردن مقلوبه به عنوان یکی از خوشمزه ترین پلوها بسیار ساده است و تنها لازم است که از روش پخت این غذای خوشمزه پیروی کنید.مقلوبه پلو مرغ و بادمجان یکی از غذاهای خوشمزه و معروف در آشپزی عربی است که طرز تهیه آن ساده و لذیذ است. در اینجا طرز تهیه این غذا را برای شما آورده‌ام:

مواد لازم:
    •    مرغ: ۱ عدد (یا ۴ تکه)
    •    بادمجان: ۲ عدد بزرگ
    •    برنج: ۲ پیمانه
    •    پیاز: ۱ عدد
    •    گوجه فرنگی: ۲ عدد
    •    سیر: ۲ حبه
    •    زعفران: به میزان لازم
    •    دارچین: ۱ قاشق چایخوری
    •    پودر زیره: ۱ قاشق چایخوری
    •    نمک و فلفل: به میزان لازم
    •    روغن: به میزان لازم
    •    آب: به میزان لازم
    •    رب گوجه فرنگی: ۱ قاشق غذاخوری

طرز تهیه:
    1.    پخت مرغ:
    •    مرغ را با پیاز خرد شده، نمک، فلفل و کمی دارچین در یک قابلمه با مقداری آب بپزید تا نرم شود. سپس مرغ را از آب خارج کرده و آب مرغ را نگه دارید.


    2.    سرخ کردن بادمجان:
    •    بادمجان‌ها را پوست کنده و به صورت حلقه‌ای برش دهید. سپس در روغن داغ سرخ کنید تا طلایی و نرم شوند. بعد از سرخ کردن، بادمجان‌ها را روی دستمال کاغذی قرار دهید تا روغن اضافی آن جذب شود.


    3.    تهیه سس:
    •    در یک قابلمه دیگر، کمی روغن بریزید و سیر خرد شده و رب گوجه فرنگی را تفت دهید تا خوشبو شود. سپس گوجه فرنگی‌های خرد شده را اضافه کنید و اجازه دهید که همه مواد به خوبی با هم مخلوط و پخته شوند.



    4.    آماده‌سازی برنج:
    •    برنج را بشویید و در آب مرغ (یا آب معمولی) به همراه نمک، زعفران و پودر زیره بپزید. اگر آب مرغ کمی کم است، می‌توانید مقداری آب به آن اضافه کنید.


    5.    چیدن مقلوبه:
    •    در یک قابلمه بزرگ، ابتدا یک لایه از بادمجان‌های سرخ شده را در کف قابلمه بچینید. سپس مرغ‌ها را روی بادمجان‌ها قرار دهید و بعد از آن، سس گوجه و برنج پخته شده را به طور لایه لایه روی مرغ‌ها بریزید.


    6.    پخت نهایی:
    •    قابلمه را با درپوش بگذارید و بر روی حرارت ملایم برای حدود ۲۰ دقیقه بگذارید تا همه مواد به خوبی بپزند و طعم‌ها با هم ترکیب شوند.

    7.    سرو کردن:
    •    بعد از پخت، مقلوبه را به آرامی برگردانید و در یک دیس بزرگ سرو کنید. می‌توانید برای تزئین از کمی سبزی تازه یا بادام‌های پخته استفاده کنید.

 

*برای درست کردن مقلوبه مرغ می‌توانید به جای بادمجان از یک عدد گل کلم خرد شده استفاده کنید و یا ترکیب گل کلم و بادمجان را برای تهیه این غذای خوشمزه به کار ببرید.

*به طور سنتی این غذا بعد از پخت با انواع مغزها و دانه کاج یا بادام هندی تزئین می‌شود.

*اگر دوست ندارید برای طرز تهیه مقبوله پلو سبزیجات را سرخ کنید، می‌توانید آن‌ها را به صورت آب‌پز یا کبابی استفاده نمایید.

*برای خوش طعم و خوش رنگ شدن مرغ‌ها می‌توانید بعد از پخت کمی آن‌ها را در روغن سرخ کنید و مقداری زعفران به آن اضافه کنید.

*به طور سنتی برای پخت مقلوبه پلو ترکیه ای و عراقی و … برنج خام با مرغ و سبزیجات ترکیب می‌شود و آب مرغ به مواد اضافه می‌شود و تا برنج با آب مرغ پخته شود. اما این کار موجب می‌شود برنج شما کمی شل و شفته شود، ولی طعم آب مرغ در این غذا، آن را بسیار خوشمزه می‌کند.

*شما می‌توانید برای مقلوبه پلو یا مغلوبه پلو ترکیه ای و عراقی و … از گوشت قرمز تکه ای یا چرخ کرده نیز استفاده کنید

مقلوبه پلو مرغ و بادمجان آماده است و می‌توانید آن را با ماست یا سالاد سرو کنید.

نوش جان!

نقش پروتئین در کاهش وزن یک حقیقت علمی است و تحقیقات متعددی آن را تأیید کرده‌اند. مصرف پروتئین می‌تواند به کاهش وزن کمک کند به دلایل زیر:

۱. افزایش احساس سیری
پروتئین نسبت به کربوهیدرات و چربی‌ها مدت بیشتری در معده می‌ماند و باعث کاهش اشتها و جلوگیری از پرخوری می‌شود.

۲. افزایش متابولیسم (سوخت و ساز بدن)
هضم و جذب پروتئین انرژی بیشتری نسبت به سایر درشت‌مغذی‌ها می‌طلبد (اثر گرمایی غذا - TEF)، که به افزایش کالری‌سوزی بدن کمک می‌کند.

