خوردن پیش‌غذا قبل از استیک به سلیقه شخصی و سبک غذایی شما بستگی دارد و الزامی نیست. اما پیش‌غذا می‌تواند اشتها را افزایش داده و تجربه غذا خوردن را جذاب‌تر کند. برخی از پیش‌غذاهای رایج که معمولاً با استیک هماهنگ هستند عبارتند از:

1. سالاد:

   • سالاد سزار یا سالاد سبز با سس سبک.
   • سالاد گوجه‌فرنگی و موزارلا (Caprese).

2. سوپ:

   • سوپ پیاز فرانسوی.
   • سوپ قارچ یا کدو حلوایی.

3. نان و کره:

   • نان سیر یا نان تست با کره گیاهی یا مزه‌دار.

4. غذاهای سبک:

   • آنتی‌پاستی (زیتون، پنیر، سبزیجات کبابی).
   • قارچ پر شده یا اسپرینگ رول.

پیش‌غذاهای سبک کمک می‌کنند که برای غذای اصلی (استیک) آماده شوید، بدون اینکه احساس سنگینی کنید. اگر استیک پرحجم و سنگین است، بهتر است پیش‌غذای سبکی انتخاب کنید.

برای تهیه سالاد سزار یا سالاد سبز با سس سبک، می‌توانید از دستور زیر استفاده کنید:

مواد لازم برای سالاد:

    کاهو (سبز یا کاهوی رومی) – ۴ فنجان

    سینه مرغ پخته یا کبابی (اختیاری) – ۲ عدد

    نان تست خرد شده – ۱ فنجان

    پنیر پارمزان رنده شده – ۲ قاشق غذاخوری

    گوجه‌فرنگی (اختیاری) – ۲ عدد، خرد شده

    پیازچه (اختیاری) – چند ساقه، خرد شده

مواد لازم برای سس سبک:

    ماست یونانی یا ماست کم‌چرب – ۱/۲ فنجان

    سس مایونز کم‌چرب – ۲ قاشق غذاخوری

    سیر رنده شده – ۱ حبه

    آب لیمو ترش – ۲ قاشق غذاخوری

    روغن زیتون – ۱ قاشق غذاخوری

    خردل دیژون (اختیاری) – ۱ قاشق چایخوری

    نمک و فلفل سیاه به میزان دلخواه

طرز تهیه:

    تهیه سس: در یک کاسه، ماست، سس مایونز، سیر، آب لیمو، روغن زیتون، خردل (اگر استفاده می‌کنید) و نمک و فلفل را با هم مخلوط کنید. هم بزنید تا مواد کاملاً ترکیب شوند.

    آماده کردن سالاد: کاهو را شسته و خشک کنید، سپس آن را خرد کنید و در یک کاسه بزرگ بریزید. اگر از مرغ استفاده می‌کنید، سینه مرغ را به قطعات نازک برش بزنید و به سالاد

اضافه کنید.

    اضافه کردن مواد: نان تست خرد شده را روی سالاد بریزید. در صورت تمایل، گوجه‌فرنگی و پیازچه نیز به سالاد اضافه کنید.

    افزودن سس: سس را روی سالاد بریزید و خوب مخلوط کنید تا همه مواد با سس پوشیده شوند.

    پایان: پنیر پارمزان رنده شده را روی سالاد بریزید و سرو کنید.

سالاد سزار یا سبز شما آماده است!

کباب راسته گوساله یکی از غذاهای محبوب و پرطرفدار است و دلایل محبوبیت آن را می‌توان به موارد زیر نسبت داد:
1. طعم لذیذ و بافت نرم
راسته گوساله یکی از لطیف‌ترین بخش‌های گوشت گوساله است که چربی کم و بافت نرمی دارد. همین ویژگی باعث می‌شود هنگام کباب کردن، طعمی لذیذ و بافتی دلپذیر داشته باشد.
2. سالم بودن
چربی کم در راسته گوساله این کباب را به گزینه‌ای مناسب برای افرادی که به رژیم غذایی سالم اهمیت می‌دهند تبدیل کرده است. گوشت گوساله همچنین منبع خوبی از پروتئین باکیفیت و آهن است که به تقویت عضلات و سیستم ایمنی کمک می‌کند.
3. قابلیت مزه‌دار شدن
راسته گوساله به‌خوبی طعم ادویه‌ها و مواد مرینیت (مانند زعفران، آبلیمو، پیاز و فلفل) را به خود جذب می‌کند، که این ویژگی طعم آن را بسیار خوشایندتر می‌سازد.
4. روش پخت ساده و سریع
کباب راسته گوساله به دلیل نرمی گوشت، زمان پخت کوتاهی دارد و همین امر آن را به یک انتخاب عالی برای مجالس و مهمانی‌ها تبدیل می‌کند.
5. مناسب برای انواع ذائقه‌ها
این کباب طعمی ملایم و دلنشین دارد که با ذائقه اکثر افراد سازگار است. می‌توان آن را با نان یا برنج سرو کرد و با مخلفات مختلف (مانند سبزیجات، گوجه‌کبابی و دوغ) ترکیب نمود.
6. جایگاه فرهنگی و سنتی
در فرهنگ ایرانی، کباب جایگاه ویژه‌ای دارد و به‌عنوان یک غذای مجلسی و لوکس شناخته می‌شود. کباب راسته گوساله نیز یکی از انواع محبوب کباب است که در مهمانی‌ها، رستوران‌ها و پیک‌نیک‌ها سرو می‌شود.
7. ارزش غذایی بالا
گوشت راسته گوساله حاوی پروتئین بالا، آهن، روی و ویتامین‌های گروه B است که برای سلامتی بدن، افزایش انرژی و جلوگیری از کم‌خونی مفید هستند.
8. احساس خاص بودن
کباب راسته گوساله اغلب به‌عنوان یک غذای لوکس و خوش‌طعم در نظر گرفته می‌شود که در مناسبت‌های خاص یا در رستوران‌ها سرو می‌شود و این حس خاص بودن به محبوبیت آن کمک کرده است.
ترکیب این عوامل باعث شده که کباب راسته گوساله یکی از غذاهای محبوب و پرطرفدار در ایران و سایر کشورهای مشابه باشد.

گوشت شتر به دلیل خواص تغذیه‌ای و ویژگی‌های خاص خود، به اشکال مختلفی فرآوری شده و به بازار عرضه می‌شود. برخی از فرآورده‌های گوشتی شتر عبارتند از:
1. گوشت تازه شتر
استیک شتر: برش‌های خاصی از گوشت که برای سرخ کردن یا گریل کردن مناسب‌اند.
گوشت خورشتی: قطعاتی از گوشت شتر که برای تهیه خورشت و غذاهای سنتی استفاده می‌شوند.
گوشت کبابی: تکه‌هایی از گوشت شتر که برای کباب کردن استفاده می‌شوند.

