گوشت مرغ ماشینی (مرغ صنعتی) ممکن است در مقایسه با مرغ‌های محلی مضراتی داشته باشد، که این مضرات معمولاً به روش پرورش و تغذیه آن‌ها مرتبط است. برخی از این مضرات عبارتند از:




    1.    باقیماندن هورمون‌ها و آنتی‌بیوتیک‌ها:

در پرورش مرغ‌های ماشینی، برای افزایش سرعت رشد یا پیشگیری از بیماری‌ها، ممکن است از هورمون‌ها و آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده شود. این مواد می‌توانند در گوشت مرغ باقی بمانند و از طریق مصرف به بدن انسان منتقل شوند، که می‌تواند به مشکلاتی مانند مقاومت آنتی‌بیوتیکی، اختلالات هورمونی و

بیماری‌های مزمن منجر شود.



    2.    تجمع چربی و کالری بیشتر:

مرغ‌های ماشینی معمولاً در محیط‌های بسته و کم‌تحرک پرورش داده می‌شوند، که می‌تواند باعث تجمع چربی بیشتر در بدن آن‌ها شود. این نوع گوشت ممکن است نسبت به مرغ‌های محلی، ارزش تغذیه‌ای پایین‌تری داشته باشد.



    3.    وجود مواد شیمیایی مضر:

در برخی مواقع، برای افزایش ماندگاری یا رنگ بهتر گوشت مرغ، از مواد شیمیایی مانند فسفات‌ها استفاده می‌شود که مصرف بیش از حد آن‌ها می‌تواند به کلیه‌ها و سلامت عمومی بدن آسیب برساند.



    4.    کیفیت پایین تغذیه‌ای:

تغذیه مرغ‌های ماشینی عمدتاً شامل غذاهای فرآوری‌شده یا حاوی ترکیبات شیمیایی است که می‌تواند بر کیفیت گوشت تأثیر منفی بگذارد و آن را از نظر ارزش غذایی نسبت به مرغ‌های طبیعی ضعیف‌تر کند.



    5.    احتمال آلودگی به بیماری‌ها:

شرایط غیرطبیعی و تراکم بالای مرغ‌ها در مزارع صنعتی می‌تواند محیط مناسبی برای رشد بیماری‌ها و آلودگی‌های میکروبی مانند سالمونلا باشد که ممکن است به مصرف‌کننده منتقل شود.


 

راهکارها:

    •    استفاده از مرغ‌های ارگانیک یا محلی که با روش‌های طبیعی پرورش داده شده‌اند.

    •    خرید مرغ از منابع معتبر و اطمینان از سلامت آن.

    •    پخت کامل گوشت مرغ برای کاهش احتمال انتقال آلودگی‌های میکروبی.
 

سلام به خوانندگان عزیز امروز قصد دارم مطلبی جالب که ذهن خودمو در گیر کرده بود وراجع بهش تحقیق کردم را برایتان به اشتراک بگذارم . میخواهیم بدونیم چرا کف پای مرغ اون برجستگی را دارد ، در دانستنی ها سعی داریم شما را با تمام مطالبی که مربوط به دام و طیورهست آشنا کنیم.

برجستگی کف پای مرغ به دلایل ساختاری و عملکردی است که به این حیوان در زندگی روزمره‌اش کمک می‌کند. دلایل اصلی آن عبارت‌اند از:

1. کمک به تعادل و استحکام:
   کف پای مرغ دارای برآمدگی‌هایی است که به عنوان نقاط تماس با سطح زمین عمل می‌کنند. این برجستگی‌ها به مرغ کمک می‌کنند تا در زمین‌های نرم، ناهموار یا لغزنده تعادل بهتری داشته باشد.

2. جذب فشار و توزیع وزن:
   برجستگی‌های کف پا به جذب فشار وارد شده هنگام ایستادن یا حرکت کمک می‌کنند. این ساختار فشار بدن مرغ را به صورت یکنواخت‌تر بر روی زمین توزیع می‌کند و از آسیب دیدن مفاصل و بافت‌های پا جلوگیری می‌کند.

3. ساختار آناتومیکی مناسب برای زندگی:
   مرغ‌ها معمولاً در محیط‌هایی مانند خاک، شن یا سطوح ناهموار زندگی می‌کنند. برجستگی‌های کف پا به آنها کمک می‌کند تا بهتر به سطح زمین چسبیده و از لغزش جلوگیری کنند.

4. سلامت پوست کف پا:
   این برجستگی‌ها همچنین ممکن است به حفظ جریان خون مناسب و جلوگیری از مشکلاتی مانند زخم یا پینه کمک کنند.

اگر برجستگی غیرعادی یا آسیب‌دیده باشد، ممکن است نشانه‌ای از بیماری‌هایی مانند پودودرماتیت (التهاب کف پا) باشد که نیاز به بررسی و درمان دارد.

تهیه دونر کباب در منزل می‌تواند تجربه‌ای خوشمزه و رضایت‌بخش باشد. برای تهیه این غذای خیابانی خوش‌طعم، شما می‌توانید از گوشت مرغ، گوسفند یا گاو استفاده کنید. در ادامه، طرز تهیه دونر کباب خانگی به روش ساده توضیح داده شده است.
 

مواد لازم:

    •    گوشت: 500 گرم گوشت مرغ یا گوسفند یا گوساله (چرخ کرده یا تکه ایی)

    •    پیاز: 1 عدد بزرگ (رنده شده)

    •    سیر: 2 حبه (ریز خرد شده)

    •    روغن زیتون: 2 قاشق غذاخوری

    •    ماست: 3 قاشق غذاخوری

    •    آبلیمو: 1 قاشق غذاخوری

    •    زیره: 1 قاشق چای‌خوری

    •    پاپریکا: 1 قاشق چای‌خوری

    •    فلفل سیاه و نمک: به میزان لازم

    •    زعفران: اختیاری

    •    نان لواش یا پیتا: برای سرو

    •    سبزیجات: گوجه‌فرنگی، پیاز، کاهو (برای داخل نان)


 

طرز تهیه:

    1.    آماده‌سازی مواد اولیه:


گوشت را به صورت نازک و رشته‌ای برش دهید (اگر گوشت مرغ استفاده می‌کنید، می‌توانید آن را به صورت فیله‌های نازک خرد کنید). پیاز رنده شده را با دست فشار دهید تا آب آن گرفته شود.


    2.    مرینت کردن گوشت:


در یک کاسه، گوشت‌ها را با پیاز رنده‌شده، سیر خرد شده، ماست، آبلیمو، روغن زیتون، زیره، پاپریکا، فلفل سیاه و نمک مخلوط کنید. برای طعم بهتر می‌توانید زعفران را هم اضافه کنید. همه مواد را خوب با هم ترکیب کنید و اجازه دهید گوشت‌ها حداقل 1 ساعت در یخچال استراحت کنند تا مزه‌ها به خورد گوشت بروند.