۳. حفظ توده عضلانی در حین کاهش وزن
کاهش وزن معمولاً با از دست دادن عضلات همراه است، اما مصرف کافی پروتئین باعث حفظ و حتی تقویت عضلات می‌شود. این موضوع بسیار مهم است زیرا عضلات سوخت‌وساز بالاتری دارند و به چربی‌سوزی کمک می‌کنند.

۴. تنظیم هورمون‌های گرسنگی
پروتئین سطح هورمون‌های مرتبط با گرسنگی مانند گرلین را کاهش داده و در عوض ترشح هورمون‌هایی مثل پپتید YY و GLP-1 را افزایش می‌دهد که احساس سیری را بیشتر می‌کنند

۵. جلوگیری از بازگشت وزن پس از رژیم
افرادی که رژیم پرپروتئین دارند، پس از کاهش وزن راحت‌تر وزن خود را حفظ می‌کنند، زیرا پروتئین باعث کنترل اشتها و حفظ متابولیسم می‌شود.

چقدر پروتئین برای کاهش وزن نیاز است؟
به‌طور کلی، ۱.۲ تا ۲.۲ گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برای کاهش وزن توصیه می‌شود. یعنی اگر ۷۱ کیلوگرم هستید، مصرف ۸۵ تا ۱۵۵ گرم پروتئین در روز می‌تواند مؤثر باشد.

منابع مناسب پروتئین برای کاهش وزن

پروتئین‌های حیوانی: مرغ، ماهی، گوشت قرمز کم‌چرب، تخم‌مرغ، لبنیات کم‌چرب
پروتئین‌های گیاهی: حبوبات (عدس، لوبیا، نخود)، آجیل، دانه‌ها، سویا و توفو

نتیجه‌گیری: پروتئین نقش مهمی در کاهش وزن دارد، اما باید همراه با یک رژیم متعادل و فعالیت بدنی باشد تا بهترین نتیجه را بدهد.

یکی از انواع خوراک ها و روش های تهیه مرغ می باشد که برای کشور ایتالیا است در واقع یک نوع سبک آشپزی برای شهر فلورانس ایتالیا می باشد و تهیه شده از مرغ پخته شده به همراه خامه و اسفناج است که در این شهر بسیار محبوب است و با ذائقه ما ایرانی ها نیز بسیار جور می باشد.

 ریشه نام گذاری این غذا از سال ۱۵۳۳ از ملکه فرانسوی به نام کاترین دمدیس گرفته شده است شما می توانید این خوراک خوشمزه را با نان تست یا ساده سرو کنید و اگر طرفدار غذاهای بین المللی می باشید مرغ فلورنتین را در لیست غذایی خود قرار دهیداین غذای بین المللی با الهام از غذاهای مدیترانه و بویژه ایتالیا و شهر فلورانس تهیه می شود و اصطلاحا مرغ فلورنتین نامیده میشود.



خوراک مرغ با سس اسفناج یکی از غذاهای سالم و خوشمزه است که طعمی بی‌نظیر دارد. در اینجا طرز تهیه این غذا را برایتان آورده‌ام:
 

مواد لازم:
    •    سینه مرغ (یا ران مرغ بدون استخوان) – 500 گرم
    •    اسفناج تازه – 300 گرم
    •    پیاز – 1 عدد (خرد شده)
    •    سیر – 2 حبه (ریز خرد شده)
    •    خامه – 1/2 پیمانه
    •    پنیر پارمزان رنده شده – 2 قاشق غذاخوری
    •    روغن زیتون یا روغن مایع – 2 قاشق غذاخوری
    •    نمک و فلفل – به مقدار لازم
    •    زردچوبه – 1/2 قاشق چایخوری
    •    پودر سیر – 1/2 قاشق چایخوری
    •    آبلیمو یا لیمو ترش – 1 قاشق غذاخوری
    •    پیازچه:برای تزئین (اختیاری) 
 

طرز تهیه:

    1.    پخت مرغ:
ابتدا سینه مرغ را به تکه‌های کوچک برش دهید. در یک تابه بزرگ روغن زیتون را داغ کنید. سپس تکه‌های مرغ را در آن تفت دهید تا رنگ آن‌ها طلایی و پخته شوند. در پایان نمک، فلفل و زردچوبه را به مرغ اضافه کنید و تفت دهید. مرغ را از تابه خارج کنید و کنار بگذارید.

    2.    پخت اسفناج:
در همان تابه، پیاز خرد شده را در روغن داغ تفت دهید تا نرم شود. سپس سیر خرد شده را اضافه کنید و به تفت دادن ادامه دهید تا بوی سیر بلند شود. حالا اسفناج را اضافه کنید و هم بزنید تا اسفناج‌ها نرم و پخته شوند. این مرحله حدود 5 دقیقه طول می‌کشد.

    3.    اضافه کردن خامه و پنیر:
زمانی که اسفناج‌ها کاملاً نرم شدند، خامه را به تابه اضافه کنید و خوب هم بزنید. بعد از چند دقیقه که خامه کمی غلیظ شد، پنیر پارمزان رنده شده را اضافه کنید و هم بزنید تا سس یکدست شود.

    4.    ترکیب مرغ و سس اسفناج:
تکه‌های مرغ پخته شده را دوباره به تابه اضافه کنید و خوب در سس اسفناج بچرخانید تا مرغ‌ها به خوبی با سس ترکیب شوند. این مخلوط را به مدت 5 دقیقه دیگر بپزید تا طعم‌ها به خوبی با هم ترکیب شوند.