2. گوشت چرخ‌کرده شتر
گوشت شتر چرخ‌کرده برای تهیه انواع غذاها مثل کوفته، کباب تابه‌ای و برگر استفاده می‌شود. به دلیل چربی کمتر، گزینه‌ای سالم‌تر به شمار می‌رود.
3. سوسیس و کالباس شتر
تولید سوسیس و کالباس با استفاده از گوشت شتر در برخی مناطق محبوب شده است. این محصولات به دلیل چربی کم و پروتئین بالا، جایگزین سالم‌تری برای سوسیس و کالباس‌های معمولی هستند.
4. همبرگر شتر
برگرهایی که از گوشت شتر تهیه می‌شوند، به دلیل طعم خاص و ارزش غذایی بالا در برخی رستوران‌ها و فروشگاه‌ها عرضه می‌شوند.
5. گوشت خشک‌شده شتر (جرکی)
گوشت شتر خشک‌شده یا دودی‌شده (Jerky) یکی از فرآورده‌هایی است که برای افزایش ماندگاری و مصرف به‌عنوان تنقلات پروتئینی تولید می‌شود.
6. کنسرو گوشت شتر
کنسرو گوشت شتر به‌صورت خوراک آماده یا گوشت خالص کنسرو شده، به‌ویژه در مناطقی که مصرف گوشت شتر رایج‌تر است، تولید و توزیع می‌شود.
7. پودر گوشت شتر
از پودر گوشت شتر به‌عنوان مکمل غذایی یا در تولید برخی محصولات پروتئینی و دارویی استفاده می‌شود.
8. دل، جگر و سایر احشاء شتر
دل، جگر، قلوه و سایر احشاء شتر نیز فرآوری شده و به‌صورت خوراکی یا در صنایع غذایی استفاده می‌شوند.
9. گوشت فرآوری‌شده برای غذاهای سنتی
در برخی مناطق، گوشت شتر به‌صورت فرآوری‌شده برای تهیه غذاهای محلی مانند "قلیه شتر"، "آبگوشت شتر" یا "بریانی شتر" استفاده می‌شود.
10. محصولات صادراتی
گوشت و فرآورده‌های شتر به شکل‌های مختلف برای صادرات بسته‌بندی و فرآوری می‌شوند، به‌ویژه به کشورهای عربی و مناطق بیابانی.
این فرآورده‌ها نه‌تنها به دلیل تنوع، بلکه به دلیل خواص تغذیه‌ای خاص گوشت شتر، محبوبیت زیادی در بازارهای محلی و جهانی پیدا کرده‌اند.

دورچین استیک‌ها مجموعه‌ای از مواد غذایی و تزییناتی است که در کنار استیک (گوشت گریل یا سرخ‌شده) سرو می‌شود. این دورچین‌ها برای تکمیل طعم غذا، افزایش زیبایی بصری، و ایجاد تعادل در وعده غذایی استفاده می‌شوند. انواع دورچین استیک می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

1. سبزیجات گریل یا بخارپز شده

• هویج، کلم بروکلی، قارچ، مارچوبه، و فلفل دلمه‌ای از گزینه‌های رایج هستند.
• این سبزیجات معمولاً با ادویه‌ها و روغن زیتون طعم‌دار می‌شوند.

2. سیب‌زمینی

• سیب‌زمینی سرخ‌کرده، پوره سیب‌زمینی، یا سیب‌زمینی تنوری از انتخاب‌های پرطرفدار برای همراهی استیک هستند.

3. سالادها

• سالاد سبز ساده یا سالاد سزار می‌تواند یک مکمل سبک و تازه باشد.
• سالاد کلم یا سالاد یونانی نیز مناسب هستند.

4. نان یا کروتان

• نان‌های گریل‌شده، نان سیر، یا کروتان‌های طعم‌دار در کنار استیک لذت‌بخش هستند.

5. سس‌ها

• سس‌های مختلف مانند سس قارچ، سس فلفل، سس گوجه‌فرنگی یا سس کره و سیر به استیک طعم ویژه‌ای می‌بخشند.

6. حبوبات یا غلات

• لوبیا، عدس، یا برنج طعم‌دار شده به عنوان یک دورچین کامل‌تر می‌توانند استفاده شوند.

7. دکوراسیون و تزیینات

• برگ‌های تازه جعفری، رزماری یا آویشن برای زیبایی و عطر استفاده می‌شوند.

گوشت شتر که پیش‌تر بیشتر در مناطق بیابانی و عشایری مصرف می‌شد، به‌تدریج راه خود را به سفره‌های عمومی باز کرده است. این موضوع به چند دلیل رخ داده است:
1. افزایش آگاهی از فواید تغذیه‌ای گوشت شتر
گوشت شتر سرشار از پروتئین، کم‌چرب‌تر از بسیاری از گوشت‌های دیگر (مانند گاو)، و حاوی مواد معدنی و ویتامین‌های مفید است. همچنین، کلسترول کمتر و قابلیت هضم بالاتری دارد که آن را به گزینه‌ای سالم‌تر تبدیل کرده است.
2. تنوع در فرهنگ غذایی
با گذر زمان و گسترش آگاهی در مورد غذاهای مختلف، مردم به دنبال تجربه مزه‌های جدید و غذاهای سالم‌تر بوده‌اند. گوشت شتر به دلیل طعم خاص خود به یک گزینه جذاب در آشپزی تبدیل شده است.
3. افزایش تولید و عرضه گوشت شتر
پرورش شتر در بسیاری از مناطق بیابانی و نیمه‌بیابانی به دلیل سازگاری این حیوان با شرایط سخت آب و هوایی گسترش یافته است. این امر باعث افزایش عرضه گوشت شتر در بازار شده است.
4. تبلیغات و آگاهی‌رسانی
تبلیغات و اطلاعات منتشرشده در رسانه‌ها و فضای مجازی در مورد خواص و فواید گوشت شتر باعث افزایش تمایل مردم به خرید و استفاده از آن شده است.
5. قیمت مناسب و دسترسی آسان‌تر
در برخی مناطق، گوشت شتر قیمت رقابتی‌تری نسبت به گوشت گوسفند یا گاو دارد. همچنین، فروشگاه‌ها و قصابی‌ها به‌تدریج این گوشت را در دسترس‌تر کرده‌اند.
6. مصارف دارویی و درمانی
در طب سنتی و مدرن، از گوشت شتر به‌عنوان ماده‌ای با خواص درمانی یاد شده است. برای مثال، برخی معتقدند گوشت شتر برای افراد دارای بیماری‌های خاص مثل دیابت یا کلسترول بالا مفید است.
به‌طور کلی، ترکیب خواص تغذیه‌ای، تبلیغات مناسب، و افزایش عرضه، باعث شده گوشت شتر به‌تدریج جایگاه خود را در بازار گوشت پیدا کند و روی سفره‌های مردم ظاهر شود.

