میگو یکی از غذاهای دریایی پرخاصیت است که به دلیل طعم لذیذ و ارزش غذایی بالا در سراسر جهان محبوبیت زیادی دارد. در زیر به برخی از خواص و فواید میگو اشاره می‌کنم:
1. منبع غنی پروتئین:
میگو حاوی مقدار زیادی پروتئین با کیفیت بالا است که برای رشد و ترمیم بافت‌های بدن ضروری است. این پروتئین کم‌چرب بوده و به عضله‌سازی کمک می‌کند.

2. کم‌کالری:
میگو با وجود پروتئین بالا و چربی کم، کالری بسیار کمی دارد. این ویژگی آن را به یک گزینه مناسب برای افرادی که به دنبال کاهش وزن یا حفظ وزن سالم هستند، تبدیل کرده است.

3. سرشار از ویتامین‌ها و مواد معدنی:
میگو منبع خوبی از ویتامین‌های مختلف مانند ویتامین B12، ویتامین D و ویتامین E است. همچنین حاوی مواد معدنی مهم مانند آهن، فسفر، روی، منیزیم و سلنیوم است که برای تقویت سیستم ایمنی و سلامت عمومی بدن مفید هستند.

 4. منبع غنی از اسیدهای چرب امگا-3:
میگو حاوی مقادیر قابل توجهی از اسیدهای چرب امگا-3 است که به سلامت قلب و عروق کمک می‌کنند. این چربی‌های سالم می‌توانند باعث کاهش التهابات بدن و بهبود عملکرد مغز شوند.

 5. کمک به سلامت قلب:
به دلیل محتوای امگا-3، میگو می‌تواند در کاهش سطح کلسترول بد (LDL) و افزایش کلسترول خوب (HDL) موثر باشد، که در نهایت به سلامت قلب کمک می‌کند.

 6. آنتی‌اکسیدان‌ها:
میگو حاوی آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند آستاکسانتین است که به محافظت از بدن در برابر آسیب‌های اکسیداتیو و پیری زودرس کمک می‌کند.

 7. کمک به سلامت پوست و مو:
ویتامین‌ها و مواد معدنی موجود در میگو می‌توانند به حفظ سلامت پوست، مو و ناخن‌ها کمک کنند.

 8. تقویت سیستم ایمنی:
سلنیوم موجود در میگو به تقویت سیستم ایمنی و دفاع بدن در برابر بیماری‌ها کمک می‌کند.

 9. کمک به سلامت مغز:
محتوای امگا-3 و آنتی‌اکسیدان‌های موجود در میگو می‌توانند به بهبود عملکرد مغز و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌هایی مانند آلزایمر کمک کنند.

 10. ضد التهابی:ترکیبات ضد التهابی موجود در میگو به کاهش التهابات بدن کمک کرده و ممکن است در پیشگیری از بیماری‌های مزمن مانند دیابت و سرطان مؤثر باشد.
مصرف میگو به صورت متعادل می‌تواند به حفظ سلامت عمومی بدن کمک کند، اما به دلیل محتوای کلسترول نسبتاً بالا، افرادی که مشکلات قلبی یا سطح کلسترول بالایی دارند، باید در مصرف آن احتیاط کنند.

افرادی که به کبد چرب مبتلا هستند باید در انتخاب نوع گوشت دقت کنند تا از مصرف گوشت‌های پرچرب و ناسالم که ممکن است به تشدید وضعیت کبد کمک کند، خودداری کنند. در ادامه برخی از انواع گوشت‌هایی که برای افراد مبتلا به کبد چرب مناسب‌تر هستند را معرفی می‌کنم:

1.گوشت مرغ بدون پوست: گوشت مرغ، به خصوص سینه مرغ، کم‌چرب است و پروتئین بالایی دارد. مهم است که پوست مرغ قبل از پخت و مصرف برداشته شود تا از مصرف چربی‌های اضافی جلوگیری شود.

2. ماهی: ماهی‌های چرب مانند سالمون، قزل‌آلا، و ساردین حاوی اسیدهای چرب امگا-۳ هستند که می‌توانند به کاهش التهاب و بهبود عملکرد کبد کمک کنند. ماهی‌های سفید مانند هالیبوت و تیلاپیا نیز گزینه‌های کم‌چربی و سالمی هستند.

3. گوشت بوقلمون: بوقلمون نیز یک منبع پروتئین با چربی کمتر نسبت به گوشت قرمز است. مانند مرغ، بهتر است از قسمت‌های کم‌چرب‌تر مانند سینه بوقلمون استفاده شود.