    5.    پایان پخت:
در پایان، آبلیمو یا لیمو ترش را به خوراک اضافه کنید و کمی هم بزنید. سپس خوراک مرغ با سس اسفناج آماده است.

این غذا را می‌توانید با برنج یا نان سرو کنید.

نوش جان!

حمص بادمجان، که به عنوان متبل بادمجان یا بابا غنوج نیز شناخته می شود، یک پیش غذای خاورمیانه ای خوشمزه و کرمی است که از بادمجان کبابی، نخود، ارده، آبلیمو، سیر، نمک و فلفل تهیه می شود.



حمص بادمجان یک پیش غذای محبوب در امارات و دیگر کشورهای خلیج فارس است که ترکیبی از بادمجان و حمص (پوره نخود) است و طعمی منحصر به فرد و خوشمزه دارد. در اینجا طرز تهیه این پیش غذای لذیذ را برای شما آموزش می‌دهم:

مواد لازم:
    •    بادمجان: ۲ عدد بزرگ
    •    نخود پخته (یا کنسرو نخود): ۱ پیمانه
    •    سیر: ۲ حبه
    •    Tahini (خمیر کنجد): ۲ قاشق غذاخوری
    •    روغن زیتون: ۲ قاشق غذاخوری
    •    آب لیمو: ۲ قاشق غذاخوری
    •    نمک: به مقدار لازم
    •    فلفل سیاه: به مقدار لازم
    •    پاپریکا: ۱/۲ قاشق چای‌خوری (برای تزیین)
    •    دانه انار یا برگ جعفری خرد شده (برای تزیین، اختیاری)
 

طرز تهیه:

    1.    پخت بادمجان:

ابتدا بادمجان‌ها را شسته و خشک کنید. سپس آنها را روی گاز یا در فر کبابی کنید. اگر از گاز استفاده می‌کنید، بادمجان‌ها را روی شعله مستقیم قرار دهید تا پوست آن‌ها سیاه و سوخته شود. سپس آنها را در یک کیسه پلاستیکی یا ظرفی بگذارید و بگذارید کمی خنک شوند (این کار باعث می‌شود پوست بادمجان راحت‌تر جدا شود). اگر از فر استفاده می‌کنید، بادمجان‌ها را در دمای ۲۰۰ درجه سانتی‌گراد به مدت ۳۰ تا ۴۰ دقیقه بپزید تا پوست آن‌ها کاملاً نرم و سیاه شود.



    2.    پوست کندن بادمجان:

بعد از اینکه بادمجان‌ها خنک شدند، پوست آنها را جدا کرده و گوشت داخلی بادمجان‌ها را به داخل یک کاسه منتقل کنید.

    3.    آماده‌سازی نخود:

نخود پخته یا کنسرو نخود را داخل یک صافی بریزید تا آب اضافی آن خارج شود.

    4.    مخلوط کردن مواد:

بادمجان‌های کبابی و گوشت آن‌ها را همراه با نخود پخته، سیر خرد شده، Tahini (خمیر کنجد)، روغن زیتون و آب لیمو داخل یک مخلوط‌کن یا غذاساز بریزید. تمام مواد را به خوبی مخلوط کنید تا یک پوره نرم و یکدست به دست آید.

    5.    چشیدن طعم و تنظیم مواد:

به پوره به دست آمده نمک و فلفل سیاه اضافه کرده و مزه کنید. در صورت نیاز می‌توانید کمی بیشتر آب لیمو، روغن زیتون یا نمک به آن اضافه کنید تا طعم دلخواه به دست آید.

    6.    سرو کردن:

حمص بادمجان را در یک ظرف سرو بریزید. برای تزیین، می‌توانید کمی پاپریکا روی آن بپاشید و در صورت تمایل دانه‌های انار یا برگ‌های جعفری خرد شده را برای زیبایی بیشتر اضافه کنید.

    7.    سرو با نان:

حمص بادمجان را با نان پیتا یا نان‌های تازه سرو کنید. این پیش‌غذا به‌خصوص در کنار غذاهای خاورمیانه‌ای بسیار خوشمزه است.
 

نکات:
    •    می‌توانید به جای سیر، از ادویه‌های مختلف مانند زیره یا فلفل قرمز برای تنوع در طعم استفاده کنید.
    •    این پیش‌غذا را می‌توان به‌عنوان یک میان وعده یا دسر سرد نیز سرو کرد.
 

حمص بادمجان یک پیش‌غذای خوشمزه و سالم است که طعمی خاص و متفاوت از حمص معمولی دارد. امیدوارم از تهیه و خوردن آن لذت ببرید!

نوش جان !

درصد گوشت خالص از وزن دام و عوامل تاثیرگذار بر آن

مقدمه

یکی از سوالات رایج در صنعت گوشت و دامپروری این است که از وزن کل یک دام، چه درصدی به گوشت خالص تبدیل می‌شود. این موضوع به دلیل اهمیت اقتصادی و تولیدی در صنایع دامداری و گوشت‌گیری بسیار مورد توجه قرار دارد. در این مقاله، عوامل مختلفی که بر میزان تبدیل وزن دام به گوشت خالص تاثیر می‌گذارند، بررسی می‌شود.
 