قلوه‌گاه گوساله منجمد یکی از قسمت‌های مهم گوشت گوساله است که به دلیل ویژگی‌های تغذیه‌ای و کاربردهای متنوع در آشپزی مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله، به بررسی قلوه‌گاه گوساله منجمد، ارزش غذایی، موارد استفاده و نکاتی درباره نگهداری و مصرف آن می‌پردازیم.
 

قلوه‌گاه گوساله چیست؟


 

قلوه‌گاه بخشی از گوشت گوساله است که در قسمت میانی بدن، نزدیک به شکم و زیر دنده‌ها قرار دارد. این بخش به دلیل نرمی بافت و چربی متوسط، هم طعم خوشایندی دارد و هم برای پخت انواع غذاها مناسب است.
گوشت قلوه‌گاه معمولاً شامل رگه‌های چربی است که به آن لطافت خاصی می‌بخشد.
 

ارزش غذایی قلوه‌گاه گوساله منجمد

قلوه‌گاه گوساله منبع غنی از پروتئین با کیفیت بالا، ویتامین‌ها و مواد معدنی است. برخی از مواد مغذی موجود در این بخش عبارتند از:

    •    پروتئین: کمک به بازسازی عضلات و تقویت سیستم ایمنی.

    •    آهن: مفید برای پیشگیری از کم‌خونی.

    •    روی (زینک): موثر در بهبود عملکرد سیستم ایمنی و سلامت پوست.

    •    ویتامین‌های گروه B: از جمله ویتامین B12 که برای تولید انرژی و عملکرد سیستم عصبی ضروری است.

موارد استفاده قلوه‌گاه گوساله منجمد
 

قلوه‌گاه به دلیل داشتن بافت نرم و چربی مناسب، در تهیه بسیاری از غذاها استفاده می‌شود. از جمله:

    1.    کباب: قلوه‌گاه به دلیل طعم لذیذ و بافت مناسب، برای تهیه انواع کباب‌ها (مانند کباب‌تابه‌ای یا کباب چنجه) بسیار محبوب است.

    2.    خوراک‌ها: می‌توان از قلوه‌گاه برای تهیه خوراک‌های ساده یا مجلسی همراه با سبزیجات استفاده کرد.

    3.    استفاده در غذاهای بین‌المللی: این بخش از گوشت در غذاهای اروپایی، خاورمیانه‌ای و حتی آسیایی کاربرد دارد.

مزایای قلوه‌گاه منجمد

    •    حفظ کیفیت و طراوت گوشت: فرایند انجماد باعث می‌شود که ارزش غذایی و طعم قلوه‌گاه به‌خوبی حفظ شود.

    •    دسترسی در تمام فصول: انجماد امکان استفاده از این محصول را در زمان‌هایی که دسترسی به گوشت تازه دشوار است، فراهم می‌کند.

    •    ماندگاری بالا: قلوه‌گاه منجمد در دمای مناسب (معمولاً -18 درجه سانتی‌گراد) می‌تواند ماه‌ها قابل نگهداری باشد.

نکاتی درباره نگهداری و مصرف قلوه‌گاه منجمد

    1.    دمای نگهداری: باید قلوه‌گاه در فریزر با دمای ثابت نگهداری شود تا از رشد باکتری‌ها جلوگیری شود.

    2.    یخ‌زدایی: برای یخ‌زدایی، بهتر است گوشت را از فریزر خارج کرده و در یخچال قرار دهید تا به‌آرامی یخ آن باز شود. این روش از افت کیفیت گوشت جلوگیری می‌کند.

    3.    بهداشت در پخت: هنگام استفاده از قلوه‌گاه، از رعایت بهداشت و پخت کامل آن اطمینان حاصل کنید تا خطر آلودگی‌های احتمالی به حداقل برسد.

جمع‌بندی
 

قلوه‌گاه گوساله منجمد به‌دلیل ارزش غذایی بالا، بافت نرم و طعم خوشایند، یکی از بهترین انتخاب‌ها برای تهیه انواع غذاها است. با نگهداری صحیح و استفاده مناسب، این محصول می‌تواند به یک گزینه ایده‌آل در آشپزی روزانه و مجلسی تبدیل شود.

تاریخچه کوفته تبریزی
 

کوفته تبریزی یکی از غذاهای سنتی و مشهور ایران به‌ویژه در شهر تبریز است که قدمت آن به صدها سال قبل برمی‌گردد.

این غذا بخشی از فرهنگ غذایی آذربایجان بوده و معمولاً در مراسم‌های خاص، مهمانی‌ها و دورهمی‌ها تهیه می‌شود. کوفته تبریزی علاوه بر طعم دلپذیر، نشان‌دهندهٔ مهارت و دقت آشپز در تهیه آن است، زیرا بافت کوفته باید یک‌دست باشد و هنگام پخت از هم نپاشد.
مواد اولیه این غذا عمدتاً از مواد مغذی و پرانرژی تشکیل شده و به همین دلیل غذایی کامل و مقوی محسوب می‌شود.

مواد لازم برای کوفته تبریزی

برای 4 نفر:

    •    گوشت چرخ‌کرده: 500 گرم (ترجیحاً ترکیبی از گوشت گوساله و گوسفند)

    •    برنج: 1 پیمانه

    •    لپه: 1 پیمانه

    •    سبزی معطر: 200 گرم (ترکیبی از تره، جعفری، مرزه و شوید)

    •    پیاز: 2 عدد متوسط (یکی برای داخل کوفته و یکی برای سس)

    •    آرد نخودچی: 2 قاشق غذاخوری

    •    تخم‌مرغ: 1 عدد خام (برای انسجام کوفته)

    •    نمک، فلفل، زردچوبه و ادویه‌های دلخواه: به میزان لازم

    •    مواد میانی: تخم‌مرغ آب‌پز، گردو، آلو بخارا، زرشک

مواد لازم برای سس:

    •    رب گوجه‌فرنگی: 2 قاشق غذاخوری

    •    پیاز: 1 عدد

    •    زردچوبه، نمک و فلفل: به مقدار لازم

    •    آب گوشت یا آب معمولی: 2 تا 3 لیوان

طرز تهیه کوفته تبریزی
 

1. آماده‌سازی مواد اولیه:

    1.    لپه را شسته و به‌مدت 2-3 ساعت خیس کنید، سپس آن را بپزید تا نرم شود و بعد از پخت، آن را کاملاً له کنید.

    2.    برنج را نیم‌پز کنید و کنار بگذارید.

    3.    سبزی‌های معطر را شسته و ریز خرد کنید.

    4.    یک عدد پیاز را رنده کنید و آب آن را بگیرید.

2. تهیه مایه کوفته:

    1.    گوشت چرخ‌کرده، لپه له‌شده، برنج نیم‌پز، سبزی معطر، پیاز رنده‌شده، آرد نخودچی، تخم‌مرغ خام و ادویه‌ها را در ظرف بزرگی با هم مخلوط کنید.

    2.    مواد را به‌مدت 10-15 دقیقه ورز دهید تا کاملاً منسجم و یک‌دست شود. این مرحله بسیار مهم است تا کوفته‌ها هنگام پخت از هم نپاشند.