4. گوشت قرمز کم‌چرب: اگر تمایل به مصرف گوشت قرمز دارید، بهتر است از بخش‌های کم‌چرب گوشت گوساله مانند فیله یا راسته استفاده کنید و میزان مصرف آن را محدود کنید. 

5. پروتئین‌های گیاهی: در کنار گوشت‌ها، استفاده از منابع پروتئینی گیاهی مانند لوبیا، عدس، نخود، و توفو می‌تواند انتخاب سالم‌تری برای افرادی با کبد چرب باشد.

افراد مبتلا به کبد چرب بهتر است از مصرف گوشت‌های فرآوری‌شده (مثل سوسیس و کالباس) و گوشت‌های پرچرب (مانند قسمت‌های چرب گوشت گوسفند) خودداری کنند. همچنین، روش پخت و پز نیز مهم است؛ روش‌های سالم مانند گریل کردن، آب‌پز کردن، و بخارپز کردن توصیه می‌شود. مصرف گوشت باید با دقت و در حد اعتدال باشد. میزان مناسب مصرف گوشت به چندین عامل مانند نوع گوشت، وضعیت سلامتی فرد، میزان فعالیت بدنی، و نیازهای تغذیه‌ای بستگی دارد. به طور کلی، پیشنهاداتی برای مصرف گوشت در افراد مبتلا به کبد چرب به شرح زیر است:

1. میزان مصرف روزانه: به طور کلی، مصرف گوشت (اعم از گوشت قرمز یا سفید) بهتر است به **حدود 100 تا 150 گرم** در روز محدود شود. این مقدار به اندازه یک کف دست گوشت پخته شده یا معادل آن است.

2. هفته‌ای چند بار: مصرف گوشت قرمز بهتر است به **یک تا دو بار در هفته** محدود شود. گوشت‌های کم‌چرب مانند مرغ و ماهی می‌توانند بیشتر مصرف شوند، اما بهتر است این میزان نیز در حد اعتدال باشد و از مصرف بیش از حد خودداری شود.

3. اولویت به پروتئین‌های کم‌چرب و گیاهی: به جای تمرکز بر مصرف زیاد گوشت، توصیه می‌شود که بخش بزرگی از پروتئین‌های مورد نیاز از منابع گیاهی مانند حبوبات، مغزها، تخم‌مرغ، و لبنیات کم‌چرب تأمین شود.

4. روش پخت سالم: انتخاب روش‌های پخت سالم مانند گریل کردن، بخارپز کردن، یا آب‌پز کردن به جای سرخ کردن و استفاده از روغن‌های ناسالم می‌تواند به حفظ سلامت کبد کمک کند.

5. مصرف متعادل در کنار سبزیجات: گوشت مصرفی بهتر است در کنار مقدار زیادی سبزیجات و غلات کامل مصرف شود تا از جذب بهتر مواد مغذی و حمایت از سلامتی کلی بدن اطمینان حاصل شود.

در نهایت، برای تنظیم دقیق‌تر میزان و نوع مصرف گوشت، بهتر است با یک متخصص تغذیه یا پزشک مشورت کنید تا بر اساس شرایط فردی و نیازهای خاص شما توصیه‌های دقیقی ارائه دهند.

ورزشکاران به دلیل نیاز به بازسازی عضلات و تأمین انرژی برای فعالیت‌های فیزیکی به مصرف پروتئین بالا نیاز دارند. گوشت‌های مناسب برای ورزشکاران معمولاً دارای پروتئین بالا و چربی کم هستند تا ضمن تقویت عضلات، کالری‌های اضافی نیز محدود شوند. برخی از گوشت‌های مناسب برای ورزشکاران عبارتند از:
1. .گوشت سینه مرغ: یکی از بهترین منابع پروتئین با چربی بسیار کم. این گوشت برای تقویت عضلات و بازیابی پس از تمرین بسیار مفید است.

2. گوشت بوقلمون: بوقلمون به خصوص بخش سینه آن، پروتئین زیادی دارد و چربی کمی را داراست. به دلیل محتوای پایین چربی و کلسترول، انتخاب خوبی برای ورزشکاران است.

3. گوشت گاو کم چرب (مانند فیله و ران): گوشت گاو منبع غنی پروتئین، ویتامین B12، آهن و کراتین است که برای قدرت و استقامت ورزشکاران ضروری است. بخش‌های کم چرب آن به خصوص برای ورزشکارانی که به دنبال افزایش عضلات بدون افزایش چربی هستند، مناسب است.