۱. درصد گوشت خالص از وزن دام
 

در کل، از وزن یک دام پس از کشتار، درصد مشخصی از آن به گوشت قابل مصرف تبدیل می‌شود. این درصد به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله نوع دام، سن، جنس، شرایط تغذیه و فرآیند کشتار. به طور متوسط، از وزن یک دام کامل، حدود ۵۰٪ تا ۶۵٪ آن به گوشت خالص تبدیل می‌شود. این درصد در دام‌های مختلف متفاوت است.

    •    گوسفند: در گوسفندها، درصد گوشت خالص معمولاً بین ۵۰٪ تا ۶۰٪ از وزن زنده است.

    •    گاو: در گاوها، این درصد معمولاً بین ۵۵٪ تا ۶۵٪ متغیر است.

    •    مرغ: در مرغ‌ها، این درصد معمولاً حدود ۶۰٪ تا ۷۰٪ از وزن زنده است.

۲. عوامل موثر بر درصد گوشت خالص
 

بعضی از عوامل می‌توانند این درصد را افزایش یا کاهش دهند:

    •    سن دام: دام‌های مسن‌تر معمولاً درصد گوشت کمتری نسبت به دام‌های جوان‌تر دارند.

    •    جنس دام: معمولاً دام‌های نر گوشت بیشتری نسبت به دام‌های ماده تولید می‌کنند.

    •    تغذیه دام: کیفیت و نوع تغذیه دام تاثیر زیادی بر درصد گوشت خالص دارد. دام‌هایی که تغذیه بهتری دارند، معمولاً گوشت بیشتری تولید می‌کنند.

    •    نوع دام: برخی نژادهای خاص دام‌ها به طور طبیعی دارای درصد گوشت بیشتری هستند.

    •    فرآیند کشتار و پوست‌کنی: روش‌های کشتار، کندن پوست و جدا کردن چربی‌ها و استخوان‌ها نیز می‌تواند بر درصد گوشت خالص تاثیر بگذارد.

۳. سایر محصولات جانبی از دام
 

علاوه بر گوشت خالص، محصولات دیگری نیز از دام‌ها استخراج می‌شود که به نسبت کمتری از وزن دام را شامل می‌شوند. این محصولات عبارتند از:

    •    پوست: برای تولید چرم

    •    چربی: که ممکن است برای تولید روغن و سایر محصولات مورد استفاده قرار گیرد

    •    استخوان: که در تولید پودر استخوان و سایر محصولات به کار می‌رود

    •    اعضاء داخلی: مانند جگر، قلب و ریه که در برخی موارد به مصرف می‌رسند.

نتیجه‌گیری

در نهایت، درصد گوشت خالص از وزن دام یک متغیر مهم در صنعت دامداری است که تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد. برای هر نوع دام، می‌توان انتظار داشت که حدود ۵۰٪ تا ۷۰٪ از وزن دام به گوشت تبدیل شود. شناخت این نسبت‌ها به کشاورزان و دامداران کمک می‌کند تا تولید خود را بهینه‌سازی کرده و از آن در جهت سودآوری بیشتر استفاده کنند.

آیا هوس ساندویچ مرغ و قارچ فست‌فودی کرده‌اید؟

خب! لازم نیست حتما به بیرون از خانه بروید، چون می‌توانید با کمی حوصله در خانه یک ساندویچ خانگی سالم مرغ درست کنید که از هر نظر از نمونه‌های آماده و فست‌فودی بهتر باشد.

پس دست به کار شوید و با ما همراه باشید تا طرز تهیه ساندویچ مرغ و قارچ حرفه‌ای را بیاموزید.  بنابراین می‌توانید آن را هم در برنامه غذایی خود قرار دهید.

برای تهیه ساندویچ مرغ و قارچ خوشمزه، مراحل زیر را دنبال کنید:
 

مواد لازم:
    •    سینه مرغ: ۲ عدد
    •    قارچ خرد شده: ۲۰۰ گرم
    •    پیاز: ۱ عدد متوسط
    •    سیر: ۲ حبه (اختیاری)
    •    پنیر پیتزا: به مقدار دلخواه
    •    نان ساندویچی: ۴ عدد
    •    روغن زیتون یا کره: ۲ قاشق غذاخوری
    •    نمک و فلفل: به مقدار لازم
    •    پودر آویشن (اختیاری): ۱ قاشق چای‌خوری
 

طرز تهیه:

 
   1.    پختن مرغ:
سینه‌های مرغ را به صورت نواری یا مکعبی خرد کنید. در یک تابه، مقداری روغن زیتون یا کره بریزید و مرغ‌ها را تفت دهید تا طلایی و پخته شوند. نمک، فلفل، و پودر آویشن را اضافه کنید و بگذارید مرغ‌ها کمی طعم‌دار شوند.




    2.    پختن قارچ و پیاز:
پیاز را خرد کرده و در همان تابه با کمی روغن زیتون تفت دهید تا نرم و طلایی شود. سپس قارچ‌های خرد شده را اضافه کنید و تا زمانی که آب قارچ‌ها کشیده شود، آنها را تفت دهید. در صورت تمایل می‌توانید سیر ریز شده را هم اضافه کنید.

    3.    ترکیب مواد:
مرغ پخته شده را به مخلوط قارچ و پیاز اضافه کرده و خوب مخلوط کنید. برای طعم‌دهی بیشتر، مقداری نمک و فلفل به مواد اضافه کنید.


 
   4.    ساخت ساندویچ:
نان ساندویچی را باز کنید و سس بزنیدمقداری از مخلوط مرغ و قارچ را درون آن قرار دهید. سپس پنیر پیتزا روی مواد بریزید و نان را ببندید.