    3.    پخت گوشت:


اگر کباب‌پز یا منقل دارید، می‌توانید گوشت‌ها را به سیخ کشیده و روی حرارت ملایم کباب کنید. اگر این امکان را ندارید، می‌توانید از یک تابه گریل یا تابه معمولی استفاده کنید. گوشت‌ها را به مدت 10-15 دقیقه روی حرارت متوسط گریل کنید تا خوب پخته و رنگ بگیرند. توجه کنید که گوشت‌ها نباید خشک شوند.



    4.    سرو کردن:


برای سرو، نان لواش یا پیتا را کمی گرم کنید و سپس گوشت‌های پخته‌شده را درون نان قرار دهید. می‌توانید گوجه‌فرنگی، پیاز خرد شده، کاهو یا هر نوع سبزیجات مورد علاقه‌تان را به همراه سس (مثل سس ماست یا سس تاهینی) به آن اضافه کنید.

نکات:

    •    برای طعم بهتر، می‌توانید گوشت‌ها را شب قبل مارینه کرده و در یخچال بگذارید تا طعم‌ها بیشتر به خورد گوشت بروند.



    •    اگر می‌خواهید طعم و ظاهر مشابه دونر کباب رستورانی داشته باشید، می‌توانید از یک سیخ فلزی بلند استفاده کرده و گوشت‌ها را روی آن بچینید و آن را در فر یا گریل قرار دهید.



    •    می‌توانید سس‌های مختلف مانند سس سیر، سس کچاپ یا سس تند را برای اضافه کردن طعم بیشتر امتحان کنید.

 

این دستور ساده و خوشمزه شما را به دنیای غذاهای خیابانی می‌برد، بدون اینکه نیاز به بیرون رفتن از خانه باشد!

اندازه‌گیری میزان پروتئین داخل بافت عضلات بدن به طور مستقیم در شرایط عادی و بدون تجهیزات پیشرفته تحقیقاتی قابل انجام نیست. اما روش‌هایی غیرمستقیم و تحقیقاتی وجود دارد که می‌توان برای تخمین یا اندازه‌گیری این مقدار استفاده کرد:

1. بیوپسی عضله

• روش مستقیم: با استفاده از بیوپسی (نمونه‌برداری) از بافت عضله، مقدار پروتئین داخل آن می‌تواند از طریق آزمایشگاه تعیین شود. این روش معمولاً در تحقیقات علمی یا پزشکی استفاده می‌شود و نیاز به تجهیزات پیشرفته و متخصص دارد.

2. آزمایش‌های غیرمستقیم

• روش‌های دیگری مانند MRI (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی) و MRS (طیف‌سنجی رزونانس مغناطیسی) می‌توانند ترکیب عضلات را بررسی کنند. این روش‌ها می‌توانند اطلاعاتی درباره میزان چربی و آب در عضله و گاهی پروتئین فراهم کنند.

3. تخمین بر اساس ترکیب بدنی

• آنالیز ترکیب بدنی: روش‌هایی مانند DEXA Scan یا BIA (Bioelectrical Impedance Analysis) می‌توانند ترکیب بدنی شامل نسبت عضله، چربی، و استخوان را تعیین کنند. گرچه این روش‌ها مستقیماً مقدار پروتئین را اندازه‌گیری نمی‌کنند، می‌توانند اطلاعاتی برای تخمین فراهم کنند.
• پروتئین عضلات معمولاً حدود 20-22 درصد وزن خشک عضله است. اگر وزن عضلات مشخص شود، می‌توان مقدار پروتئین را به طور تقریبی محاسبه کرد.

4. شاخص‌های تغذیه‌ای و عملکردی

• سطح پروتئین کلی بدن با استفاده از آزمایش خون (مانند اندازه‌گیری سطح آلبومین یا کراتینین) بررسی می‌شود. این شاخص‌ها می‌توانند به طور غیرمستقیم به وضعیت پروتئین در بدن اشاره کنند.
• سطح کراتینین در خون یا ادرار نیز به عنوان شاخص غیرمستقیم سلامت عضله و محتوای پروتئینی آن در نظر گرفته می‌شود.

کتلت چرخ کرده مرغ یک غذای خوشمزه و سبک است که می‌توان آن را به راحتی آماده کرد. در اینجا یک دستور ساده برای تهیه کتلت مرغ آورده شده است:
مواد لازم:
گوشت مرغ چرخ کرده: ۵۰۰ گرم
سیب‌زمینی پخته و رنده شده: ۲ عدد
پیاز رنده شده: ۱ عدد
تخم‌مرغ: ۱ عدد
پودر سوخاری: ۳-۴ قاشق غذاخوری
نمک و فلفل: به میزان لازم
زردچوبه: ۱/۲ قاشق چای‌خوری
پودر سیر: ۱/۲ قاشق چای‌خوری (اختیاری)
روغن برای سرخ کردن

طرز تهیه:
1. ابتدا گوشت مرغ چرخ کرده، سیب‌زمینی رنده شده، پیاز رنده شده، تخم‌مرغ، پودر سوخاری، نمک، فلفل، زردچوبه و پودر سیر را در یک کاسه بزرگ با هم مخلوط کنید.

2. مواد را خوب ورز دهید تا یکدست شوند.

3. از مایه آماده شده به اندازه یک گردو برداشته و با دست به شکل گرد یا بیضی درآورید.

4. در یک ماهیتابه کمی روغن بریزید و آن را روی حرارت متوسط قرار دهید.

5. کتلت‌ها را در روغن داغ سرخ کنید تا هر دو طرف آن‌ها طلایی و برشته شود.

6. پس از سرخ شدن، کتلت‌ها را روی دستمال کاغذی قرار دهید تا روغن اضافی آن‌ها گرفته شود.

7. کتلت مرغ شما آماده است و می‌توانید آن را با نان، سبزیجات، یا سس دلخواه سرو کنید.


نوش جان!

طرز تهیه تاکوی مرغ

تاکو یک غذای محبوب مکزیکی است که با موادی ساده و طعمی فوق‌العاده تهیه می‌شود. در ادامه، طرز تهیه تاکوی مرغ را با جزئیات توضیح می‌دهیم:
 

مواد لازم (برای 4 نفر):

    •    مرغ فیله یا سینه: 500 گرم

    •    پیاز: 1 عدد متوسط

    •    سیر: 2 حبه

    •    فلفل دلمه‌ای: 1 عدد (ترجیحاً رنگی)

    •    گوجه‌فرنگی: 2 عدد

    •    ادویه تاکو یا مخلوط ادویه‌ها: شامل پودر فلفل قرمز، پاپریکا، زیره، پودر سیر و پودر پیاز

    •    نمک و فلفل سیاه: به مقدار لازم

    •    روغن زیتون یا روغن مایع: 2 قاشق غذاخوری

    •    نان تاکو یا نان تورتیلا: 4 تا 6 عدد

    •    پنیر رنده‌شده: (مانند پنیر چدار یا موتزارلا) به مقدار لازم

    •    کاهو، گوجه‌فرنگی خردشده و خامه ترش: برای تزئین
 

مراحل تهیه:

    1.    آماده‌سازی مرغ:

مرغ را به تکه‌های کوچک یا نواری خرد کنید. در یک کاسه، مرغ را با ادویه تاکو (یا ترکیب پودر فلفل قرمز، پاپریکا، زیره، نمک و فلفل سیاه) و کمی روغن زیتون مخلوط کنید. بگذارید 15 دقیقه استراحت کند تا طعم‌دار شود.