4. گوشت ماهی (سالمون، تُن و ماهی سفید): ماهی‌ها به خصوص سالمون و تُن، نه تنها دارای پروتئین بالا هستند، بلکه اسیدهای چرب امگا-3 دارند که به سلامت قلب، کاهش التهاب و بهبود بازسازی عضلات کمک می‌کنند.

5. گوشت شترمرغ: این گوشت دارای پروتئین بالا و چربی کم است و همچنین حاوی مواد معدنی مانند آهن است که برای تقویت توان بدنی ورزشکاران بسیار مهم است.

6. گوشت خرگوش: گوشت خرگوش یکی از منابع غنی پروتئین با چربی پایین است و به دلیل ترکیبات مغذی‌اش می‌تواند در رژیم غذایی ورزشکاران جای گیرد.

7. تخم مرغ و فرآورده‌های آن.: اگرچه تخم مرغ به طور کلی گوشت محسوب نمی‌شود، اما زرده و سفیده آن حاوی پروتئین بسیار زیادی است که برای رشد و ترمیم عضلات ضروری است.
ورزشکاران معمولاً از گوشت‌هایی که دارای چربی کم، پروتئین بالا و مواد مغذی مناسب هستند، استفاده می‌کنند تا عضلات قوی‌تری داشته باشند و بهبود عملکرد ورزشی خود را تسریع بخشند

افراد مبتلا به دیابت باید به انتخاب گوشت‌هایی با ویژگی‌های خاص توجه کنند تا سطح قند خون خود را کنترل کنند و از مشکلات سلامتی مرتبط با دیابت پیشگیری کنند. بهترین انتخاب‌های گوشتی برای افراد دیابتی موارد زیر هستند:

### 1. *گوشت‌های کم‌چرب
افراد دیابتی باید گوشت‌هایی را انتخاب کنند که کمترین مقدار چربی اشباع‌شده را داشته باشند، زیرا چربی‌های اشباع‌شده می‌توانند منجر به افزایش سطح کلسترول خون و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی شوند.

- گوشت مرغ و بوقلمون بدون پوست: این نوع گوشت‌ها پروتئین بالا و چربی کمتری دارند. بهتر است پوست گوشت مرغ یا بوقلمون را قبل از پخت جدا کنید، زیرا پوست حاوی چربی است.

- ماهی: ماهی‌ها به‌ویژه ماهی‌های چرب مانند سالمون، ماکرل و ساردین سرشار از اسیدهای چرب امگا-۳ هستند که به کاهش التهاب و بهبود سلامت قلب کمک می‌کنند.

- گوشت شترمرغ: همان‌طور که قبلاً اشاره شد، گوشت شترمرغ کم چرب است و شاخص گلیسمی پایینی دارد، که برای افراد دیابتی مناسب است.

### 2. گوشت گاو کم چرب
اگر می‌خواهید گوشت گاو مصرف کنید، به دنبال قسمت‌هایی از گوشت گاو باشید که چربی کمتری دارند، مانند:

- فیله گاو
- راسته گاو

گوشت گاو کم‌چرب همچنان می‌تواند منبع خوبی از پروتئین و آهن باشد، اما باید میزان مصرف آن را کنترل کرد تا از افزایش چربی‌های ناسالم در رژیم غذایی جلوگیری شود.

### 3. ماهی و غذاهای دریایی
ماهی‌های چرب مانند سالمون، تن، قزل‌آلا، و ساردین‌ها سرشار از اسیدهای چرب امگا-۳ هستند که به کاهش خطر بیماری‌های قلبی و عروقی کمک می‌کنند. افراد دیابتی اغلب بیشتر در معرض خطر این بیماری‌ها قرار دارند، بنابراین مصرف ماهی‌های چرب بسیار مفید است.

### 4. گوشت‌های فرآوری‌نشده
گوشت‌های فرآوری‌شده مثل سوسیس، کالباس، هات داگ و سایر محصولات گوشتی که به شدت فرآوری شده‌اند، معمولاً حاوی چربی‌های اشباع‌شده، سدیم و نگهدارنده‌هایی هستند که می‌توانند برای افراد دیابتی مضر باشند و باید از مصرف آن‌ها پرهیز کرد.