    5.    پخت ساندویچ:
نان ساندویچ‌ها را در تابه یا دستگاه ساندویچ‌ساز با حرارت ملایم قرار دهید تا پنیر ذوب شود و نان طلایی و ترد گردد.
 

ساندویچ مرغ و قارچ شما آماده است! این ساندویچ را می‌توانید با سس دلخواه یا سبزیجات تازه سرو کنید.

نوش جان !

آبگوشت متنجنه یکی از غذاهای سنتی و خاص کرمان است که نسبت به آبگوشت‌های معمولی، طعم شیرین‌تری دارد. این غذا ترکیبی از گوشت، حبوبات و برخی مواد خاص مانند خرما یا کشمش است که به آن طعمی منحصربه‌فرد می‌بخشد.
مواد لازم برای تهیه آبگوشت متنجنه:
گوشت گوسفندی با استخوان: ۳۰۰ گرم
نخود: ½ پیمانه (از قبل خیس‌شده)
لوبیا سفید: ½ پیمانه (از قبل خیس‌شده)
عدس: ½ پیمانه
پیاز: ۱ عدد بزرگ
کشک: ۱ پیمانه
خرما یا کشمش: ½ پیمانه (اختیاری، بسته به سلیقه)
گردو خردشده: ۲ قاشق غذاخوری (اختیاری)
زردچوبه: ۱ قاشق چای‌خوری
نمک و فلفل: به مقدار لازم
روغن یا کره: ۲ قاشق غذاخوری
نان سنگک یا تافتون: برای سرو

طرز تهیه آبگوشت متنجنه:
۱. پختن حبوبات و گوشت:
نخود، لوبیا و عدس را در قابلمه‌ای با آب روی حرارت ملایم بپزید.
پیاز را خرد کرده و همراه با گوشت و زردچوبه به قابلمه اضافه کنید.
اجازه دهید مواد روی حرارت ملایم خوب بپزند تا گوشت نرم شود.

۲. اضافه کردن کشک و طعم‌دهنده‌ها:
پس از پخت کامل گوشت، کشک را با مقداری آب رقیق کرده و به آبگوشت اضافه کنید.
اگر دوست دارید طعم شیرین داشته باشد، خرما یا کشمش را در این مرحله بیفزایید.

۳. جا افتادن آبگوشت:
اجازه دهید آبگوشت روی حرارت کم جا بیفتد تا طعم‌ها به خوبی ترکیب شوند.

۴. سرو آبگوشت:
می‌توانید آبگوشت را با نان ترید کنید و گوشت و حبوبات را با گوشت‌کوب له کرده و به‌صورت "گوشت‌کوبیده" سرو کنید.
در صورت تمایل، روی آن گردو خردشده یا نعنا داغ بریزید.

نکات مهم:
استفاده از کشمش یا خرما، طعمی خاص به این غذا می‌دهد، اما می‌توان آن را حذف کرد.
برای عطر و طعم بیشتر، می‌توانید مقداری دارچین یا هل به غذا اضافه کنید.
این آبگوشت هم مقوی است و هم برای روزهای سرد سال گزینه‌ای عالی محسوب می‌شود.

آش اوماج یکی از آش‌های سنتی و محبوب کرمان است که در فصل‌های سرد سال تهیه می‌شود. این آش به دلیل وجود آرد، حبوبات و سبزیجات، غذایی مقوی و گرم‌کننده محسوب می‌شود.
مواد لازم برای تهیه آش اوماج کرمانی:
آرد گندم: ۱ پیمانه
نخود: ½ پیمانه (از قبل خیس‌شده)
عدس: ½ پیمانه
سبزی آش (تره، گشنیز، اسفناج): ۲ پیمانه خردشده
پیاز: ۲ عدد بزرگ (یکی برای سرخ کردن، یکی برای داخل آش)
زردچوبه: ۱ قاشق چای‌خوری
نمک و فلفل: به مقدار لازم
روغن: ۳ قاشق غذاخوری
آب: ۶ پیمانه

طرز تهیه آش اوماج کرمانی:
۱. تهیه حبوبات:
نخود را از شب قبل خیس کنید و با مقداری آب بپزید تا نرم شود.
عدس را به نخود اضافه کنید و اجازه دهید هر دو کاملاً بپزند.

۲. آماده‌سازی اوماج (خمیر ریزه‌های آردی):
آرد را در یک ظرف بریزید و کم‌کم به آن آب اضافه کنید. با نوک انگشتان، مخلوط را ورز دهید تا به شکل خرده‌های ریز و نامنظم (اوماج) دربیاید.
اجازه دهید خرده‌های آرد کمی خشک شوند.

۳. آماده‌سازی آش:
یک عدد پیاز را خلالی خرد کنید و در روغن تفت دهید تا طلایی شود.
زردچوبه و فلفل را به پیاز اضافه کنید تا عطر آن بلند شود.
حبوبات پخته‌شده را به همراه آب به قابلمه اضافه کنید.
وقتی آش جوش آمد، سبزی‌های خردشده را اضافه کنید و اجازه دهید با حرارت ملایم بپزند.

۴. اضافه کردن اوماج:
زمانی که سبزی‌ها نرم شدند، اوماج را کم‌کم داخل آش بریزید و مرتب هم بزنید تا خمیرها به هم نچسبند.
آش را مدام هم بزنید تا اوماج‌ها خوب بپزند و آش غلیظ شود.

۵. سرو آش:
آش را در ظرف بکشید و با پیاز داغ، نعنا داغ و در صورت تمایل کشک تزیین کنید.