    2.    پخت مرغ:

در یک ماهیتابه، کمی روغن بریزید و روی حرارت متوسط قرار دهید. مرغ‌های مزه‌دارشده را اضافه کنید و تا زمانی که کاملاً پخته و طلایی شوند، تفت دهید.

    3.    تهیه سبزیجات:

در همان ماهیتابه، پیاز و سیر خردشده را تفت دهید تا نرم شوند. سپس فلفل دلمه‌ای و گوجه‌فرنگی خردشده را اضافه کنید و حدود 5 دقیقه بپزید تا مواد نرم و طعم‌ها ترکیب شوند.

    4.    ترکیب مواد:

مرغ پخته‌شده را به سبزیجات اضافه کنید و هم بزنید تا مواد کاملاً با هم مخلوط شوند.

    5.    گرم کردن نان تاکو:

نان‌های تورتیلا یا تاکو را در ماهیتابه یا فر کمی گرم کنید.

    6.    پر کردن تاکو:

در هر نان تاکو مقداری از مخلوط مرغ و سبزیجات قرار دهید. سپس پنیر رنده‌شده، کاهوی خردشده، گوجه‌فرنگی خردشده و خامه ترش را روی آن بریزید.
 

نکات:

    •    برای طعمی متفاوت، می‌توانید از سس سالسا، آووکادو یا گواکاموله نیز استفاده کنید.

    •    اگر نان تورتیلا در دسترس ندارید، می‌توانید از نان لواش نازک به عنوان جایگزین استفاده کنید.
 

لذت ببرید!

وراک رژیمی مرغ یکی از غذاهای سالم و خوشمزه است که می‌توانید به راحتی در خانه تهیه کنید. در ادامه یک دستور ساده و سبک برای تهیه خوراک رژیمی مرغ آورده شده است:
مواد لازم:
سینه مرغ: 2 عدد (خرد شده به قطعات کوچک)
فلفل دلمه‌ای: 1 عدد (خرد شده به قطعات کوچک)
قارچ: 200 گرم (ورقه‌ای خرد شده)
پیاز: 1 عدد (خرد شده)
هویج: 1 عدد (خرد شده یا خلالی)
کدو سبز: 1 عدد (خرد شده)
روغن زیتون: 1 قاشق غذاخوری
سیر: 2 حبه (رنده شده)
آبلیمو تازه: 1 قاشق غذاخوری
ادویه‌ها: زردچوبه، فلفل سیاه، آویشن، نمک (به میزان لازم)

طرز تهیه:
1. مرینیت کردن مرغ:قطعات مرغ را با کمی آبلیمو، سیر رنده شده، نمک، فلفل و آویشن مخلوط کرده و بگذارید 30 دقیقه استراحت کند.

2. پخت مواد اولیه:یک قاشق غذاخوری روغن زیتون را در یک تابه نچسب گرم کنید. پیاز را تفت دهید تا نرم شود، سپس زردچوبه و مرغ مرینیت‌شده را اضافه کرده و تفت دهید تا رنگ مرغ تغییر کند.

3. اضافه کردن سبزیجات:هویج، فلفل دلمه‌ای، کدو و قارچ را به ترتیب به مرغ اضافه کنید. مواد را با حرارت ملایم تفت دهید تا سبزیجات کمی نرم شوند.

4. پخت نهایی:نصف لیوان آب به تابه اضافه کنید، درب تابه را بگذارید و اجازه دهید مواد با حرارت کم حدود 15-20 دقیقه بپزند تا مرغ و سبزیجات کاملاً نرم و طعم‌دار شوند.

5. سرو:خوراک رژیمی مرغ را می‌توانید با برنج قهوه‌ای، نان سبوس‌دار یا به تنهایی میل کنید.


نکات:
اگر تمایل دارید، می‌توانید از سبزیجات دیگری مانند بروکلی یا نخودفرنگی استفاده کنید.
برای طعم بیشتر، مقداری زنجبیل تازه یا فلفل قرمز نیز به مواد اضافه کنید.

نوش جان!

مقایسه گوشت مرغ و ماهی از نظر سلامتی به عوامل مختلفی مانند نوع مواد مغذی، میزان چربی، کالری و نیازهای تغذیه‌ای فرد بستگی دارد. هر یک از این دو ماده غذایی خواص منحصربه‌فردی دارند و بسته به شرایط، ممکن است یکی از آنها گزینه سالم‌تری باشد. در ادامه، این دو مورد از جنبه‌های مختلف بررسی می‌شوند:

1. پروتئین

    •    مرغ:

مرغ منبعی غنی از پروتئین باکیفیت است که برای رشد عضلات و بازسازی بافت‌ها ایده‌آل است.

    •    هر 100 گرم سینه مرغ حدود 31 گرم پروتئین دارد و چربی کمی دارد.

    •    ماهی:

ماهی نیز منبع عالی پروتئین است، اما در برخی انواع، میزان پروتئین ممکن است کمی کمتر از مرغ باشد.
 

نتیجه: هر دو از نظر پروتئین باکیفیت گزینه‌های خوبی هستند، اما مرغ در برخی موارد پروتئین بیشتری دارد.
 

2. چربی و اسیدهای چرب مفید

    •    مرغ:

مرغ، به‌ویژه بدون پوست، کم‌چرب است. اما اسیدهای چرب امگا-3 که برای سلامت قلب مفید هستند، در مرغ محدود است.

    •    ماهی:

ماهی‌های چرب مانند سالمون، ماهی تن و قزل‌آلا سرشار از اسیدهای چرب امگا-3 هستند که به کاهش التهاب، بهبود سلامت قلب و عملکرد مغز کمک می‌کنند.
 

نتیجه: ماهی به دلیل دارا بودن امگا-3 گزینه بهتری برای سلامت قلب و مغز است.
 

3. مواد مغذی و ویتامین‌ها

    •    مرغ:

مرغ حاوی ویتامین‌های گروه B مانند B3 (نیاسین) و B6 است و منبعی خوب از فسفر و سلنیوم محسوب می‌شود.

    •    ماهی:

ماهی علاوه بر ویتامین‌های گروه B، منبع ویتامین D، ید، و گاهی کلسیم (در ماهی‌های استخوان‌دار) است. این مواد مغذی در مرغ کمتر یافت می‌شوند.

نتیجه: ماهی به دلیل داشتن ویتامین D و ید مواد مغذی بیشتری ارائه می‌دهد.
 

4. تأثیر بر سلامت قلب و کلسترول

    •    مرغ:

مرغ بدون پوست حاوی چربی اشباع کمی است و برای رژیم‌های کم‌کلسترول مناسب است.

    •    ماهی:

ماهی، به‌ویژه انواع چرب، سرشار از امگا-3 است که چربی‌های مفید برای کاهش کلسترول بد (LDL) و افزایش کلسترول خوب (HDL) محسوب می‌شوند.
 

نتیجه: ماهی برای سلامت قلب گزینه سالم‌تری است.
 