### 5. مرغ و بوقلمون بدون پوست
گوشت مرغ و بوقلمون بدون پوست منبع خوبی از پروتئین کم چرب هستند که به تنظیم قند خون کمک می‌کند.

### نکات مهم برای مصرف گوشت:
- پخت سالم: بهتر است گوشت‌ها را به روش‌های سالم مانند آب‌پز، بخارپز، یا کبابی پخت، و از سرخ‌کردن در روغن زیاد خودداری کرد.

- اندازه مناسب مصرف*: مصرف گوشت باید به اندازه متعادل باشد. برای افراد دیابتی، مقدار مصرف گوشت به میزان نیاز پروتئین و وضعیت سلامتی آن‌ها بستگی دارد.
در مجموع، مصرف گوشت‌های کم‌چرب و سرشار از امگا-۳ برای افراد دیابتی توصیه می‌شود و از مصرف گوشت‌های پرچرب و فرآوری‌شده باید پرهیز کرد.

فیله‌های ماهی را به همراه ادویه تندروی (*ادویه تندوری: پودر سیر 3 قاشق سوپ خوری ،فلفل قرمز، گشنیز (ریز خرد شده)،زیره و زنجبیل از هر کدام 2 قاشق سوپ خوری، دارچین و هل از هر کدام 1/2 قاشق چای خوری) آغشته به روغن زیتون و شکر و سه قاشق سوپ‌خوری از ماست مخلوط کنید و کنار بگذارید.

با استفاده از پوست کن سبزیجات، فلفل دلمه ای را از طول به صورت نوارهای بلندی برش دهید. ماست باقی مانده، نعناع و آب لیمو را اضافه کرده و مخلوط کنید. ماهی ها را در آبکش قرار دهید تا سس اضافی آن ها خارج شود، سس اضافی را نگه دارید، سپس ماهی ها را در تابه ای حاوی روغن داغ به مدت یک الی دو دقیقه از  سرخ کنید تا طلایی رنگ شوند. سس اضافی را با قاشق روی ماهی بریزید و ماهی را به مدت چند دقیقه در فر قرار دهید تا فیله ها کاملاً بپزند.

پس از پخت ماهی را در بشقاب قرار دهید و از مایع داخل سینی فر روی آن بریزید و به همراه مخلوط سبزیجات و لیموترش تزیین و سرو کنید.

• پروتئین مهم ترین مواد مغذی:

هر گروه از پروتئین ها خواص مخصوص به خود را برای بدن دارند و تاثیرات بسزایی در سلامتی فرد دارند.

• عضله سازی به کمک پروتئین:

در کنار تمرینات ورزشی منظم داشتن یک برنامه غذایی مناسب با افزایش مصرف پروتئین در دوره ی ورزشی مفید است.

• سلامت پوست و مو با مصرف پروتئین:

مواد پروتئینی به صورت اسید های آمینه در بدن ذخیره می شوند که این اسیدهای آمینه نقش مهمی در ترمیم و رشد سلول های بدن ما دارند. کمبود پروتئین می تواند باعث افزایش ریزش مو مخصوصا در زنان شود.

• افزایش ایمنی بدن از طریق اسیدهای آمینه:

اسیدهای آمینه ای مانند آرژنین، گلوتامین، سیستین سیستم ایمنی را بالا می برد و کمبود مصرف پروتئین ها خطر ابتلا به بیماری های نظیر بیماری های عفونی را افزایش می دهد.

• افزایش توده استخوانی با کهولت سن:

در کهنسالی سنتز پروتئین عضلانی کم شده و بدن دیگر توانایی ساخت عضله را به خوبی ندارد که از دست دادن تراکم عضلات اسکلتی، ضعف و آسیب هایی را به دنبال دارد که سعی می گردد از طریق ورزش و مصرف پروتئینها این مسئله را میتوان بهبود بخشید.

• افزایش متابولیسم:

هضم و پردازش مواد غذایی باعث افزایش میزان متابولسیم بدن می گردد. که سبب بالا رفتن دمای بدن میشود و لازم است انرژی بیشتری نیاز داشته باشیم، بنابراین مصرف پروتئین به حل این مسئله کمک می کند.

• کمک به کاهش وزن:

حذف کربوهیدرات ها مانند شکر ، آرد سفید و … و جایگزین نمودن آن با محصولات پروتئینی بالا کمک به کاهش وزن می نمایند.