نکات مهم:
هم زدن مداوم هنگام اضافه کردن اوماج‌ها باعث می‌شود خمیرها یکدست در آش پخش شوند.
این آش با طبع گرمش برای سرماخوردگی و روزهای سرد زمستان بسیار مناسب است.

محبوبیت اشپل ماهی در میان گیلانی‌ها و شهرهای شمال ایران به دلایل مختلفی برمی‌گردد که هم شامل جنبه‌های فرهنگی، غذایی و تغذیه‌ای است:

1. جنبه فرهنگی و سنتی:

- غذای محلی: اشپل ماهی بخشی جدایی‌ناپذیر از آشپزی سنتی گیلانی‌هاست. غذاهایی مانند "کوکوی اشپل"، "اشپل لقمه" و "اشپل با تخم‌مرغ" از جمله غذاهای محبوبی هستند که با اشپل تهیه می‌شوند.
- شب عید و مناسبت‌ها: در شب عید نوروز، گیلانی‌ها معمولاً از اشپل ماهی به عنوان یکی از غذاهای ویژه استفاده می‌کنند که نشان‌دهنده اهمیت فرهنگی این خوراکی است.

2. ارزش غذایی و سلامتی:

- منبع غنی از امگا-3: اشپل ماهی منبع بسیار خوبی از اسیدهای چرب امگا-3 است که برای سلامت قلب، مغز و کاهش التهابات بدن مفید شناخته می‌شود.
- ویتامین‌ها و مواد معدنی: اشپل حاوی ویتامین‌های B12، A، E و مواد معدنی مانند فسفر و ید است که برای تقویت سیستم ایمنی، سلامت عصبی و تنظیم متابولیسم بدن حیاتی هستند.

3. دسترسی و اقتصادی بودن:

- در دسترس بودن: در شهرهای شمالی ایران، به ویژه گیلان، ماهی‌ها به وفور یافت می‌شوند و این به معنای دسترسی آسان به اشپل است.
- قیمت مناسب: در مقایسه با خاویار، اشپل ماهی قیمت بسیار پایین‌تری دارد که باعث می‌شود خانواده‌های بیشتری بتوانند از آن بهره‌مند شوند.

4. طعم و تنوع در پخت:

- طعم منحصر به فرد: اشپل ماهی طعم خاصی دارد که بسیاری از مردم شمال ایران آن را دوست دارند. این طعم می‌تواند با انواع ادویه‌ها و مواد غذایی محلی ترکیب شود.
- تنوع در آشپزی: اشپل را می‌توان به روش‌های مختلفی پخت، از سرخ کردن تا استفاده در کوکوها و سالادها، که این تنوع در پخت به محبوبیت آن می‌افزاید.

5. جنبه‌های اجتماعی:

- نقش در تعاملات اجتماعی: در مهمانی‌ها، جشن‌ها و دورهمی‌ها، اشپل ماهی اغلب به عنوان پیش‌غذا یا مخلفات سرو می‌شود که به تقویت روابط اجتماعی کمک می‌کند.

مزایا و معایب اشپل ماهی
 

مزایا:
 

•امگا-3: اشپل ماهی منبع غنی اسیدهای چرب امگا-3 است که برای سلامت قلب و مغز بسیار مفید هستند.

• ویتامین‌ها و مواد معدنی: مقادیر زیادی ویتامین B12، فولیک اسید، آهن و فسفر دارد که می‌تواند به سلامت کلی بدن کمک کند.

• پروتئین: اشپل ماهی حاوی پروتئین بالایی است که برای رشد و ترمیم بافت‌های بدن ضروری است.

• تنوع در مصرف: می‌تواند به شیوه‌های مختلفی مانند خام، سرخ شده، نمک‌سود شده یا در غذاهای مختلف استفاده شود.

معایب:
 

• کلسترول: برخی انواع اشپل ماهی مانند اشپل سالمون دریایی، حاوی کلسترول بالایی هستند که می‌تواند برای افراد با مشکلات قلبی خطرناک باشد.

• سدیم: به خصوص در انواع نمک‌سود شده، میزان سدیم بالا می‌تواند برای کسانی که باید مصرف سدیم را کنترل کنند، مضر باشد.

• حساسیت و آلرژی: برخی افراد ممکن است به اشپل ماهی حساسیت داشته باشند که می‌تواند علائم آلرژیک ایجاد کند.

• کالری بالا: به دلیل محتوای چربی، مصرف بیش از حد اشپل ماهی می‌تواند منجر به دریافت کالری بالا و در نتیجه افزایش وزن شود.این اطلاعات بر اساس دانش عمومی و منابع موجود در وب تهیه شده است
 

در نهایت، محبوبیت اشپل ماهی در میان گیلانی‌ها ترکیبی از فرهنگ غنی، ارزش تغذیه‌ای، دسترسی آسان و همچنین تنوع و لذت غذایی است که این ماده غذایی به زندگی روزمره و مناسبت‌های خاص آورده است.