3. شکل‌دادن کوفته:

    1.    از مایه کوفته مقداری بردارید و آن را به شکل توپ درآورید.

    2.    داخل هر کوفته یک یا دو تکه تخم‌مرغ آب‌پز، گردو، آلو بخارا و زرشک قرار دهید و مایه را دور مواد میانی کاملاً بپوشانید.

4. تهیه سس:

    1.    یک عدد پیاز را خلالی خرد کرده و در کمی روغن تفت دهید.

    2.    زردچوبه و رب گوجه‌فرنگی را اضافه کنید و کمی تفت دهید تا خامی رب گرفته شود.

    3.    آب گوشت یا آب معمولی را به سس اضافه کنید و بگذارید به جوش بیاید.

5. پخت کوفته:

    1.    کوفته‌ها را به‌آرامی داخل قابلمه سس بچینید.

    2.    ابتدا حرارت را زیاد کنید تا سس بجوشد، سپس حرارت را کم کنید و در قابلمه را نیمه‌باز بگذارید.

    3.    حدود 1 تا 1.5 ساعت زمان دهید تا کوفته‌ها بپزند و کاملاً مغزپخت شوند.

    4.    در حین پخت، کوفته‌ها را زیاد جا‌به‌جا نکنید تا از هم نپاشند.

نکات مهم:

    •    برای انسجام بیشتر کوفته، می‌توانید یک قاشق ماست به مایه اضافه کنید.

    •    هنگام ورز دادن مواد عجله نکنید؛ این مرحله برای موفقیت در تهیه کوفته اهمیت زیادی دارد.

    •    حتماً در قابلمه را نیمه‌باز بگذارید تا کوفته‌ها ترک نخورند.

کوفته تبریزی را می‌توانید با نان یا برنج سرو کنید. این غذا با دوغ و سبزی خوردن ترکیب بسیار لذیذی دارد.

نوش جان!

آش شله قلمکار یکی از آش‌های سنتی و بسیار مشهور ایرانی است که به دلیل داشتن گوشت در ترکیباتش بسیار مقوی است و غذایی کامل محسوب می‌شود. تهیه این آش خوشمزه و مقوی به خصوص در فصل پاییز و زمستان دلچسب‌تر است.

در ادامه این مطلب می‌خواهیم با آموزش آش شله قلمکار همراه با نکات مهم و فوت و فن‌های مربوط به تهیه این آش به استقبال شب یلدا و شروع فصل زمستان برویم؛ پس همراه ما باشید.


 

 دستور تهیه این آش با گوشت 

مواد لازم:

    •    گوشت گوسفندی یا گوساله: 500 گرم (ترجیحاً با استخوان)

    •    برنج نیم‌دانه: 1 پیمانه

    •    بلغور گندم: 1 پیمانه

    •    جو پوست‌کنده: 1 پیمانه

    •    نخود: 1/2 پیمانه

    •    لوبیا قرمز: 1/2 پیمانه

    •    عدس: 1/2 پیمانه

    •    سبزی آش (تره، جعفری، گشنیز، اسفناج): 1 کیلوگرم (ریز خرد شده)

    •    پیاز: 3 عدد (1 عدد برای گوشت و 2 عدد برای پیاز داغ)

    •    نمک، زردچوبه، فلفل: به مقدار لازم

    •    نعناع خشک: برای تزئین

    •    روغن یا کره: به مقدار لازم

مراحل تهیه:

1. آماده‌سازی حبوبات:

    •    نخود و لوبیا قرمز را از شب قبل خیس کنید و چند بار آب آن را عوض کنید تا نفخ آن‌ها گرفته شود.

    •    عدس را می‌توان یک ساعت قبل از پخت خیس کرد.

2. پخت گوشت:

    •    گوشت را به همراه یک عدد پیاز چهارقاچ‌شده، کمی زردچوبه و آب در قابلمه بگذارید تا خوب بپزد.

    •    پس از پخت، گوشت را ریش‌ریش کنید و استخوان‌ها را جدا کنید. آب گوشت را نگه دارید تا به آش اضافه شود.

3. پخت حبوبات و غلات:

    •    بلغور گندم، جو پوست‌کنده، نخود، لوبیا و برنج را با آب در یک قابلمه بزرگ ریخته و بپزید. هر از گاهی هم بزنید تا ته نگیرد.

    •    عدس را در نیمه‌های پخت اضافه کنید چون زودتر از سایر حبوبات می‌پزد.

4. اضافه کردن سبزی آش:

    •    سبزی آش را به مواد پخته‌شده اضافه کنید و اجازه دهید با حرارت ملایم بپزد و آش جا بیفتد. مرتب هم بزنید تا ته نگیرد.

5. اضافه کردن گوشت:

    •    گوشت ریش‌ریش‌شده و آب گوشت را به قابلمه اضافه کنید و همه مواد را با هم مخلوط کنید.

6. تهیه پیاز داغ و نعناع داغ:

    •    دو عدد پیاز باقی‌مانده را خلالی خرد کرده و در روغن سرخ کنید تا طلایی شود. کمی از آن را برای تزئین کنار بگذارید.

    •    در همان روغن نعناع خشک را اضافه کنید (نعناع نباید زیاد سرخ شود چون تلخ می‌شود).

7. طعم‌دهی نهایی:

    •    نمک، فلفل و زردچوبه را به آش اضافه کنید. آش باید با حرارت ملایم و به مدت طولانی پخته شود تا خوب جا بیفتد و غلیظ شود.

8. تزئین و سرو:

    •    آش را در ظرف سرو بکشید و با پیاز داغ، نعناع داغ و کمی کشک تزئین کنید.

نوش جان!

برای تهیه استیک نازک از گوشت گوسفند، بهتر است از قسمت‌هایی از گوشت استفاده کنید که نرم و خوش‌طعم هستند. قسمت‌های مناسب برای برش استیک نازک عبارتند از:

    راسته: گوشت راسته یکی از بهترین قسمت‌ها برای استیک است. این بخش نرم و بدون چربی زیاد است و طعم بسیار خوبی دارد.

    فیله: فیله گوسفند یکی از نرم‌ترین و لطیف‌ترین قسمت‌هاست که برای استیک عالی است.

    ران: ران گوسفند نیز می‌تواند برای استیک مناسب باشد، به‌ویژه اگر آن را نازک برش بزنید و به خوبی مرینیت کنید.

نکات هنگام برش و آماده‌سازی:

    نازک برش زدن: برای اینکه استیک‌ها نازک و یکدست باشند، بهتر است گوشت را کمی در فریزر قرار دهید تا نیمه منجمد شود و سپس با چاقوی تیز به ضخامت دلخواه برش بزنید.

    مرینیت کردن: برای طعم‌دهی و نرم شدن بیشتر استیک، از مرینیت‌هایی مانند روغن زیتون، آب‌لیمو، سیر، و ادویه‌های مورد علاقه استفاده کنید.