فریزکردن مواد غذایی گوشتی خود به خود باعث توقف فعالیت آنزیم‌های موجود در آنها شده و از طرفی فریزکردن باعث توقف فعالیت باکتری‌ها، کپک‌ها و قارچ‌ها می‌شود. پاک‌کردن، شستن و سپس بسته‌بندی مناسب انواع گوشت و ماهی 3 نکته مهم نگهداری مناسب مواد گوشتی در فریزر  است.

بعد از خرید مواد جهت فریز کردن حتما می بایست آنها را با آب نیم گرم و سرد تمیز شسته تا بافت و کیفیت گوشت از بین نرود بعد از شست‌وشو باید صبر کنیم تا آب آنها کاملا خالی شود سپس بنا میزان مصرف آن به قطعات مساوی تقسیم و بسته بندی نمائیم و مواد غذایی فریز شده به هیچ وجه نباید دوباره به فریزر بازگردانده شوند. بهتر است در کیسه‌های زیپ دار که با بستن در آنها هیچ هوایی داخل بسته نمی‌ماند. نبودن هوا باعث می‌شود تا کیفیت و ارزش غذایی ماده بهتر حفظ شود بنابراین نباید منفذی داشته باشد. بهتر است در بسته بندی حتما روی آن را نوشته و تاریخ بزنید.
 

ماده اصلی هر کدام از سلول های بدن، اعم از استخوان، عضله، خون و آنزیم را پروتئین ها تشکیل می دهند. بنابراین یک تغذیه سالم می باید پروتئین های لازم برای نگهداری، رشد و ترمیم یاخته ها و بسیاری از مکانیسم های دیگر زیست شیمیایی را فراهم آورد.  هنگام هضم غذا پروتئین های موجود در آن به ترکیبات ساده تری تبدیل می گردند که به آنها آمینواسید می گویند. تعداد آمینو اسید هایی که به طور متعارف در غذا ها وجود دارد 18 عدد است. پروتئین های غذایی دارای حدود 16% ازت می باشند که عمده ترین عنصر موجود در پروتئین است و سایر عناصر تشکیل دهنده آنها عبارتند از کربن، هیدروژن، اکسیژن و در برخی موارد گوگرد و ید.

گیاهان و برخی از باکترب ها قادرنداز نمک های گوناگون آمونیم پروتئین خود را سنتز کنند. ولی بسیاری از موجودات زنده و پسدانداران می باد ازت را بصورت آمینواسید دریافت کنند. البته پستانداران نیز می توانند از نمک های آمونیوم پروتئین سنتز کنند، بشرطی که در غذاهای آنان برخی از آمینواسیدهای خاص وجود داشته باشند.این آمینواسیدهابنام آمینواسیدهای "ضروری" معروفند.

بنابراین یک برنامه غذایی صحیح و کامل از نظر پروتئین باید دو نکته را در بر داشته باشند، یکی آنکه مقدار کافی پروتئین برای متابولیسم ازت در آن موجود باشد، دوم آنکه تمام آمینواسیدهای ضروری به اندازه کافی در آن موجود باشد تاسنتز پروتئین ها کامل گردد.

در جدول زیر مقدار پروتئین موجود در برخی از منابع عمده پروتئین حیوانی و گیاهی مقایسه گردیده است. (مقادیر بر حسب گرم پروتئین در صد گرم ماده غذایی)

 مشخصات انواع ماهی تازه:

ماهی تازه دارای چشم های برجسته و براق و گوشت سفت است و فشار انگشت به هیچ عنوان اثری روی سطح ماهی باقی نمی گذارد. زیر گوش ماهی تازه کاملا قرمز است و نباید به هیچ وجه بوی نا مطبوعی بدهد. اما در صورتیکه ماهی مانده باشد زیر گوش آن کبود او بوی زننده می دهد. ماهی نر دارای گوشت بیشتر و خوشمزه تر از ماهی ماده می باشد.

ماهی سوف: شبیه ماهی سفید است که اندازه های کوچک آن نیز برای فروش فراوان است.  گوشت ماهی سوف بسیار لطیف و تیغ آن کمتر است.

ماهی آزاد: این ماهی یکی از بهترین انواع ماهی است که به اندازه های مختلف پیدا می شود، گوشت آن چرب و بدون تیغ ریز است و بهترین طرز طبخ آن کباب کردن آن است.

ماهی قزل آلا: این نوع از ماهی یکی از لذیذترین انواع ماهی است که گوشت آن کم چرب و بدون تیغ ریز و فلس می باشد. پشت ماهی قزل آلا دارای خالهای ریز قرمز بسیار زیباست و در نوع دیگر آن که پرورشی است خالهای مزبور سیاه است.