بزقرمه یکی از معروف‌ترین و اصیل‌ترین غذاهای کرمانی است که طعمی خاص و خوشمزه دارد. این غذا از ترکیب گوشت بز، نخود، کشک، سیر، پیاز و ادویه‌های محلی تهیه می‌شود و معمولاً با نان سرو می‌شود.
مواد لازم برای تهیه بزقرمه کرمانی:
گوشت بز یا گوسفند: ۵۰۰ گرم
نخود: ۱ پیمانه (از شب قبل خیسانده شود)
کشک: ۱ پیمانه (ترجیحاً کشک محلی کرمانی)
پیاز: ۲ عدد بزرگ
سیر: ۲ تا ۳ حبه
زردچوبه: ۱ قاشق چای‌خوری
نمک و فلفل: به مقدار لازم
روغن یا کره محلی: ۲ قاشق غذاخوری
نعنا خشک: ۱ قاشق چای‌خوری (برای تزیین)

طرز تهیه:
1. پختن نخود و گوشت:
نخود خیس‌خورده را با آب بپزید تا کاملاً نرم شود.
گوشت بز را همراه با پیاز خردشده، زردچوبه و کمی آب روی حرارت بگذارید تا کاملاً بپزد. بهتر است از شعله ملایم استفاده کنید تا گوشت نرم شود.


2. مخلوط کردن مواد:
وقتی گوشت پخت، آن را ریش‌ریش کنید.
نخود پخته‌شده را له کنید تا بافتی یکدست داشته باشد.


3. اضافه کردن کشک و ادویه‌ها:
سیر را له کنید و در روغن تفت دهید تا عطر آن بلند شود.
مخلوط گوشت و نخود را به سیر اضافه کنید.
کشک را با کمی آب رقیق کنید و به ترکیب اضافه کنید.


4. جوشاندن و جا افتادن غذا:
اجازه دهید بزقرمه روی حرارت ملایم جا بیفتد و غلیظ شود.


5. تزیین و سرو:
در صورت تمایل، روی غذا را با نعنا داغ و کشک تزیین کنید.
بزقرمه را با نان محلی کرمان مانند "نان تافتون" یا "نان سنگک" سرو کنید.



این غذا به دلیل داشتن گوشت، کشک و نخود، بسیار مقوی و مغذی است و برای روزهای سرد سال انتخاب مناسبی محسوب می‌شود. آیا تا به حال بزقرمه کرمانی را امتحان کرده‌اید؟

استفاده از مغز ماهی یا کله ماهی در آشپزی، به ویژه در فرهنگ‌ها و مناطقی که به ماهی‌گیری وابسته هستند، جایگاه ویژه‌ای دارد. در این مقاله به بررسی چرایی این استفاده، روش‌های پخت، و مزایای تغذیه‌ای آن می‌پردازیم.

### **چرا از مغز ماهی استفاده می‌کنیم؟**
 

- **بهره‌وری از منابع:** در بسیاری از فرهنگ‌ها، استفاده از تمام بخش‌های ماهی به عنوان روشی برای کاهش ضایعات و استفاده بهینه از منابع غذایی در نظر گرفته می‌شود. مغز ماهی بخشی است که می‌تواند به عنوان غذا یا مواد اولیه برای سوپ‌ها و خورش‌ها مورد استفاده قرار گیرد.

  
- **طعم و بافت خاص:** مغز ماهی دارای بافتی نرم و طعمی متمایز است که می‌تواند به غذاها عمق و غنای بیشتری ببخشد. در برخی از کشورها مانند ژاپن، مغز ماهی به عنوان یک لذت غذایی خاص شناخته می‌شود (مثلاً در سوشی یا ساشیمی).

### **روش‌های پخت:**
 

- **سوپ و خورش:** در آشپزی چینی، مغز ماهی به همراه استخوان‌ها برای تهیه سوپ‌های مغذی استفاده می‌شود که به آن‌ها طعم و مواد مغذی می‌افزاید.
 

- **تفت دادن:** در برخی از فرهنگ‌های آسیایی، مغز ماهی را با ادویه‌ها و سبزیجات تفت می‌دهند تا طعمی ملایم و خوشمزه ایجاد شود.
 

- **سرخ کردن:** در برخی مناطق، مغز ماهی را به صورت سرخ شده سرو می‌کنند که بافت ترد و طعم غنی دارد.

### **مزایای تغذیه‌ای:**
 

- **منبع امگا-3:** مغز ماهی مانند سایر بخش‌های ماهی، سرشار از اسیدهای چرب امگا-3 است که برای سلامت قلب و مغز مفید است.
 

- **ویتامین‌ها و مواد معدنی:** مغز ماهی می‌تواند حاوی ویتامین‌هایی مانند B12، D و مواد معدنی مانند فسفر و ید باشد.
 

- **کاهش ضایعات غذایی:** استفاده از تمام بخش‌های ماهی، از جمله مغز، به کاهش ضایعات غذایی کمک می‌کند که اهمیت بالایی در حفظ محیط زیست دارد.

### **جنبه‌های فرهنگی و سنتی:**
 

- **سنت‌های محلی:** در برخی مناطق، مانند بخش‌هایی از ایران (مثلاً گیلان)، استفاده از کله ماهی در غذاهای سنتی مانند "کله ماهی شکم‌پر" رایج است.
 

- **غذاهای خاص:** در فرهنگ‌های مختلف، مغز ماهی ممکن است در مناسبت‌های خاص یا به عنوان یک غذای لوکس سرو شود.

### **نتیجه‌گیری:**
 

استفاده از مغز ماهی یا کله ماهی نه تنها به دلایل تغذیه‌ای و کاهش ضایعات غذایی، بلکه به دلیل طعم و بافت خاص آن در آشپزی جایگاه ویژه‌ای دارد. این بخش از ماهی می‌تواند به روش‌های مختلفی پخته شود و در فرهنگ‌های متنوعی جایگاهی در آشپزی سنتی و مدرن دارد. 