5. احتمال آلودگی

    •    مرغ:

در صورت نگهداری و پخت نادرست، مرغ ممکن است حاوی باکتری‌های خطرناکی مانند سالمونلا باشد.

    •    ماهی:

برخی انواع ماهی ممکن است دارای جیوه یا سایر آلاینده‌ها باشند، به‌ویژه ماهی‌های بزرگ‌تر مانند تن یا کوسه.
 

نتیجه: هر دو نیاز به مراقبت در انتخاب، نگهداری و پخت دارند.
 

جمع‌بندی: کدام سالم‌تر است؟

    •    اگر به دنبال پروتئین با چربی کم هستید، مرغ گزینه خوبی است.
    •    اگر به اسیدهای چرب امگا-3، ویتامین D یا ید نیاز دارید، ماهی بهتر است.
    •    برای سلامت قلب و مغز، ماهی به دلیل وجود امگا-3 انتخاب سالم‌تری است.
 

بهتر است این دو منبع غذایی به صورت متعادل در رژیم غذایی گنجانده شوند تا از خواص هر کدام بهره‌مند شوید.

گوشت مرغ به طور مستقیم یک ماده خون‌ساز شناخته نمی‌شود، اما به دلیل ترکیبات مغذی‌ای که دارد، می‌تواند به تولید و تقویت خون در بدن کمک کند. در اینجا دلایل و نقش‌های گوشت مرغ در این زمینه بررسی می‌شود:

1. منبع آهن

    •    گوشت مرغ حاوی مقدار مناسبی آهن (البته کمتر از گوشت قرمز) است. آهن موجود در گوشت مرغ از نوع هِم (Heme Iron) است که جذب آن در بدن بهتر از آهن غیرهِم موجود در منابع گیاهی است.
    •    آهن یک ماده معدنی ضروری برای تولید هموگلوبین در خون است که اکسیژن را به بافت‌ها منتقل می‌کند.
 

2. حاوی ویتامین B12

    •    گوشت مرغ، به‌ویژه در بخش‌هایی مانند کبد مرغ، حاوی ویتامین B12 است. این ویتامین برای تولید گلبول‌های قرمز خون ضروری است.
    •    کمبود ویتامین B12 می‌تواند باعث کم‌خونی و ضعف عمومی شود.
 

3. پروتئین و سایر مواد مغذی

    •    پروتئین مرغ در ساخت آنزیم‌ها و هورمون‌هایی که در تولید خون نقش دارند، مؤثر است.
    •    وجود مواد مغذی دیگری مانند روی (زینک) نیز به تقویت سیستم ایمنی و بهبود عملکرد خون‌سازی کمک می‌کند.
 

جمع‌بندی

در حالی که گوشت مرغ به اندازه گوشت قرمز از نظر آهن و خون‌سازی قوی نیست، اما به دلیل دارا بودن آهن، ویتامین B12 و پروتئین با کیفیت، می‌تواند بخشی از فرآیند تقویت خون و جلوگیری از کم‌خونی باشد. اگر به دنبال افزایش خون‌سازی هستید، مصرف آن همراه با منابع غنی از ویتامین C (مانند لیمو، فلفل دلمه‌ای و پرتقال) می‌تواند جذب آهن را افزایش دهد.

برای تهیه کاسترول سینه مرغ، به مواد و مراحل زیر نیاز دارید:
مواد لازم:
سینه مرغ: ۴۰۰ گرم (مخلوط خرد شده یا ریش ریش شده)
سیب‌زمینی پخته: ۲ عدد (پوست کنده و خرد شده)
پیاز: ۱ عدد (خرد شده)
فلفل دلمه‌ای: ۱ عدد (خرد شده)
گوجه فرنگی: ۲ عدد (خرد شده)
پنیر پیتزا: ۱۰۰ گرم (رنده شده)
کره: ۲ قاشق غذاخوری
خامه: ۲ قاشق غذاخوری
آرد: ۱ قاشق غذاخوری
نمک و فلفل: به میزان لازم
پودر آویشن: ۱ قاشق چایخوری

 طرز تهیه:
 1. آماده‌سازی مرغ: سینه مرغ را به صورت ریش ریش یا تکه‌های کوچک خرد کنید.

 2. پختن مواد دیگر: در یک قابلمه، کره را ذوب کرده و پیاز را در آن تفت دهید تا نرم شود. سپس فلفل دلمه‌ای و گوجه فرنگی را اضافه کرده و   به مدت چند دقیقه تفت دهید.

 3. پخت مرغ: مرغ خرد شده را به مواد اضافه کنید و با حرارت متوسط تفت دهید تا رنگ مرغ تغییر کند.

4. تهیه سس سفید: آرد را به مواد مرغی اضافه کنید و خوب مخلوط کنید تا خامی آرد از بین برود. سپس خامه را به همراه مقداری شیر (یا آب مرغ) به آن اضافه کنید تا سس غلیظی به دست آید. در نهایت، نمک، فلفل، و آویشن را اضافه کنید.

5. چیدن کاسترول: سیب‌زمینی‌های پخته شده را در یک ظرف مخصوص کاسترول قرار دهید. سپس مواد مرغی را روی آن بریزید و در نهایت پنیر پیتزا را روی همه مواد پخش کنید.

6. پخت نهایی: ظرف را در فر گرم شده با دمای ۱۸۰ درجه سانتی‌گراد به مدت ۲۰ تا ۲۵ دقیقه قرار دهید تا سطح پنیر طلایی و برشته شود.

7. سرو: کاسترول سینه مرغ آماده است. آن را از فر بیرون بیاورید و به دلخواه با سبزیجات تازه یا سالاد سرو کنید.


این غذای خوشمزه و پرانرژی به راحتی تهیه می‌شود و طعمی لذیذ دارد.

چند دستور جدید و محبوب با سینه مرغ در سال ۲۰۲۴ شامل موارد زیر هستند:

1. مرغ فلورنتاین: سینه مرغ سرخ شده در تابه با سس سفید شامل اسفناج و شراب سفید که یک غذای کامل و مناسب برای شام‌های سریع یا خاص است​​​​.

2. کسرول مرغ و کراکر: ترکیب مرغ با خامه ترش و کراکرهای طلایی، که یک غذای داغ و دلچسب است​​.

3. مرغ با پاستای اسفناج خامه‌ای: یک غذای سریع که ترکیب مرغ، پاستا، و اسفناج با سس خامه‌ای آن را جذاب می‌کند​​.

4. مرغ بریا: یک غذای مکزیکی با طعمی دودی و غنی که شامل مرغ و ادویه‌جات متنوع است​​.

5. مرغ پیکاتا: سینه مرغ آغشته به آرد، سرخ شده و سرو شده با سس لیمو، کاپر و شراب سفید​​.

در ایران به دلیل دسترسی مناسب به برخی مواد اولیه و محدودیت در برخی دیگر، تهیه چند نوع از این غذاها با دستور اصلی ممکن است، از جمله:

1. مرغ فلورنتاین: بیشتر مواد اصلی این غذا (مرغ، اسفناج، شیر یا خامه و ادویه‌ها) در ایران به راحتی قابل دسترس هستند. تنها چالش

ممکن است تهیه شراب سفید باشد که می‌توان آن را با سرکه سیب یا آبلیمو جایگزین کرد.