ماهی اوزون برون: از این ماهی خاویار تهیه می شود و دارای پوست کلفت و چربی بسیار و بدون تیغ ریز است برای طبخ آن باید پوستش را کاملا گرفت و بهترین طرز طبخ این ماهی کباب کردن آن است.

ماهی حلوا:این ماهی معمولا در جنوب  ایران یافت می شود شکل آن گرد و پهن است و به اندازه های کوچک و بزرگ دیده می شود. چربی آن کم و بدون تیغ ریز و دارای فلس های ریز است که باید قبل از طبخ فلس آن را با لبه تیز کارد تراشید.

آماده کردن ماهی برای طبخ: بطور کلی بهتر است ماهی را دو سه ساعت قبل از طبخشست و تمیز کرد و مقداری نمک به آن زد تا گوشت آن خوشمزه تر شود. برای پاره کردن شکم ماهی و گرفتن پرهای آن بهتر است از قیچی استفاده نمود.

در صورتیکه بخواهیم فلس های ماهی را بگیریم بدون اینکه پوست آن گرفته شود باید ماهی را قبل از پاره کردن شکم و خشک نمودن با لبه کارد فلس های آن را تراشید.

برای تهیه کوکتل میگو از هم می توان از میگوهای یخ زده استفاده کرد و هم خشک. اگر میگوی یخ زده داریم ابتدا می گذاریم تا یخ میگوها باز شود بعد پوست آن ها را میگیریم ولی اگر خشک بود آنها را در آب نیمه گرم خیسانده تا کمی نرم شوند سپس پوستشان را میگیریم. میگوهای آماده شده را در آب جوش که از قبل در آن مقداری نمک ریخته ایم یکی دو جوش می دهیم سپس در صافی ریخته و بعد از آنکه آب آنها گرفته شد کوکتل خود را آماده می کنیم.

برای مقدار نیم کیلو میگو، 1/2 فنجان سس مایونز را با 15 گرم خامه و کمی سرکه و یا آبلیمو و نمک و فلفل و یکی دو قاشق مربا خوری سس گوجه فرنگی مخلوط می کنیم. مغز یک یا دوکاهو را خرد می نمائیم. در لیوان های پایه بلند همانند بستنی خوری، مقداری کاهو خرد شده میریزیم کمی سس به آن اضافه می کنیم بعد جند عدد میگو روع کاهو ها گذاشته سپس مجدد مقداری سس روی میگوها میریزیم. لیمو ترش را به شکل حلقه ای میبریم و به آن یک چاک ایستاده میدهیم و لبه لیوان را به شکاف لیمو ها فرو میکنیم. یک قاچ تخم مرغ سفت داخل لیوان به شکل ایستاده قرار می دهیم. می توانیم این کوکتل را با سس کاری نیز مصرف کنیم که در این حالت سس مورد نظر را با نصف قاشق سوپخوری مخلوط می کنیم.

دو پیازه میگو، خوراک بومی مردم بندر و بخشی از فرهنگ آنها است، دلپذیرترین و سریع‌ ترین خوراکی که برای میهمان تهیه می کنند، به‌ ویژه برای گردشگران.

میگو ها را نمک پاشیده و برای مدتی استراحت دهید، دو پیاز را در تابه ای که روغن داخل آن قرار داده شده با حرارت ملایم تفت دهید تا زمانیکه پیازها طلایی رنگ شوند، سپس میگو ها را به آن اضافه کنید و اجازه دهید تا آب آن ها کاملا کشیده شود.زردچوبه را به‌ همراه دانه گشنيز و مقداری فلفل قرمز به تابه اضافه کنيد، گوجه‌ فرنگی را ‌همراه مغز ليمو عمانی خشک و ۲۵۰ ميلی ليتر آب به تابه حاوی ميگو بيافزاييد و حرارت را زياد کنید. پس از اینکه جوش آمد، حرارت را ملايم کرده و درِ تابه را بگذاريد تا خوراک به‌ مدت ۱۰ دقيقه بپزد و کاملاً جا بيافتد.ر اين فاصله، سيب‌ زمينی را در تابه‌ ای ديگر به همراه روغن، سرخ کنید،  سيب‌ زمينی سرخ‌ شده را به تابه حاوی ميگو بيافزاييد و هم بزنيد.