اگر خودتان مهارت کافی برای برش ندارید، می‌توانید از قصاب درخواست کنید که گوشت راسته یا فیله گوسفند را به صورت استیک نازک برای شما آماده کند.

گوشت شترمرغ به دلیل تفاوت در ساختار عضلانی و ترکیب شیمیایی آن نسبت به گوشت حیوانات اهلی دیگر مانند گاو یا گوسفند رنگ قرمزتری دارد. دلایل اصلی این ویژگی عبارت‌اند از:
1. مقدار زیاد میوگلوبین:میوگلوبین یک پروتئین است که وظیفه ذخیره و انتقال اکسیژن در عضلات را بر عهده دارد. هرچه میزان میوگلوبین در عضلات بیشتر باشد، رنگ گوشت قرمزتر می‌شود. عضلات شترمرغ که برای حرکت و دویدن طراحی شده‌اند، نیاز به اکسیژن بیشتری دارند، بنابراین محتوای میوگلوبین بالایی دارند.

2. فعالیت زیاد عضلات شترمرغ:شترمرغ پرنده‌ای است که توانایی دویدن سریع و تحمل فعالیت‌های طولانی دارد. عضلات فعال‌تر به اکسیژن بیشتری نیاز دارند که این امر باعث افزایش تولید میوگلوبین و در نتیجه قرمزتر شدن رنگ گوشت می‌شود.

3. ساختار عضلات شبیه گوشت قرمز:اگرچه شترمرغ یک پرنده است، اما گوشت آن به دلیل ترکیب عضلانی و شباهت به حیوانات چرنده بیشتر به گوشت قرمز نزدیک است تا گوشت پرندگان مانند مرغ.

4. رژیم غذایی خاص شترمرغ:تغذیه شترمرغ که معمولاً شامل گیاهان مختلف است، ممکن است بر کیفیت و رنگ گوشت تأثیر بگذارد.


بنابراین، رنگ قرمز گوشت شترمرغ ناشی از ترکیب طبیعی عضلات و نیازهای زیستی آن است و این ویژگی آن را از سایر پرندگان متمایز می‌کند.

تفاوت مغز استخوان گوساله و گوسفند از چند جنبه قابل بررسی است، از جمله اندازه، طعم، ارزش غذایی، و کاربرد در آشپزی. در ادامه این تفاوت‌ها توضیح داده شده است:

1. اندازه و ساختار

    مغز استخوان گوساله: به دلیل جثه بزرگ‌تر گوساله، استخوان‌های آن نیز ضخیم‌تر و مغز استخوان بیشتر و پرحجم‌تر است.

    مغز استخوان گوسفند: کوچک‌تر و ظریف‌تر است و مقدار کمتری مغز استخوان دارد.

2. طعم و بافت

    گوساله: طعم ملایم‌تر و بافت نرم‌تری دارد که ممکن است برای افرادی که طعم قوی را نمی‌پسندند مناسب‌تر باشد.

    گوسفند: طعم قوی‌تر و بوی خاص‌تری دارد که به دلیل چربی بیشتر در بافت‌های آن است.

3. ارزش غذایی

    هر دو منبع غنی از چربی، ویتامین‌های محلول در چربی (مانند A و K) و مواد معدنی مثل کلسیم و آهن هستند.

    گوسفند: چربی بیشتری دارد و ممکن است برای افرادی که به دنبال چربی کمتر هستند، مغز گوساله مناسب‌تر باشد.

4. کاربرد در آشپزی

    مغز استخوان گوساله: معمولاً در تهیه سوپ‌ها، خورشت‌ها و غذاهای حجیم‌تر استفاده می‌شود.

    مغز استخوان گوسفند: بیشتر در غذاهای سنتی، مانند آبگوشت، و در حجم کمتری به کار می‌رود.

5. دسترسی و قیمت

    مغز استخوان گوساله به دلیل حجم بیشتر و استفاده گسترده‌تر در بسیاری از غذاها، معمولاً قیمت بالاتری دارد.

    مغز استخوان گوسفند در مناطق روستایی و سنتی بیشتر رایج است و ممکن است ارزان‌تر باشد.

انتخاب نهایی

انتخاب میان مغز گوساله و گوسفند بستگی به ذائقه، نوع غذا، و نیاز غذایی شما دارد. اگر به دنبال طعم قوی و سنتی هستید، گوسفند گزینه بهتری است؛ اما برای طعمی ملایم‌تر و حجم بیشتر، گوساله انتخاب مناسبی خواهد بود.

بر اساس گزارش‌های مختلف، سرانه مصرف گوشت قرمز در ایران کاهش یافته است. طبق اعلام سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) در سال ۲۰۲۲، سرانه مصرف گوشت قرمز برای هر ایرانی ۶ کیلوگرم بوده است. با توجه به اینکه میانگین بعد خانوار در ایران حدود ۳ نفر است، می‌توان نتیجه گرفت که هر خانوار ایرانی به‌طور متوسط سالانه حدود ۱۸ کیلوگرم گوشت قرمز مصرف می‌کند.
با این حال، گزارش‌های دیگری نشان می‌دهند که سرانه مصرف گوشت قرمز در ایران ممکن است کمتر از این مقدار باشد. به‌عنوان مثال، روزنامه آرمان امروز در مهر ۱۴۰۲ گزارش داده است که سرانه مصرف گوشت قرمز در ایران حدود ۳ کیلوگرم در سال به ازای هر نفر است. این اختلاف در آمارها ممکن است به دلیل تفاوت در روش‌های جمع‌آوری داده‌ها و منابع مورد استفاده باشد.
همچنین، بر اساس گزارش خبرگزاری مهر در سال ۱۴۰۱، سرانه مصرف گوشت قرمز در دهک‌های مختلف درآمدی متفاوت است؛ به‌طوری‌که میانگین مصرف گوشت در دهک دهم درآمدی بیش از ۵ برابر دهک اول درآمدی است.
در مجموع، به نظر می‌رسد که مصرف گوشت قرمز در خانوارهای ایرانی در سال‌های اخیر کاهش یافته است که می‌تواند ناشی از عوامل اقتصادی و تغییرات در الگوهای مصرف باشد.

محصولات آلایشی گوشت شامل قسمت‌هایی از حیوان است که معمولاً به‌عنوان گوشت اصلی مصرف نمی‌شود اما در آشپزی، فرآوری غذایی، و صنایع مختلف کاربرد دارد. این محصولات شامل موارد زیر هستند:
محصولات آلایشی خوراکی:
1. دل، جگر و قلوه: معمولاً در آشپزی استفاده می‌شوند و سرشار از پروتئین و مواد مغذی هستند.

2. زبان: در بسیاری از فرهنگ‌ها غذایی لذیذ محسوب می‌شود.

3. مغز: منبعی از چربی و مواد مغذی خاص است.