برای تهیه پاستا خانگی فتوچینی با سس پستو و میگو، ابتدا به مواد مورد نیاز و سپس به مراحل پخت می‌پردازیم. این یک دستور خوشمزه و مجلسی است که ترکیبی از طعم‌های تازه و لذیذ را به همراه دارد.

مواد لازم برای پاستا خانگی فتوچینی:
    1.    آرد گندم (500 گرم)
    2.    تخم مرغ (4 عدد)
    3.    نمک (1 قاشق چای‌خوری)
    4.    روغن زیتون (1 قاشق غذاخوری)
    5.پاستا فتوچینی:(1بسته کامل)

مواد لازم برای سس پستو:
    1.    برگ ریحان تازه (2 پیمانه)
    2.    سیر (2 حبه)
    3.    بادام یا پ Pine Nuts (1/4 پیمانه)
    4.    پنیر پارمزان رنده شده (1/2 پیمانه)
    5.    روغن زیتون (1/2 پیمانه)
    6.    نمک و فلفل سیاه (به میزان لازم)

مواد لازم برای میگو:
    1.    میگو (500 گرم)
    2.    سیر (2 حبه)
    3.    روغن زیتون (1 قاشق غذاخوری)
    4.    نمک و فلفل سیاه (به میزان لازم)
    5.    لیمو ترش (1 عدد، برای طعم‌دهی)

روش تهیه پاستا خانگی فتوچینی:

    1.    تهیه خمیر پاستا:
    •    آرد و نمک را در یک کاسه بزرگ الک کنید.
    •    تخم‌مرغ‌ها را داخل یک کاسه دیگر بشکنید و روغن زیتون را به آن اضافه کنید.
    •    تخم‌مرغ‌ها را خوب هم بزنید، سپس آن‌ها را به آرد اضافه کرده و به‌آرامی شروع به ورز دادن کنید.
    •    خمیر را ورز دهید تا یکدست و نرم شود. اگر خمیر چسبنده بود، کمی آرد اضافه کنید.
    •    خمیر را در کیسه پلاستیکی قرار دهید و به مدت 30 دقیقه استراحت دهید.

    2.    رول کردن و برش دادن پاستا:
    •    بعد از استراحت، خمیر را به چند قسمت تقسیم کنید و هر قسمت را با وردنه نازک کنید.
    •    سپس خمیر را به شکل نوارهای نازک (فتوچینی) برش دهید.
    •    پاستای برش خورده را در آب جوش و نمک‌دار به مدت 2-3 دقیقه بپزید تا نرم و آماده شود.

روش تهیه سس پستو:
    1.    برگ‌های ریحان، سیر، بادام یا پ Pine Nuts، و پنیر پارمزان را در مخلوط‌کن یا هاون و pestle بریزید و به خوبی پوره کنید.
    2.    به تدریج روغن زیتون را اضافه کنید تا سس به شکل کرمی و یکدست درآید.
    3.    نمک و فلفل را به مقدار لازم اضافه کنید و خوب مخلوط کنید.

روش پخت میگو:
    1.    میگوها را تمیز کرده و پوست و سر آن‌ها را جدا کنید.
    2.    سیر را ریز خرد کنید و در یک تابه با کمی روغن زیتون تفت دهید.
    3.    میگوها را به تابه اضافه کرده و به مدت 3-4 دقیقه تا زمانی که به رنگ صورتی درآید، تفت دهید.
    4.    کمی نمک، فلفل و آب لیمو ترش تازه به میگوها اضافه کنید و خوب مخلوط کنید.

روش پخت پاستا فتوچینی آماده:
حالا در یک قابلمه آب را جوش بیاورید و وقتی به دمای جوش رسید یک قاشق غذاخوری روغن و کمی نمک داخل آن بریزید. حالا پاستاهای فتوچینی را به همان شکلی که داخل بسته هستند توی قابلمه بریزید.
پاستاها در آب باز می‌شوند پس به هیچ‌وجه آن‌ها را خرد نکنید. طبق زمان‌بندی روی بسته پاستاها را بجوشانید. اگر دوست دارید غذای شما نرم‌تر باشد تا ۱۵ دقیقه می‌توانید پاستا را بجوشانید. یک فنجان از آب پاستا را نگه دارید و سپس پاستاهای فتوچینی را با آب سرد آبکش کنید

ترکیب نهایی:
    1.    پس از پخت پاستا، آن را از آب جوش خارج کنید و به سرعت در سس پستو مخلوط کنید.
    2.    پاستای فتوچینی را در بشقاب‌ها سرو کنید و میگوهای تفت‌خورده را روی آن قرار دهید.
    3.    می‌توانید کمی پنیر پارمزان رنده‌شده یا برگ ریحان تازه به عنوان تزئین استفاده کنید.

نکته‌ها:
    •    در صورت تمایل، می‌توانید از پاستای خشک فتوچینی استفاده کنید، ولی پاستای خانگی طعم و بافت بهتری دارد.
    •    برای طعم‌دهی بیشتر، می‌توانید مقداری فلفل قرمز خردشده یا مواد معطر دیگر به سس پستو اضافه کنید.
    •    این غذا را با یک فنجان سفید یا روزبیابی سرد همراه کنید تا طعمی ویژه‌تر داشته باشد.

این پاستا خانگی فتوچینی با سس پستو و میگو، یک گزینه فوق‌العاده برای یک وعده غذایی خوشمزه و خاص است که در کنار خانواده یا دوستان می‌توانید لذت ببرید.

نوش جان!