 میگو هم مانند دیگر خوراک های دریایی حاوی منابغ غنی از کلسیم ، ید و پروتئین است. میگو در سرتاسر جهان از محبوبیت بالایی برخوردار است. از محبوب ترین غذاهایی که با آن طبخ می شود می توان به قلیه میگو ، میگو سوخاری ، میگو کبابی و … اشاره کرد. کسانی که به دلایل مختلف نمی توانند گوشت قرمز مصرف کنند، بیشتر از دیگران در معرض کم‌خونی ناشی از فقر آهن هستند و از آنجا که با خوردن صد گرم میگو، ۱۹ درصد از نیاز به این ماده مغذی تأمین شود، بهتر است میگو مصرف کنندتا این بیماری را به راحتی درمان کنند. حتی برای کسانی که رژیم غذایی دارند میگو میزان کالری دریافتی را افزایش داده بطوریکه با بخارپز کردن این منبع پروتئینی با مزه دار کردن آن از طریق آب لیموترش تازه،یک وعده غذایی کم‌کالری داشته باشند. میگو  مقادیر بسیار خوبی از ویتامین B12 به کاهش سطح خونی هموسیستئین که یکی از عوامل خطر مهم بیماری‌های قلبی عروقی بوده، که کمک شایانی به سالم زندگی کردن خواهد کرد.

پياز را در تابه ای که از قبل در آن کره و کمی روغن مایع است را تفت داده تا نرم شود سپس سير و زنجبيل را به آن اضافه کنيد و تفت دهيد. قارچ را به همراه ادويه کاری، کمی نمک و فلفل سياه به تابه افزوده و تفت می دهیم سپس خامه را به تابه اضافه کرده و مواد را به مدت ۲ تا ۳ دقيقه تفت می دهیم تا کاملاً با يکديگر مخلوط شوند.گشنيز و پرک بادام را به آن بيافزاييد و هم بزنيد.ميگو را در تابه ای حاوی مقداری کره تفت دهيد سپس گوجه فرنگی، کمی نمک و فلفل به آن بيافزاييد و تفت دهيد. پس از آن، مخلوط ميگو را به تابه حاوی قارچ بيافزاييد و مواد را کاملاً با يکديگر مخلوط کنيد.

گوشت، در غذا ها به عنوان ماده اصلی استفاده می گردد، اما چگونگی طبخ گوشت در لطافت و طمع خوب آن تاثیر بسیاری دارد. مرینیت گوشت به معنی مزه دار کردن و طمع دار کردن آن است. برای مزه دار کردن گوشت می بایست گوشت برای مدتی در مواد خوابانده شود. جهت مزه دار کردن گوشت آن را در موادی که اغلب شامل ادویه و چاشنی های مختلف هستند قرار میدهیم، این کار طعم گوشت را بسیار لذیذ می کند. حتی پس از مرینیت گوشت می توان آن را به مدت 3 ماه در فریزر هم نگهداری نمود. برخی اوقات که زمان کافی را برای مزه ­دار کردن گوشت به روش خوابانیدن در مواد مرینیت ندارید، میتوان کلیه مواد مرینیت را به همراه گوشت در کیسه پلاستیکی ریخته و با تکان دادن محتوبات، گوشت مزه­ دار می گردد. این مدل برای مرینیت کردن گوشت های خردشده کاربرد بیشتری دارد. یکی از راه های مزه کردن از طریق رنده انجیر می باشد که مزه خوبی به گوشت میدهد. روش دیگر خواباندن گوشت در سرکه است که این راه نه­ تنها گوشت را طعم­ دار و مرطوب می­کند، همچنین بخاطر اسید، پروتئین­های سطحی گوشت تغییر کرده و فیبرهای آن نرم می شود. سعی شود در این مدل مرینیت،ظروف شیشه ای یا چینی برای خواباندن مواد استفاده شود. برگ بو تاثیر بسیار زیادی در از بین بردن بوی زهم گوشت و خوشمزه شدن آن دارد سپس بعد از پخت آن‌ها را خارج کنید. افزودن آب قلم به گوشت باعث خوشمزه تر غذا می شود حتی می توان مقداری آب قلم همیشه در فریز داشت.‎ برای گرفتن بوی زهم گوشت استفاده از پیاز فراوان، سیر و ادویه‌‌هایی مثل فلفل و زنجبیل و دارچین استفاده کنید.همچنین افزودن پوست مرکبات، شنبلیله، فلفل، گیاهان تازه و ادویه مانند زیره، گشنیز، انیسون و دارچین نیز می تواند گوشت را طعم دار کند.