4. سیرابی و شیردان: معمولاً برای تهیه غذاهایی مانند "کله‌پاچه" استفاده می‌شوند.

5. پاچه: در غذاهایی مانند "آبگوشت" یا "کله‌پاچه" استفاده می‌شود.

6. روده و معده: در تولید سوسیس و کالباس به کار می‌روند.

7. دنبه: برای تهیه روغن یا به‌عنوان طعم‌دهنده غذا مصرف می‌شود.


محصولات آلایشی صنعتی:
1. پوست: برای تولید چرم، ژلاتین یا کلاژن استفاده می‌شود.

2. استخوان: برای تهیه ژلاتین، غذای دام و مکمل‌های کلسیمی کاربرد دارد.

3. شاخ و سم: در صنایع تولید دکمه، کود و محصولات جانبی دیگر.

4. خون: برای تولید پودر خون، کودهای کشاورزی، و محصولات خاص صنعتی.


موارد کاربرد:
این محصولات در صنایع غذایی، داروسازی، آرایشی‌بهداشتی و حتی کشاورزی استفاده گسترده‌ای دارند.
برخی از این محصولات مانند جگر و زبان در رژیم‌های غذایی به دلیل ارزش غذایی بالا بسیار محبوب هستند.

نوسانات قیمت گوشت در بازار ایران تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد که به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم بر عرضه و تقاضا تأثیر می‌گذارند.
عوامل مؤثر بر نوسانات قیمت گوشت:
1. هزینه‌های تولید: افزایش قیمت خوراک دام، انرژی و حمل‌ونقل منجر به بالا رفتن هزینه‌های تولید و در نتیجه افزایش قیمت گوشت می‌شود.

2. تغییرات اقلیمی و کمبود منابع آب: خشکسالی و کمبود آب باعث کاهش تولید علوفه و افزایش قیمت خوراک دام شده که در نهایت بر قیمت گوشت تأثیر می‌گذارد.

3. کاهش عرضه دام: عواملی مانند خشکسالی، بیماری‌های دام و صادرات بی‌رویه می‌توانند منجر به کاهش عرضه دام زنده و افزایش قیمت گوشت شوند.

4. سیاست‌های واردات و صادرات: تغییر در تعرفه‌ها و محدودیت‌های تجاری می‌تواند بر قیمت گوشت در بازار داخلی تأثیر بگذارد.

5. تقاضای فصلی و تغییرات مصرف: افزایش تقاضا در ایام خاص مانند تعطیلات می‌تواند منجر به افزایش قیمت‌ها شود.

6. مشکلات سیستم توزیع: نقصان در سیستم توزیع و وجود واسطه‌ها می‌تواند باعث افزایش قیمت گوشت در بازار شود.


تأثیرات نوسانات قیمت گوشت:
کاهش قدرت خرید خانوارها: افزایش قیمت گوشت می‌تواند منجر به کاهش مصرف آن در سبد غذایی خانوارها شود.
تأثیر بر صنایع وابسته: صنایعی مانند تولید فرآورده‌های گوشتی و رستوران‌ها از نوسانات قیمت گوشت متأثر می‌شوند.

راهکارهای پیشنهادی برای مدیریت نوسانات قیمت گوشت:
حمایت از تولیدکنندگان داخلی: ارائه تسهیلات مالی و کاهش هزینه‌های تولید می‌تواند به تثبیت قیمت‌ها کمک کند.
بهبود زیرساخت‌های دامپروری: سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین و مدیریت منابع می‌تواند تولید گوشت را پایدارتر کند.
تنظیم واردات و صادرات: اتخاذ سیاست‌های متعادل تجاری می‌تواند از نوسانات شدید قیمت جلوگیری کند.
افزایش آگاهی عمومی: تشویق به مصرف منابع پروتئینی جایگزین می‌تواند تقاضا برای گوشت را کاهش داده و به تثبیت قیمت‌ها کمک کند.

با توجه به این عوامل و راهکارها، مدیریت نوسانات قیمت گوشت نیازمند همکاری دولت، تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان است تا تعادل در بازار حفظ شود.

گوشت گوسفندی در طب سنتی ایران و سایر نظام‌های طب سنتی، به‌عنوان ماده‌ای با طبع گرم و تر شناخته می‌شود. دلیل اصلی این ویژگی به طبیعت ساختاری و مواد مغذی موجود در آن برمی‌گردد.
دلایل طبع گرم گوشت گوسفندی:
1. میزان انرژی‌بخشی بالا: گوشت گوسفندی سرشار از پروتئین‌ها، چربی‌های مفید و آهن است که به بدن انرژی زیادی می‌بخشد. این خاصیت انرژی‌بخش، با طبع گرم سازگار است.

2. هضم راحت‌تر نسبت به برخی گوشت‌ها: گوشت گوسفند در مقایسه با گوشت گاو، آسان‌تر هضم می‌شود و باعث تقویت قوای بدنی و حرارت طبیعی بدن می‌شود.

3. مواد مغذی خاص: وجود ویتامین‌های گروه B (مانند B12) و آهن زیاد، باعث افزایش خون‌سازی و تقویت سیستم بدن می‌شود که به گرمی مزاج کمک می‌کند.

4. تأثیر بر بدن: مصرف گوشت گوسفند باعث افزایش گرمای داخلی بدن می‌شود و برای کسانی که دچار سردی مزاج یا کم‌خونی هستند، توصیه می‌شود.


چه کسانی باید در مصرف آن احتیاط کنند؟
افرادی که طبع گرم دارند (مانند کسانی که معمولاً احساس گرما، عصبانیت یا جوش‌های پوستی دارند)، باید در مصرف گوشت گوسفندی تعادل را رعایت کنند و از مواد با طبع سرد مانند ماست، لیمو یا سبزی‌های خنک استفاده کنند تا تعادل مزاجی حفظ شود.
نتیجه:
گرمای طبع گوشت گوسفند به ویژگی‌های ساختاری و تأثیر آن بر بدن بازمی‌گردد و برای بسیاری از افراد، به‌خصوص کسانی که دچار سردی مزاج هستند، یک ماده غذایی مفید و انرژی‌بخش است.

در میان انبوه 135 پرونده ثبت آثار تاریخی، فرهنگی، طبیعی و میراث معنوی استان فارس، نام "کلم پلو شیرازی" به چشم می‌آید. این غذای اصیل و خوشمزه که شهرت جهانی دارد، پس از سال‌ها به عنوان میراث معنوی به نام شیراز ثبت ملی شد.
 

با وجود اینکه سند تاریخی دقیقی از قدمت کلم پلو در دست نیست، اما این غذا به عنوان یکی از خوراک‌های سنتی و اصیل استان فارس شناخته می‌شود.