 2. کسرول مرغ و کراکر: این غذا از مرغ، خامه ترش و کراکر تشکیل شده است. خامه ترش در ایران کمیاب است، اما می‌توان آن را با ماست 

 چکیده جایگزین کرد. کراکرها نیز در دسترس هستند و نیازی به تغییر دستور نیست.

3. مرغ پیکاتا: مواد اصلی شامل سینه مرغ، آرد، لیمو و کاپر است. در ایران، کاپر کمیاب است ولی

                                                          می‌توان آن را با ترشی زیتون یا خیارشور جایگزین کرد. باقی مواد معمولاً در دسترس هستند.
 

4. مرغ بریا: ادویه‌های مورد نیاز این غذا مانند زیره و پاپریکا در ایران وجود دارد. با این حال، برای طعم خاص دودی این غذا ممکن است نیاز به تغییراتی در تهیه ادویه‌های خاص باشد.

5. پاستای مرغ و اسفناج: همه مواد این غذا از جمله مرغ، پاستا، اسفناج و خامه در ایران موجود هستند و می‌توان این غذا را بدون تغییر در دستور تهیه کرد.


در کل، از میان این گزینه‌ها، پاستای مرغ و اسفناج و کسرول مرغ بهترین گزینه‌ها برای طبخ در ایران با حداقل تغییرات هستند.

فسنجان یکی از غذاهای اصیل و پرطرفدار ایرانی است که از ترکیب گردو، رب انار، گوشت (مرغ، اردک یا گوشت قرمز)، و ادویه‌های معطر تهیه می‌شود. این غذا به دلیل تنوع در شیوه‌های پخت در شهرهای مختلف ایران، بازتاب‌دهنده فرهنگ و ذائقه مردم این مناطق است. همچنین شواهد تاریخی و اسناد آشپزی نشان می‌دهند که فسنجان یک غذای کاملاً ایرانی است که ریشه‌های آن به دوران باستان بازمی‌گردد.

انواع پخت فسنجان در شهرهای ایران:
1. شمال ایران (گیلان و مازندران):
در این مناطق از گوشت اردک یا مرغ محلی استفاده می‌شود.
مزه فسنجان در گیلان معمولاً ترش است و از رب انار جنگلی و گاهاً سبزیجات محلی استفاده می‌شود.
در مازندران نیز فسنجان کمی شیرین‌تر است و ممکن است شکر به آن اضافه شود.


2. آذربایجان:
در آذربایجان شرقی و غربی از گوشت قلقلی (کوفته‌ریزه) استفاده می‌شود.
مزه فسنجان معمولاً شیرین یا ملس (ترش و شیرین) است.
گردو را به شکل کاملاً پوره شده و ریز در می‌آورند تا روغن بیشتری پس دهد.


3. اصفهان:
در اصفهان از گوشت قرمز (معمولاً گوسفند) استفاده می‌شود.
مزه غذا معمولاً ملس است و ترکیب خاصی از ادویه‌های محلی به آن افزوده می‌شود.


4. کرمان:
در کرمان فسنجان گاهی با گوشت بزغاله تهیه می‌شود.
مزه آن می‌تواند بسته به سلیقه افراد ترش یا شیرین باشد.


5. جنوب ایران:
در مناطقی مثل خوزستان و بوشهر، گاهی به فسنجان ادویه‌های گرم و تند اضافه می‌شود تا با ذائقه محلی هماهنگ شود.
در برخی نواحی جنوبی از خرما یا شیره خرما به جای شکر برای شیرین کردن استفاده می‌کنند.


6. تهران و مناطق مرکزی:
در تهران فسنجان اغلب با مرغ تهیه شده و مزه آن معمولاً ملس است.
ممکن است از زعفران برای افزایش عطر و رنگ غذا استفاده شود.



آیا فسنجان یک غذای ایرانی است؟
بله، فسنجان یکی از غذاهای اصیل و سنتی ایرانی است که قدمت آن به دوره ساسانیان یا حتی قبل‌تر بازمی‌گردد. استفاده از گردو و رب انار که هر دو از مواد اولیه بومی ایران هستند، نشان‌دهنده ریشه ایرانی این غذا است. در متون تاریخی نیز به وجود غذاهای مشابه فسنجان اشاره شده است، که این موضوع تأییدی بر ایرانی بودن آن است.
فسنجان به‌خوبی نمایانگر خلاقیت و تنوع فرهنگی در آشپزی ایرانی است و همچنان در جشن‌ها و مراسم خاص جایگاه ویژه‌ای دارد

ساق مرغ یکی از بخش‌های خوشمزه و پرطرفدار گوشت مرغ است که در بسیاری از غذاها استفاده می‌شود. این قسمت از مرغ در قسمت پایین پای مرغ قرار دارد و بافتی لطیف‌تر و طعم‌دارتر نسبت به سینه مرغ دارد.
خواص ساق مرغ
1. پروتئین بالا: منبع عالی پروتئین باکیفیت است که برای عضله‌سازی و ترمیم بافت‌ها مفید است.

2. آهن و روی: حاوی آهن و روی است که برای تقویت سیستم ایمنی و سلامت خون ضروری هستند.

3. کالری و چربی مناسب: نسبت به سینه مرغ کمی چرب‌تر است و انرژی بیشتری فراهم می‌کند.


طرز پخت‌های رایج
1. سرخ‌شده: ساق مرغ سرخ‌شده در ادویه‌های مختلف برای یک وعده غذایی سریع و خوشمزه.

2. آب‌پز یا بخارپز: در سوپ یا خوراک‌ها برای غذایی سالم‌تر.

3. کبابی: طعم‌دار شده با ادویه‌ها و گریل‌شده برای وعده‌ای خوش‌طعم و کم‌چرب.

طرز تهیه سالاد سزار
 

مواد لازم: کاهو: ۱ عدد بزرگ (ترجیحاً کاهو رومانیایی) سینه مرغ گریل‌شده: ۲ عدد نان تست یا کروتون: ۲ فنجان (برش‌های کوچک) پنیر پارمزان: ۵۰ گرم (رنده‌شده یا ورقه‌ای نازک) برای سس سالاد سزار: تخم‌مرغ: ۱ عدد روغن زیتون: ½ فنجان سیر: ۱ حبه (رنده یا له‌شده) آب‌لیمو: ۲ قاشق غذاخوری خردل دیژون: ۱ قاشق چایخوری فیله آنچوی: ۲ عدد (اختیاری) نمک و فلفل: به مقدار لازم

طرز تهیه:
1. تهیه کروتون‌ها:نان تست را به مکعب‌های کوچک برش دهید و با مقداری روغن زیتون، نمک و فلفل مخلوط کنید. آن‌ها را در فر با دمای ۱۸۰ درجه سانتی‌گراد به مدت ۱۰-۱۵ دقیقه یا تا زمانی که طلایی و ترد شوند، بپزید.

2. مرغ گریل‌شده:سینه مرغ را با کمی روغن زیتون، نمک، فلفل و ادویه‌های دلخواه مزه‌دار کرده و روی گریل یا در تابه بپزید تا کاملاً مغزپخت شود. سپس آن را برش‌های باریک بزنید.