انواع ماهی جنوب دارای ارزش غذایی بالایی است. ویژگی مهم آن وجود امگا3 است که با چربی های حیوانی دیگر متفاوت است. این تفاوت به علت وجود اسیدهای چرب اشباع شده است که موجب بالابردن کلسترول در خون می شود. بهتر است بدانید مصرف بی رویه این چربی ها موجب سکته های قلبی و مغزی می شود. برای آشنایی با ویژگی ها و انواع ماهی جنوب تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

ویژگی های ماهی جنوب:

• سرشار از آهن و ویتامین های گروه Bاست.
• موجب مقاومت بدن در برابر میکروب ها می شود.
• در سلامتی پوست و تقویت سیستم عصبی تاثیر بسزایی دارد.
• فلوئور موجود در آن در سلامتی، استحکام دندان ها و جلوگیری از پوکی استخوان مؤثر است.
• ید موجود در ماهی از اختلال در رشد و کوتاهی قد جلوگیری می کند.
• برنامه غذایی مناسب برای مادران باردار و شیرده جهت بهبود رشد جسمی و ذهنی نوزاد

انواع  ماهی جنوب:

-ماهی راشکو : دارای پوست نقره ای روشن، فلس های کوچک و دم دوفاقی است. معمولا اطراف چشم و پوزه آن سرخ رنگ است و ضایعات کمی دارد.

ماهی صُبیتی : از نظر ظاهری شبیه ماهی سنگسر است. پشت این ماهی خاکستری مایل به نارنجی و زیر شکمش سفید است.

ماهی سُرخو: شبیه ماهی سنگسر و رنگ آن نارنجی است. است..

سِکن: رنگ ماهی سکن بسیار تیره است و بدلیل پرچرب بودن آن برای سرخ کردن، قلیه، کبابی و بخارپز مناسب است.

شوریده:  دارای فلس های ریز نقره ای است. گوشتی سفید و کم خار دارد که پس از پخت نرم و لطیف می شود.

شیر ماهی: این ماهی دوکی شکل  دارای پوستی نازک و صاف ، گوشت صورتی کم رنگ و رنگ پوست سربی نقره ای است.

ماهی هامور : در واقع این نام متعلق به چند ماهی خلیج فارس و دریای عمان از جمله پنج نواری، خط شکسته، مالاباری، دکه زیتونی، سمن آجری و ... می باشد. بهتر است بدانید هامور ای خالدار زیباترین نوع ماهی هامور است.

ماهی هوور یا ماهی تن : برخی از گونه های ماهی تن در آبهای جنوب کشور ایران زندگی می کنند. شایان ذکر است این نوع ماهی دارای سرعت زیادی هنگام  شنا کردن است.

راه های تشخیص ماهی سالم

بهتر است هنگام خرید ماهی راه های تشخیص ماهی سالم از ناسالم را بدانیم. این روش ها عبارتند از:

• بوی مطبوع : ماهی هایی که تازه و سالم هستند درصورتیکه از آب های شیرین صید شده باشند بوی گیاهان آبزی همان منطقه را می دهند. اما در صورت فاسد بودن بوی آمونیاک، ترشیدگی و یا گندیدگی می دهند.
• شکل فلس و پولک ها: فلس های ماهی تازه کاملا به بدن او چسبیده اند اما پولک های ماهی فاسد برجسته اند و به راحتی از آن جدا می شوند.
• حالت بدن ماهی: ماهی های تازه قابلیت ارتجاعی دارند و هیچ گونه ترشحی از بدن آن ها خارج نمی شود. اما هنگام فشار نگشت به بدن ماهی فاسد تورفتگی ایجاد می شود و ممکن است ترشحاتی چسبنده نیز از آن خارج شود.
• چشمهای ماهی: چشم ها ماهی تازه شفاف، درخشان و محدب است. اما چشم ماهی فاسد تیره، کدر و تورفته است.
• سرپوش گوش: سرپوش گوش ماهی تازه تقربا چسبیده است و سطح داخلی آن لکه ندارد. اما سرپوش های ماهی فاسد جدا هستند و بر روی سطح داخلی آن ها لکه های قهوه ای و قرمز دیده می شود.
• حالت آبشش ها: آبشش های ماهی تازه مرطوب و به رنگ قرمز روشن است. اما آبشش های ماهی فاسد خاکستری رنک است.