برای تهیه کلم پلو شیرازی، یکی از غذاهای محبوب ایرانی، دستورالعمل زیر را دنبال کنید:

مواد لازم:

    •    برنج: ۳ پیمانه

    •    کلم‌برگ سفید: ۱ عدد متوسط

    •    گوشت چرخ‌کرده(گوساله یا گوسفند): ۳۰۰ گرم

    •    پیاز: ۲ عدد متوسط

    •    سبزی مخصوص کلم‌پلو (تره، ترخون، شوید، ریحان): ۲ پیمانه

    •    زردچوبه: ۱ قاشق چای‌خوری

    •    نمک و فلفل سیاه: به مقدار لازم

    •    روغن: به مقدار لازم

    •    زعفران دم‌کرده: ۲ قاشق غذاخوری

    •    رب گوجه‌فرنگی (اختیاری): ۱ قاشق غذاخوری

مراحل تهیه:

1. آماده‌سازی کلم:

    1.    کلم‌برگ را به صورت رشته‌های نازک خرد کنید.

    2.    در یک تابه مقداری روغن بریزید و کلم‌ها را با کمی زردچوبه و نمک تفت دهید تا نرم و کمی طلایی شوند.

    3.    اگر از رب گوجه‌فرنگی استفاده می‌کنید، در این مرحله آن را به کلم اضافه کرده و کمی تفت دهید.

2. آماده‌سازی گوشت قلقلی:

    1.    گوشت چرخ‌کرده را با یک عدد پیاز رنده‌شده، نمک، فلفل و زردچوبه مخلوط کنید.

    2.    گوشت را به شکل قلقلی‌های کوچک درآورده و در روغن سرخ کنید تا طلایی شوند.

3. پخت برنج:

    1.    برنج را با آب و نمک بجوشانید و آبکش کنید (کمی برنج را زنده‌تر بردارید).

4. آماده‌سازی سبزی:

    1.    سبزی‌های شسته و خرد شده را به کلم‌های تفت داده شده اضافه کنید و چند دقیقه دیگر تفت دهید.

5. دم کردن کلم پلو:

    1.    در قابلمه، کمی روغن بریزید و ته‌دیگ دلخواه (نان یا سیب‌زمینی) قرار دهید.

    2.    یک لایه برنج و یک لایه مخلوط کلم و سبزی را اضافه کنید. این کار را تکرار کنید تا مواد تمام شود.

    3.    در نهایت گوشت‌های قلقلی را روی برنج قرار دهید.

    4.    زعفران دم‌کرده را روی مواد بریزید و در قابلمه را بگذارید.

    5.    کلم پلو را به مدت ۳۰ تا ۴۰ دقیقه روی حرارت ملایم دم کنید.

نکات:

    •    سبزی‌ها باید به نسبت مساوی استفاده شوند تا طعم متعادلی داشته باشد.

    •    می‌توانید از سیر خرد شده برای عطر بهتر استفاده کنید.

    •    اگر طعم ترش دوست دارید، می‌توانید کمی آبغوره یا آبلیمو به کلم اضافه کنید.
 

نوش جان!

گوشت شتر از دیدگاه طب سنتی طبعی گرم و خشک دارد و می‌تواند جایگزین مناسبی برای گوشت گوساله باشد، به‌ویژه برای افرادی که طبع سرد دارند یا از بیماری‌های ناشی از سردی رنج می‌برند. این گوشت به دلیل ویژگی‌های خاص خود فواید زیادی دارد:
مزایای گوشت شتر:
1. طبع گرم: به تقویت قوای بدنی و کاهش سردی در بدن کمک می‌کند.

2. هضم راحت‌تر: در مقایسه با گوشت گوساله، سبک‌تر هضم می‌شود و مشکلات گوارشی کمتری ایجاد می‌کند.

3. کمک به رفع بیماری‌ها: برای درمان بیماری‌هایی مانند رماتیسم، دردهای مفصلی، و سردی اندام‌ها مفید است.

4. چربی کمتر: گوشت شتر چربی کمتری نسبت به گوساله دارد و برای افرادی که رژیم غذایی سالم‌تری می‌خواهند، گزینه بهتری است.


چگونه گوشت شتر را مصرف کنیم؟
برای تعدیل خشکی گوشت شتر، می‌توانید آن را با موادی مانند روغن زیتون، گلاب، یا ادویه‌های ملایم (زعفران یا دارچین) پخته و مصرف کنید.
استفاده از سبزیجاتی مانند پیاز و هویج در طبخ آن می‌تواند طعم و هضم آن را بهبود بخشد.
در سوپ‌ها، خورش‌ها یا کباب، گوشت شتر جایگزین خوبی برای گوساله است.

نکات مهم:
افراد با طبع خیلی گرم باید در مصرف گوشت شتر احتیاط کنند و آن را با مواد غذایی خنک‌کننده (مانند لیموترش یا سبزیجات تازه) مصرف کنند.
گوشت شتر مسن ممکن است سفت‌تر باشد؛ بنابراین، بهتر است از گوشت شتر جوان استفاده کنید.

با این جایگزینی می‌توانید هم از فواید غذایی بیشتری بهره‌مند شوید و هم طبع بدن خود را متعادل کنید.

طبع سرد یا گرم مواد غذایی از دیدگاه طب سنتی به ویژگی‌های ذاتی آنها در تأثیرگذاری بر بدن و مزاج انسان اشاره دارد. در طب سنتی ایران، گوشت گوساله طبع سرد و تر دارد. دلایل این مسئله عبارتند از:
1. رطوبت بالای گوشت گوساله: گوشت گوساله به دلیل داشتن رطوبت زیاد و ساختار لطیف‌تر نسبت به گوشت گاو، طبع سردتری دارد.

2. سن حیوان: هرچه حیوان جوان‌تر باشد، طبع گوشت آن سردتر است. گوساله جوان به دلیل لطافت و رطوبت بدنش، گوشتش طبع سردتری دارد.

3. هضم سنگین‌تر: از دیدگاه طب سنتی، مواد غذایی که هضم سنگین‌تری دارند یا باعث تولید خلط بلغم بیشتری در بدن می‌شوند، طبع سردتری خواهند داشت.

4. اثر بر بدن: مصرف گوشت گوساله ممکن است در برخی افراد باعث احساس سنگینی، خواب‌آلودگی یا کاهش انرژی شود که این علائم با طبع سرد مرتبط هستند.


توصیه‌ها:
اگر طبع شما سرد است یا با مصرف گوشت گوساله دچار علائمی مانند ضعف یا نفخ می‌شوید، می‌توانید آن را با ادویه‌ها و مواد غذایی گرم مانند زنجبیل، فلفل، دارچین، یا آویشن ترکیب کنید تا اثر سردی آن تعدیل شود.

گوشت برزیلی معمولاً سالم است و تحت نظارت‌های بهداشتی و کنترل‌های دقیق در فرآیند تولید، بسته‌بندی و واردات قرار می‌گیرد. کشورهای واردکننده، از جمله ایران، برای اطمینان از کیفیت و سلامت این گوشت‌ها، اقدامات کنترلی و بازرسی‌های بهداشتی را به‌طور مرتب انجام می‌دهند.
 