3. تهیه سس:تخم‌مرغ را به مدت ۱ دقیقه در آب جوش قرار دهید تا کمی نیم‌پز شود. سپس آن را با سیر، آب‌لیمو، خردل، آنچوی (اختیاری)، نمک و فلفل در مخلوط‌کن بریزید. هنگام مخلوط کردن، به تدریج روغن زیتون را اضافه کنید تا سس یکدست و غلیظی به دست آید.

4. آماده‌سازی سالاد:کاهو را شسته و خرد کنید. آن را در ظرفی بزرگ بریزید و روی آن مرغ گریل‌شده، کروتون و پنیر پارمزان اضافه کنید.

5. اضافه کردن سس:سس را روی سالاد بریزید و به آرامی مخلوط کنید تا همه مواد به خوبی آغشته شوند.

6. سرو:سالاد سزار را بلافاصله سرو کنید تا کروتون‌ها ترد بمانند.


نوش جان!

سلام به دوستداران آشپزی با مستر قصاب میخواهم چند نمونه دستور پخت غذاهای متنوع با سنگدان مرغ به شما عزیزان معرفی کنم .امیدوارم با تهیه و تدارک آن لذت ببرید.

1. خوراک سنگدان مرغ
مواد لازم: سنگدان مرغ، پیاز، سیر، زردچوبه، رب گوجه‌فرنگی، فلفل، نمک، و سایر ادویه‌های دلخواه.
طرز تهیه: سنگدان را با پیاز و سیر تفت داده، ادویه‌ها و رب را اضافه کرده و با آب کم می‌پزید تا نرم و خوش‌طعم شود.

2. آبگوشت سنگدان
مواد لازم: سنگدان مرغ، نخود، لوبیا، سیب‌زمینی، گوجه‌فرنگی، پیاز، زردچوبه، و ادویه‌های دیگر.
طرز تهیه: مانند آبگوشت معمولی، سنگدان مرغ را همراه با حبوبات و سبزیجات می‌پزید تا جا بیفتد.

 

 3. سوپ سنگدان مرغ
 مواد لازم: سنگدان مرغ، هویج، سیب‌زمینی، جعفری، پیاز، ورمیشل یا رشته فرنگی، ادویه‌ها.
 طرز تهیه: سنگدان را با سبزیجات و ورمیشل یا رشته فرنگی می‌پزید و ادویه‌ها را اضافه می‌کنید تا سوپی مغذی داشته باشید.
 

 4. پلو سنگدان مرغ
 مواد لازم: سنگدان مرغ، برنج، پیاز، زعفران، هویج یا سبزیجات دلخواه.
 طرز تهیه: سنگدان مرغ را با پیاز و ادویه‌ها تفت می‌دهید، سپس با برنج و زعفران پخته و دم می‌کنید.

 5. خورش سنگدان و قارچ
 مواد لازم: سنگدان مرغ، قارچ، پیاز، سیر، رب گوجه‌فرنگی، زردچوبه و ادویه‌ها.
 طرز تهیه: سنگدان و قارچ را با پیاز و سیر تفت داده، رب و ادویه‌ها را اضافه کرده و اجازه می‌دهید مواد باهم بپزند تا طعم‌دار و غلیظ شود.
 

 6. کباب سنگدان مرغ
 مواد لازم: سنگدان مرغ، پیاز، فلفل دلمه‌ای، روغن زیتون، ادویه‌ها.
 طرز تهیه: سنگدان را با پیاز و فلفل دلمه‌ای مخلوط و مزه‌دار کرده و سپس روی منقل یا در فر گریل کنید.

 

7. خوراک تند سنگدان مرغ به سبک آسیایی
مواد لازم: سنگدان مرغ، فلفل قرمز، سیر، سس سویا، زنجبیل، پیازچه.
طرز تهیه: سنگدان را با سیر و زنجبیل و سس سویا تفت داده و در نهایت فلفل قرمز و پیازچه را اضافه می‌کنید.

سلام وقت بخیر در این شماره مقاله قصد داریم شما را با خواص سنگدان مرغ آشنا کنیم . امیدوارم هم مطالب تا به اینجا برای شما دلپذیر بوده باشه هم از تمامی محصولات مستر قصاب لذت برده باشید. 

1. ترکیبات تغذیه‌ای سنگدان مرغ
پروتئین بالا: سنگدان مرغ منبعی غنی از پروتئین باکیفیت است که به حفظ و ترمیم بافت‌های عضلانی کمک می‌کند.
آهن و روی: این دو عنصر معدنی برای پیشگیری از کم‌خونی و تقویت سیستم ایمنی بدن اهمیت دارند.
ویتامین B12: که برای تولید سلول‌های قرمز خون و سلامت مغز ضروری است و در سنگدان به میزان زیادی یافت می‌شود.

2. فواید سلامتی سنگدان مرغ
تقویت سیستم ایمنی: وجود روی و ویتامین‌های گروه B در سنگدان به بهبود عملکرد سیستم ایمنی کمک می‌کند.
حفظ سلامت قلب: سنگدان با داشتن مواد مغذی که به کاهش التهاب و بهبود گردش خون کمک می‌کنند، می‌تواند برای قلب مفید باشد.
حفظ سطح انرژی و بهبود خلق‌و‌خو: ویتامین B12 به تولید انرژی و بهبود خلق‌و‌خو کمک می‌کند.

3. کاربردهای درمانی و طب سنتی
بهبود مشکلات گوارشی: سنگدان در طب سنتی به عنوان غذایی مفید برای تقویت معده شناخته می‌شود.
کمک به درمان کم‌خونی: سنگدان به علت داشتن آهن زیاد، برای افراد مبتلا به کم‌خونی می‌تواند مفید باشد.

4. روش‌های متنوع مصرف سنگدان مرغ
استفاده در سوپ‌ها و خورش‌ها: برای حفظ ارزش تغذیه‌ای و طعم لذیذ، می‌توان آن را در سوپ یا خورش اضافه کرد.
پخت به روش آب‌پز یا بخارپز: این روش‌ها به حفظ مواد مغذی سنگدان کمک می‌کنند و آن را به گزینه‌ای سالم‌تر تبدیل می‌کنند.
روش سرخ کردن با حداقل روغن: اگر مایل به طعم ترد هستید، می‌توانید سنگدان را با مقدار کمی روغن سرخ کنید.

5. نکات و محدودیت‌های مصرف سنگدان مرغ
کنترل میزان مصرف: سنگدان مرغ سرشار از کلسترول است، بنابراین برای افرادی که کلسترول بالا دارند، بهتر است در حد متعادل مصرف شود.
نحوه نگهداری: سنگدان به دلیل بافت خاص خود نیاز به نگهداری مناسب دارد تا از فساد آن جلوگیری شود.

پوست مرغ معمولاً حاوی مقدار زیادی چربی اشباع است. مصرف بیش از حد چربی اشباع می‌تواند به افزایش سطح کلسترول بد (LDL) در خون منجر شود و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی را افزایش دهد. علاوه بر این، چربی موجود در پوست مرغ، کالری غذا را به میزان زیادی افزایش می‌دهد که می‌تواند باعث افزایش وزن شود.