برزیل یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان گوشت در جهان است و سیستم‌های بهداشتی و نظارتی بسیار دقیقی برای کنترل سلامت دام‌ها و فرآیند کشتار وجود دارد. با این حال، در مواقعی که بیماری‌هایی مانند جنون گاوی (BSE) یا سایر بیماری‌ها گزارش می‌شود، واردات گوشت از مناطق آلوده به‌طور موقت

متوقف می‌شود تا از خطرات احتمالی جلوگیری گردد.
 

به طور کلی، گوشت برزیلی که از مبادی قانونی و معتبر وارد می‌شود، سالم است و از استانداردهای بین‌المللی بهداشتی پیروی می‌کند. اما برای اطمینان از سلامت، توصیه می‌شود گوشت‌های بسته‌بندی‌شده با برچسب‌های معتبر و تأییدیه‌های بهداشتی خریداری شوند.

 

برای تشخیص گوشت برزیلی اصل و مطمئن از گوشت‌های تقلبی یا بی‌کیفیت، می‌توانید به نکات زیر توجه کنید:


    1.    برچسب‌های معتبر و تأییدیه‌های بهداشتی:

    •    گوشت‌های برزیلی اصل باید دارای برچسب‌های معتبر با اطلاعات کامل شامل نام تولیدکننده، کشور مبدأ، تاریخ تولید و انقضا، شماره مجوز دامپزشکی و تأییدیه‌های بهداشتی باشند.

    •    در ایران، گوشت‌های وارداتی معمولاً باید نشان‌گر تأییدیه‌های سازمان دامپزشکی یا وزارت بهداشت را داشته باشند.

    2.    بسته‌بندی مناسب:

    •    گوشت برزیلی اصل در بسته‌بندی‌های بهداشتی و حرفه‌ای قرار دارد که معمولاً حاوی تاریخ تولید، تاریخ انقضا و شرایط نگهداری مناسب است.

    •    بسته‌بندی باید سالم و بدون آسیب باشد. هرگونه آسیب به بسته‌بندی می‌تواند نشانه‌ای از عدم کیفیت یا عدم رعایت شرایط نگهداری باشد.

    3.    رنگ گوشت:

    •    گوشت برزیلی تازه باید رنگی روشن و طبیعی داشته باشد. گوشت سردست، ران و فیله برزیلی معمولاً رنگ قرمز روشن یا صورتی دارند.

    •    اگر رنگ گوشت تغییر کرده یا قهوه‌ای شده باشد، احتمالاً از کیفیت پایین برخوردار است یا شرایط نگهداری به درستی رعایت نشده است.

    4.    بوی گوشت:

    •    گوشت برزیلی تازه باید بویی طبیعی و بدون هیچ‌گونه بوی زننده یا غیرطبیعی داشته باشد. اگر گوشت بوی تند یا ترش بدهد، احتمالاً به فساد رسیده است.

    5.    منشأ و گواهی‌های واردات:

    •    گوشت‌های برزیلی وارداتی باید از طریق شرکت‌ها و فروشگاه‌های معتبر وارد شوند که گواهی‌های لازم را از مراجع قانونی دارند.

    •    حتماً از فروشگاه‌هایی خرید کنید که دارای مجوزهای رسمی از سازمان‌های نظارتی باشند.

    6.    تست تاریخ انقضا و شرایط نگهداری:

    •    همیشه توجه داشته باشید که تاریخ انقضای گوشت برزیلی منقضی نشده باشد و آن را در شرایط صحیح نگهداری (یخچال یا فریزر) خریداری کنید.

    7.    مشخصات تولیدکننده و فروشنده:

    •    از فروشگاه‌ها و برندهای معتبر خرید کنید که مشخصات کاملی از تولیدکنندگان برزیلی داشته باشند و اطلاعات مربوط به واردات و سلامت محصول را به‌طور شفاف ارائه دهند.
 

با رعایت این نکات، می‌توانید اطمینان حاصل کنید که گوشت برزیلی خریداری‌شده اصل و سالم است.

خورشت خلال کرمانشاه یکی از غذاهای سنتی و محبوب این منطقه است که طعمی بسیار لذیذ و اصیل دارد. این خورشت معمولاً با خلال بادام تهیه می‌شود و برای مجالس و مهمانی‌ها بسیار مناسب است. در ادامه طرز تهیه آن را آورده‌ایم:
مواد لازم:
گوشت گوسفندی: ۴۰۰ گرم (ترجیحاً گوشت خورشتی)
خلال بادام: ۱ پیمانه
پیاز: ۲ عدد متوسط
زرشک سیاه: ۲ قاشق غذاخوری
رب گوجه‌فرنگی: ۲ قاشق غذاخوری
دارچین: ۱ قاشق چای‌خوری
زعفران دم‌کرده: ۲ قاشق غذاخوری
آب‌لیمو یا آب‌غوره: ۲ قاشق غذاخوری
نمک، فلفل، زردچوبه: به میزان لازم
روغن یا کره: به میزان لازم

طرز تهیه:
1. آماده‌سازی خلال بادام: خلال بادام‌ها را حدود نیم ساعت در آب ولرم خیس کنید تا نرم شوند. سپس آن‌ها را آبکش کنید.

2. سرخ کردن پیاز: پیازها را ریز خرد کرده و با مقداری روغن یا کره تفت دهید تا طلایی شوند.

3. اضافه کردن گوشت: گوشت خورشتی را به پیاز اضافه کنید و با زردچوبه، فلفل و نمک تفت دهید تا رنگ گوشت تغییر کند.

4. اضافه کردن خلال بادام: خلال بادام‌ها را به گوشت و پیاز اضافه کرده و چند دقیقه تفت دهید.

5. افزودن رب گوجه‌فرنگی: رب گوجه‌فرنگی را اضافه کرده و خوب تفت دهید تا رنگ آن باز شود.

6. پخت خورشت: حدود ۲ تا ۳ لیوان آب به مواد اضافه کنید و اجازه دهید خورشت با حرارت ملایم بپزد.

7. افزودن زرشک و زعفران: وقتی گوشت تقریباً پخت، زرشک شسته‌شده، زعفران دم‌کرده و دارچین را به خورشت اضافه کنید. ۱۰ تا ۱۵ دقیقه اجازه دهید مواد با هم بجوشند.

8. تنظیم طعم: در انتها آب‌لیمو یا آب‌غوره را اضافه کنید و خورشت را بچشید تا مزه‌ها متعادل شوند.


نکات:
می‌توانید به جای زرشک سیاه، از زرشک قرمز استفاده کنید، اما زرشک سیاه طعم اصیل‌تری به خورشت می‌دهد.
بهتر است خورشت را با برنج زعفرانی سرو کنید.
دارچین را به مقدار کم استفاده کنید تا طعم آن غالب نشود.

این خورشت با عطر و طعم منحصر‌به‌فرد خود تجربه‌ای فراموش‌نشدنی از غذاهای ایرانی به شما می‌دهد!