بنابراین، برای داشتن یک رژیم غذایی سالم‌تر و کاهش میزان کالری و چربی‌های ناسالم، توصیه می‌شود پوست مرغ را قبل از مصرف جدا کنید، به‌ویژه اگر در حال پیروی از رژیم غذایی کم‌چرب هستید یا می‌خواهید وزن خود را مدیریت کنید.

مصرف پوست مرغ مزایا و معایب خاص خود را دارد و به هدف و نیازهای تغذیه‌ای شما بستگی دارد. در اینجا به بررسی جوانب مثبت و منفی آن می‌پردازیم:

مزایای مصرف پوست مرغ

    1.    طعم بهتر: پوست مرغ هنگام پخت، طعم و عطر دلپذیری به غذا می‌دهد و آن را خوشمزه‌تر می‌کند.
    2.    چربی مفید: پوست مرغ دارای چربی‌های غیراشباع (مانند اسیدهای چرب امگا-۶) نیز هست که می‌تواند در مقادیر کم مفید باشد.
    3.    آبدارتر نگه‌داشتن گوشت: پوست مرغ هنگام پختن مانند یک پوشش عمل می‌کند و از خشک‌شدن گوشت جلوگیری می‌کند، به ویژه در روش‌هایی مثل کبابی یا پخت در فر.

معایب مصرف پوست مرغ

    1.    چربی و کالری بالا: پوست مرغ سرشار از چربی است که بیشتر آن چربی اشباع می‌باشد. مصرف زیاد چربی اشباع می‌تواند باعث افزایش کلسترول و خطر بیماری‌های قلبی و عروقی شود.
    2.    کالری اضافی: اگر در حال کاهش وزن هستید، مصرف پوست مرغ ممکن است کالری دریافتی شما را به میزان زیادی افزایش دهد و به کاهش وزن شما آسیب برساند.
    3.    مصرف گاه‌به‌گاه توصیه می‌شود: اگر از پوست مرغ لذت می‌برید، بهتر است آن را به‌صورت گاه‌به‌گاه و به مقدار کم مصرف کنید.

نتیجه‌گیری

اگر شما به دنبال رژیم کم‌چرب و کم‌کالری هستید یا سابقه مشکلات قلبی دارید، بهتر است از مصرف پوست مرغ پرهیز کنید. اما اگر طعم برای شما مهم است و محدودیت‌های خاصی ندارید، می‌توانید گاهی اوقات پوست مرغ را مصرف کنید، البته به شرط آن که در مقادیر کم و متعادل باشد.

مرغ شکم‌پر یکی از غذاهای سنتی و محبوب در آشپزی ایرانی است که سابقه‌ای طولانی در تاریخ غذاهای ایران دارد. این غذا که در آن مرغ با ترکیبی از مواد مختلف مانند سبزیجات، خشکبار، زرشک، گردو، برنج یا حتی دانه‌های انار پر می‌شود، معمولاً در مراسم خاص، میهمانی‌ها، جشن‌ها و مناسبت‌های ویژه سرو می‌شود.

تاریخچه:
مرغ شکم‌پر ریشه‌ای در آشپزی سنتی ایرانی دارد و به عنوان یکی از غذاهای نواحی مختلف ایران شناخته می‌شود. این غذا در دوران‌های مختلف و در پخت‌وپز شاهان و درباریان محبوب بوده و به نوعی نماد آشپزی لوکس و مهمان‌نوازی در فرهنگ ایرانی است. در گذشته، پر کردن مرغ با مواد مختلف و پخت آن به روش‌های خاص، از هنرهای آشپزی محسوب می‌شد و اغلب در جشن‌ها و میهمانی‌های رسمی از آن استفاده می‌کردند.

تحولات و تأثیرات:با گذشت زمان، این غذا در بسیاری از مناطق ایران با تفاوت‌های جزیی در مواد اولیه و طرز تهیه گسترش یافته است. در برخی مناطق مانند گیلان، آذربایجان و مناطق مرکزی ایران، مرغ شکم‌پر با استفاده از سبزیجات محلی و خشکبار متفاوتی تهیه می‌شود. به‌طور کلی، این غذا انعطاف‌پذیری زیادی در ترکیب مواد دارد و می‌توان آن را مطابق با ذائقه‌های مختلف تهیه کرد.

مرغ شکم‌پر در فرهنگ غذایی جهانی:این غذا به دلیل طعم بی‌نظیر و تزئین زیبا، در بین گردشگران و دوستداران غذاهای ایرانی در سطح جهانی شناخته شده است. به‌ویژه در جشن‌ها و مهمانی‌های خاص، مرغ شکم‌پر به عنوان یک غذای لاکچری و خوش‌طعم شناخته می‌شود.
در نهایت، مرغ شکم‌پر نه تنها یک غذای خوشمزه است بلکه جزء غذاهای سنتی ایران به شمار می‌رود که در آن تاریخ و فرهنگ آشپزی ایرانی با طعم‌های خاص و رنگارنگ ترکیب شده است.

طرز تهیه مرغ شکم‌پر

مواد لازم:

    •    مرغ کامل: ۱ عدد
    •    پیاز: ۲ عدد متوسط
    •    سیر: ۳ حبه
    •    سبزیجات معطر (گشنیز، جعفری، ترخون): حدود ۲۰۰ گرم (اختیاری)
    •    گردو: نصف پیمانه (خرد شده)
    •    زرشک: ۲ قاشق غذاخوری
    •    آلو بخارا: ۴-۵ عدد (در صورت تمایل)
    •    زعفران دم‌کرده: ۱ قاشق چای‌خوری
    •    رب انار: ۲ قاشق غذاخوری (به دلخواه)
    •    روغن زیتون یا کره: ۲ قاشق غذاخوری
    •    نمک، فلفل، زردچوبه، و ادویه‌های دلخواه: به مقدار لازم

دستور پخت:

    1.    مرغ را آماده کنید: مرغ را به خوبی تمیز کرده و شسته و خشک کنید. داخل شکم و بیرون مرغ را با نمک، فلفل و زردچوبه ماساژ دهید و کمی زعفران دم‌کرده به آن بزنید تا طعم و عطر بهتری بگیرد.
    2.    آماده‌سازی مواد داخل شکم مرغ:
    •    در تابه‌ای روغن زیتون یا کره را گرم کرده و پیازها را خرد کرده و به تابه اضافه کنید. پیازها را تا حدی تفت دهید که نرم و طلایی شوند.
    •    سیر خرد شده را اضافه کنید و کمی تفت دهید تا عطر آن بلند شود.
    •    سبزیجات معطر خرد شده را به تابه اضافه کنید و تفت دهید تا آب اضافی آنها بخار شود.
    •    گردو، زرشک و آلوها را اضافه کنید. اگر طعم ترش را دوست دارید، می‌توانید رب انار را هم اضافه کنید و همه مواد را خوب مخلوط کنید.
    3.    پر کردن شکم مرغ:
    •    مواد آماده شده را داخل شکم مرغ بریزید و شکم مرغ را با نخ مخصوص آشپزی یا خلال دندان ببندید تا مواد از آن بیرون نریزد.
    4.    پخت مرغ:
    •    مرغ شکم‌پر را در ظرفی مناسب قرار دهید و کمی زعفران دم‌کرده و روغن زیتون روی پوست مرغ بمالید تا خوش‌رنگ شود.
    •    ظرف را در فر از قبل گرم شده با دمای ۱۸۰ درجه سانتی‌گراد به مدت ۱.۵ تا ۲ ساعت بگذارید تا مرغ کاملاً بپزد. در حین پخت، هر از گاهی با قلم مو کمی کره یا روغن روی پوست مرغ بمالید تا پوست آن خشک نشود.
    5.    تزئین و سرو:
    •    پس از پخت کامل، مرغ را از فر خارج کرده و با سبزیجات تازه یا برنج سرو کنید.

نکته: می‌توانید در حین پخت کمی آب یا آب‌مرغ به ظرف اضافه کنید تا مرغ مرطوب‌تر و آبدارتر شود.

غذاهایی که با گردن مرغ تهیه می‌شوند، معمولاً طعمی لذیذ و خوشمزه دارند و در بسیاری از فرهنگ‌ها محبوب هستند. در ادامه چند نوع غذای رایج با گردن مرغ معرفی شده‌اند:

1. آبگوشت گردن مرغ: این غذا در بسیاری از مناطق ایران طرفداران زیادی دارد. برای تهیه آن، گردن مرغ را با پیاز، سیر، گوجه‌فرنگی، و انواع سبزیجات مانند جعفری و گشنیز، به همراه نمک و ادویه‌های دلخواه پخته می‌کنند.

2. سوپ گردن مرغ: گردن مرغ به‌خصوص در سوپ‌ها طعمی قوی و خاص می‌دهد. در این روش، گردن مرغ به همراه سبزیجاتی مانند هویج، سیب‌زمینی، کرفس و پیاز پخته می‌شود و در نهایت سوپی خوشمزه و مغذی آماده می‌شود.

 3. خورشت گردن مرغ با آلو: در این غذا گردن مرغ را با آلو و پیاز و ادویه‌جاتی مانند   زردچوبه و دارچین می‌پزند. ترکیب آلو و گردن مرغ طعمی ملس و خوشمزه به خورشت   می‌دهد.

 4. آش گردن مرغ: گردن مرغ را می‌توان در تهیه آش‌ها به کار برد. برای مثال، در آشی   که حبوبات و سبزیجات مختلف دارد، از   گردن مرغ استفاده می‌شود تا طعمی غنی‌تر به آش بدهد.

 5. خوراک گردن مرغ با سبزیجات: گردن مرغ را به همراه سبزیجاتی مانند سیب‌زمینی، فلفل دلمه‌ای، و گوجه‌فرنگی تفت داده و سپس   در فر یا قابلمه پخته می‌شود.

این غذاها علاوه بر طعم دلپذیر، می‌توانند منبع مناسبی از پروتئین باشند.

برای عصاره‌گیری پای مرغ، می‌توانید مراحل زیر را دنبال کنید. این عصاره برای تقویت سیستم ایمنی بدن و غنی از کلاژن و مواد معدنی مفید است.
مستر قصاب برای اینکه شما آشپزی راحت تری داشته باشین عصاره پای مرغ شرکتی موجود کرده برای رفاه حال خانم های شاغل که زمان کمتری برای آشپزی دارند اما برای تغذیه خودشون و خانوادشون اهمیت زیادی قائل هستند.

مشخصات عصاره قلم مسترقصاب

آب ، پای مرغ ، پیاز ، کرفس ، سیر ، نمک ، زردچوبه ، زنجبیل

وزن هر بسته 400 گرم

تاریخ مصرف 1 ماه در یخچال و 6 ماه در فریزر

مواد لازم عصاره گیری در منزل:

    •    پای مرغ: ۵۰۰ گرم (پیش از استفاده، آن‌ها را خوب تمیز کنید)
    •    آب: به میزان لازم (تقریباً ۲ تا ۳ لیتر)
    •    پیاز: ۱ عدد (در صورت تمایل، برای طعم‌دهی)
    •    سیر: ۲ تا ۳ حبه
    •    زنجبیل تازه: یک تکه کوچک (در صورت تمایل، برای عطر بهتر)
    •    برگ بو: ۱ یا ۲ عدد
    •    نمک: مقدار کمی (در انتهای پخت اضافه کنید)

روش عصاره‌گیری:

    1.    آماده‌سازی پای مرغ ابتدا پای مرغ‌ها را کاملاً تمیز کنید. می‌توانید آن‌ها را در آب داغ قرار دهید تا پوست نازک و ناخن‌ها راحت‌تر جدا شوند. این کار به بهبود طعم و کیفیت عصاره کمک می‌کند.
    2.    جوشاندن اولیه:
پای مرغ‌های تمیز شده را در قابلمه‌ای بریزید و روی آن‌ها آب سرد بریزید تا کاملاً پوشیده شوند. قابلمه را روی حرارت بگذارید تا به جوش بیاید و حدود ۵ تا ۱۰ دقیقه بجوشد. سپس آب را خالی کنید و پای مرغ‌ها را دوباره با آب سرد بشویید. این مرحله باعث می‌شود کف و بوی زهم اولیه از بین برود.
    3.    عصاره‌گیری اصلی:
    •    پای مرغ‌های آبکش‌شده را در قابلمه تمیز بریزید.
    •    پیاز، سیر، زنجبیل و برگ بو را اضافه کنید.
    •    روی مواد به اندازه کافی آب بریزید تا حدی که تمام مواد را بپوشاند.
    •    قابلمه را روی حرارت ملایم قرار دهید و اجازه دهید که مواد به‌آرامی بجوشند. به مدت ۴ تا ۶ ساعت بگذارید مواد به‌آرامی پخته شوند تا عصاره غلیظ و قوام‌دار شود.
    •    در صورت نیاز، هر از چند گاهی کف روی سطح آب را جمع کنید تا عصاره شفاف‌تری داشته باشید.
    4.    صاف‌کردن عصاره:
پس از پخت کامل، مواد را از صافی عبور دهید و عصاره را جدا کنید. اگر عصاره غلیظ‌تری می‌خواهید، می‌توانید آن را باز هم روی حرارت ملایم بجوشانید تا کمی تبخیر شود.
    5.    نگهداری:
عصاره را پس از خنک شدن می‌توانید در یخچال یا فریزر نگهداری کنید. در یخچال حدود ۳ تا ۴ روز و در فریزر تا چند ماه قابل نگهداری است.

نکته‌ها:

    •    اگر قصد دارید عصاره را به عنوان مکمل غذایی استفاده کنید، می‌توانید به آن کمی سبزیجات مانند هویج و کرفس اضافه کنید.
    •    افزودن نمک را تا پایان پخت به تأخیر بیاندازید تا طعم عصاره خالص‌تر بماند.
    •    این عصاره بسیار غنی از کلاژن و مواد مغذی است و می‌توان آن را به سوپ‌ها، سس‌ها و غذاهای دیگر اضافه کرد.